Za co naprawdę można dostać grzywnę do 30 tys. zł? Oto lista wykroczeń
Często piszemy o mandatach i grzywnach w kontekście ruchu drogowego. Kodeks wykroczeń przewiduje różne grzywny, ale często też nie określa ich wysokości. Maksymalna stawka to 30 tys. zł. Wyjaśniamy, kto i za co naprawdę może taką grzywnę dostać.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Środkami karnymi przewidzianymi przez Kodeks wykroczeń są areszt, ograniczenie wolności, grzywna lub nagana. Konkretne przepisy wskazują jednoznacznie, jaką karę można dostać za określone wykroczenie. Często stosuje się kilka różnych środków do wyboru przez sędziego.
Jeśli chodzi o grzywnę, to art. 24. § 1. Mówi wprost: "Grzywnę wymierza się w wysokości od 20 do 5000 złotych, chyba że ustawa stanowi inaczej".
Co oznacza, że jeśli za konkretne wykroczenie grozi kara grzywny bez podanej kwoty, to co do zasady jest to zakres od 20 do 5000 zł. Warto jednak sprecyzować, że za wykroczenia przeciwko przepisom ruchu drogowego Kodeks wykroczeń przewidział co do zasady grzywnę w wysokości do 3000 zł i tu znów – jeśli inne przepisy nie przewidują inaczej.
Art. 24 § 1a. mówi jednak o przypadkach, kiedy grzywnę wymierza się do maksymalnej wysokości przewidzianej w ustawie, czyli do 30 tys. zł. Kodeks wykroczeń ściśle określa, o jakie wykroczenia chodzi.
Za co naprawdę można dostać do 30 tys. zł grzywny?
Poniżej wymieniam wykroczenia drogowe, za które Kodeks wykroczeń przewidział grzywnę konkretnie w wysokości do 30 tys. zł. W tym miejscu należy jedynie pamiętać, że grzywnę powyżej kwoty przewidzianej w taryfikatorze (czyli mandat) i art. 97 może nałożyć tylko sąd, np. kiedy odmówimy przyjęcia mandatu.
- Powodowanie zagrożenia w ruchu drogowym przez niezachowanie należytej ostrożności.
- Spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym, którego skutkiem jest naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia innej osoby
- Spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka.
- Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego pojazdem mechanicznym.
- Niezatrzymanie pojazdu w celu umożliwienia przejścia przez jezdnię osobie niepełnosprawną.
- Wyprzedzanie pojazdu na przejściu dla pieszych, na którym ruch nie jest kierowany, lub bezpośrednio przed tym przejściem.
- Omijanie pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się w celu ustąpienia pierwszeństwa pieszemu.
- Naruszenie zakazu jazdy wzdłuż po drodze dla pieszych lub przejściu dla pieszych.
- Prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.
- Niezastosowanie się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału lub polecenia osoby uprawnionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu drogowego.
- Niezatrzymanie się do kontroli drogowej.
- Przekroczenie dopuszczalnej prędkości o więcej niż 30 km/h.
- Niezastosowanie się do zakazu wyprzedzania określonego ustawą lub znakiem.
- Nieudzielenie pomocy ofierze wypadku, w którym jest się uczestnikiem.
- Kierowanie pojazdem mechanicznym na drodze publicznej nie mając do tego uprawnień.
- Niewskazanie wbrew obowiązkowi na żądanie uprawnionego organu, komu powierzyło się pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.
- Objeżdżanie opuszczonych zapór lub półzapór na przejeździe kolejowym pomimo zakazu.
- Wjeżdżanie na przejazd, jeśli opuszczanie zapór lub półzapór zostało rozpoczęte lub podnoszenie ich nie zostało zakończone.
- Wejście lub wjazd na przejazd kolejowy za sygnalizator lub za inne urządzenie nadające sygnały, przy sygnale czerwonym, czerwonym migającym lub dwóch na przemian migających sygnałach czerwonych.
- Wjeżdżanie na przejazd kolejowy, jeśli po jego drugiej stronie nie ma miejsca do kontynuowania jazdy.
