Oakley Design Ferrari FF (2014)
Znany przede wszystkim z tuningu Ferrari 458 brytyjski warsztat Oakley Design zaprezentował właśnie inny model włoskiej firmy – „rodzinne” Ferrari FF po własnych przeróbkach.
23.01.2014 | aktual.: 08.10.2022 09:45
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Dwa lata temu nietypowy wygląd wprowadzanego właśnie na rynek następcy modelu 612 Scaglietti wzbudził sensację. Jednym samochód się spodobał, a innych kontrowersyjna jak na Ferrari stylistyka FF odstraszyła. Niezależnie od tego, jakie się ma zdanie na temat Ferrari FF, każdy na pewno stwierdzi, że jest to wóz wyróżniający się z tłumu.
Pod nietypowo wyglądającą skórą kryje się najnowocześniejsza technika. Co więcej, zastosowane przez inżynierów rozwiązania w układzie napędowym są dość nietypowe nie tylko jak na Ferrari, ale w ogóle w świecie motoryzacyjnym.
W FF producent wykorzystał napęd na wszystkie koła, przy czym przednie koła napędzane są przez specjalny układ dwóch wielopłytkowych sprzęgieł, które z kolei moc pobierają bezpośrednio z wału korbowego silnika. Zarówno tylny mechanizm różnicowy, jak i przednia część napędu są sterowane elektronicznie, dzięki czemu moc i rozkład momentów na poszczególne osie mogą być rozdzielane dość swobodnie.
Sercem tego Ferrari jest widlasty 12-cylindrowy silnik o objętości skokowej 6,3 l. Motor ma bezpośredni wtrysk paliwa, ale brak mu doładowania. W FF jego moc maksymalna wynosi 660 KM przy 8000 obr./min. Jednostka w kolejnych wersjach rozwojowych jest też wykorzystywana w Ferrari F12 i LaFerrari.
Ekipie Oakley Design udało się wycisnąć dodatkowe 30 KM mocy poprzez zastosowanie bardziej sportowego układu wydechowego. Moment obrotowy pozostał jednak bez zmian i wynosi 683 Nm przy 6000 obr./min. Ogólnie tuner z Wysp Brytyjskich skupił się raczej na przeróbkach wizualnych, które i tak wcale nie rzucają się w oczy.
Z przodu Oakley Design dołożyło wyraźnie widoczny splitter, a z boku dokleiło nakładki na progi. W tylnej części wozu zmiany są największe, bo obejmują nie tylko dyfuzor, ale też klapę bagażnika. Wszystkie wymienione wyżej elementy karoserii wykonano ręcznie z kompozytów węglowych.
Minimalnie powiększona moc nie ma żadnego wpływu na osiągi „rodzinnego” Ferrari. Auto przyspiesza od 0 do 100 km/h w czasie 3,70 s i rozpędza się do 335 km/h.
Dane techniczne
[u]Silnik i napęd:[/u]
• Typ: V12, 60o
• Ustawienie: z przodu, wzdłużnie
• Rozrząd: DOHC, 4 zawory na cylinder
• Objętość skokowa: 6262 cm3
• Moc maksymalna: 690 KM przy 8000 obr./min
• Objętościowy wskaźnik mocy: 110,19 KM/l (seryjny – 105,40 KM/l)
• Maksymalny moment obrotowy: 683 Nm przy 6000 obr./min
• Skrzynia biegów: 7-biegowa, zautomatyzowana, dwusprzęgłowa
• Typ napędu: na wszystkie koła
[u]Hamulce i koła:[/u]
• Hamulce przednie: tarczowe, wentylowane, ceramiczne Brembo, średnica 398 mm
• Hamulce tylne: tarczowe, wentylowane, ceramiczne Brembo, średnica 360 mm
• Koła przednie: 8,5 x 20”
• Koła tylne: 10,5 x 20”
• Opony przednie: 245/35 R 20
• Opony tylne: 295/35 R 20
[u]Masy i wymiary:[/u]
• Masa własna: 1880 kg
• Stosunek masy do mocy: 2,73 kg/KM (seryjny – 2,85 kg/KM)
• Długość: 4907 mm
• Szerokość: 1953 mm
• Wysokość: 1379 mm
• Rozstaw osi: 2990 mm
[u]Osiągi:[/u]
• Przyspieszenie 0-100 km/h: 3,70 s
• Prędkość maksymalna: 335 km/h