Zalety i wady dwusprzęgłowych skrzyń biegów
Po wstępie dotyczącym budowy i zasady działania skrzyń dwusprzęgłowych oraz krótkim przeglądzie wybranych rozwiązań czas przyjrzeć się głównym wadom i zaletom tych przekładni. Jak wiadomo, jest to konstrukcyjny krewny skrzyni automatycznej i manualnej. Co po nich odziedziczył?
21.03.2011 | aktual.: 30.03.2023 12:25
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Pierwszą cechą dającą przewagę skrzyniom dwusprzęgłowym nad manualnymi jest pierwiastek pochodzący od klasycznych automatów – czyli elektroniczne sterowanie. Sprawia ono, że za pomocą wyboru określonego trybu automatycznego sterownik optymalizuje dobór przełożeń podczas jazdy pod kątem ekonomii czy dynamiki.
Najczęściej układ sterowania może również inteligentnie dobrać przełożenia zależnie od stylu jazdy kierowcy, którego uczy się na bieżąco. Wpływa to pozytywnie na wydajność i pozwala na wykorzystanie możliwości silnika w jego pełnym zakresie.
Dwusprzęgłowe skrzynie biegów deklasują skrzynie manualne także pod względem komfortu jazdy. Zmiana biegów jest niezwykle płynna i trwa o wiele krócej niż ręczne operowanie tradycyjnym drążkiem.
Dodatkowym atutem jest tryb sekwencyjny, który pozwala samodzielnie dobierać przełożenia poprzez wysyłanie sygnałów cyfrowych za pomocą ruchu dźwigni lub łopatek za kierownicą. Niewątpliwą zaletą jest także ciągłość przekazywania momentu obrotowego. Okres płynnego przełączania sprzęgieł między wałkami kolejnych biegów to zazwyczaj mniej niż 10 milisekund.
Pod względem komfortu przekładnie dwusprzęgłowe ustępują jednak bezstopniowym CVT czy klasycznym automatom ze względu na swoje kinematyczne pokrewieństwo napędowe ze skrzyniami ręcznymi.
Trwałość skrzyń dwusprzęgłowych też nie odbiega od szacowanej trwałości skrzyń manualnych. Pewne przeszkody to zapewne droższy serwis i nieco wyższa cena zakupu. Oleje eksploatacyjne zalecane przez producentów cechują się różnymi okresami wymiany - według jednych nawet co 60 000 kilometrów, inni twierdzą, że są bezterminowe.
Do mniejszych wad większości skrzyń dwusprzęgłowych niewyposażonych w automatyczny tryb sportowy należy także zaliczyć niedopracowany program gwałtownej redukcji biegu (kickdown). Czasem okazuje się on zbyt ospały. Potęgowane jest to często przez potrzebę przełączania biegów znajdujących się na tym samym wałku, a co za tym idzie - pewną zwłokę.
Ostatnią z niewielkich wad skrzyń dwusprzęgłowych jest nieco większa masa własna w stosunku do przekładni manualnych. Ich ciężar jest zbliżony do zespołów automatycznych, szczególnie w przypadku sprzęgieł w kąpieli olejowej.
Skrzynie dwusprzęgłowe to - pomijając sterowanie - nieskomplikowane układy kinematyczne, dlatego można spodziewać się dynamicznego rozwoju tego rozwiązania, zarówno pod kątem liczby biegów, czasu ich zmiany, jak i maksymalnych możliwych do przeniesienia momentów.
Używane nazwy skrzyń dwusprzęgłowych
BMW: DCT (Dual Clutch Transmission)
Fiat: DDCT (Dual Dry Clutch Transmission)
Mercedes: SpeedShift
Mitsubishi: TwinClutch SST
Honda: NGT (Next Generation Transmission)
McLaren: SSG (Seamless Shift Gearbox)