Co to jest hybryda plug-in?

Plug to z języka angielskiego wtyczka, natomiast plug-in to podłączać wtyczkę. W zasadzie wszystko staje się jasne, ale warto nieco lepiej poznać temat. Podłączyć do sieci można również auto w pełni elektryczne, a jednak nie określa się go mianem plug-in. Dlaczego? Ponieważ jest to oczywiste, natomiast w hybrydzie niekoniecznie.

Określenie to zostało zarezerwowane dla aut z napędem hybrydowym, czyli konwencjonalnym silnikiem spalinowym połączonym z motorem elektrycznym. Klasyczna hybryda umożliwia ładowanie baterii tylko i wyłącznie podczas jazdy. Jest to realizowane na dwa sposoby: korzystając z energii kinetycznej lub z pracy silnika spalinowego.

Napęd hybrydowy plug-in pozwala ładować baterię na trzeci sposób, czyli przy użyciu wtyczki podłączonej do sieci. Akumulator można regenerować używając sieci typowo domowej o napięciu 230V, co trwa kilka godzin lub przy pomocy stacji szybkiego ładowania o dużej mocy. Wówczas naładowanie baterii zajmuje najwyżej kilkadziesiąt minut.

Przede wszystkim tym, że samochód wyposażony w taki napęd może poruszać się wyłącznie przy użyciu energii elektrycznej przez dłuższy czas, na dłuższym dystansie i na żądanie kierowcy. Klasyczne hybrydy również są skonstruowane tak, by auto napędzał tylko motor elektryczny, ale dzieje się tak niemal wyłącznie wtedy, gdy praca silnika spalinowego jest nieefektywna i bardzo krótko.

Hybrydy plug-in mają tę zaletę, że można przejść na napęd elektryczny wtedy, gdy jest to konieczne. Dlatego też użyłem na początku tekstu określenia auto półelektryczne, ponieważ na żądanie staje się ono samochodem elektrycznym.

W jakim celu mielibyśmy wybierać rodzaj napędu samodzielnie, zamiast ufać elektronice? Otóż w niektórych miastach europejskich, w pewnych lokalizacjach, wjazd jest możliwy tylko dla samochodów elektrycznych (bezemisyjnych), a po przejściu na taki właśnie rodzaj napędu, hybryda plug-in jest w ten sposób klasyfikowana. Dzięki zasięgowi 40-50 km, możliwe jest poruszanie się nawet po centrum miasta wyłącznie bezemisyjnie.

Cechą typową dla hybryd plug-in są różne tryby pracy napędu. Oto najczęściej występujące z nich (nazwy przykładowe):

• Auto – tryb całkowicie automatyczny (hybrydowy), czyli elektronika pokładowa decyduje kiedy i jaki silnik ma napędzać samochód,
• EV – w tym trybie samochód porusza się tylko i wyłącznie przy pomocy napędu elektrycznego. Jeżeli bateria się wyczerpie, automatycznie przechodzi w tryb automatyczny,
• Charge – ten tryb pozwalający naładować akumulator przy użyciu silnika spalinowego, np. przed wjazdem w strefę bezemisyjną. Wówczas silnik spalinowy odpowiada jednocześnie za napędzanie samochodu jak i za ładowanie akumulatora, a więc zużywa dużo paliwa,
• Save – pozwala zachować określony poziom naładowania baterii, zwykle taki, jaki był w momencie włączenia tego trybu. Samochód porusza się nadal w pełni automatycznie, ale energia jest zarządzana w taki sposób, by poziom naładowania baterii nie spadał. Jest to przydatne tuż przed wjazdem w strefę bezemisyjną, gdy nie ma możliwości doładowania akumulatora,
• Power – tryb maksymalnego wykorzystania mocy obu silników - spalinowego i elektrycznego. W tym trybie auto jest najbardziej dynamiczne, a motor elektryczny zawsze wspomaga stale pracujący silnik spalinowy.
• AWD – tryb dla samochodów z napędem 4x4, w których za napęd jednej z osi odpowiada tylko silnik elektryczny. Pracuje on stale, realizując tzw. wirtualny napęd na cztery koła.