Delahaye, czyli wróg socjalistów [geneza motoryzacji]
We Francji istniała kiedyś firma, która produkowała samochody piękne i luksusowe. Nie wytrzymała jednak konkurencji i finansowej zapaści, którą przeżyła po II wojnie światowej.
15.08.2011 | aktual.: 07.10.2022 18:09
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Założyciel firmy Delahaye, Emile Delahaye, urodził się w 1843 roku w Tours i był uzdolnionym inżynierem i konstruktorem. W 1894 roku na wystawie w Paryżu zaprezentował pierwszy skonstruowany przez siebie samochód. Auto było wzorowane na wozach spalinowych niemieckiego Benza. Kilka lat po swojej premierze samochód wystartował nawet w wyścigu Paryż-Marsylia-Paryż, ale nie osiągnął sukcesu.
Jednak poza trasami wyścigowymi odniósł spory sukces. Zapotrzebowanie na niego szybko przekroczyło możliwości produkcyjne niewielkiej fabryki Delahaye'a. Po podjęciu współpracy z jednym z klientów firmy, Georgesem Moranem, firma przeniosła się do fabryki w Paryżu i przyjęła nazwę Société des Automobiles Delahaye. W 1902 roku założyciel firmy zrezygnował z aktywnej działalności, a stanowisko naczelnego konstruktora powierzył Charlesowi Weiffenbachowi.
Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych koncern wytwarzał ciężarówki i samochody klasy średniej we współpracy z firmą Chenard & Walker. W 1934 roku powstały dwie konstrukcje samochodów osobowych, wyposażonych w pochodzące z ciężarówek silniki. Przełomowym momentem stało się dla Delahaye'a wprowadzenie na rynek modelu 135. Najlepszą jego odmianą była wersja 135 MS.
Auto napędzał potężny sześciocylindrowy silnik o pojemności 3,6 litra. Miał moc 120 KM. Jego sukces rynkowy sprawił, że firma stała się uznanym producentem aut osobowych nie tylko we Francji, ale także w innych krajach europejskich, do których samochód był eksportowany.
Do sukcesu marki w dużej mierze przyczyniły się znane firmy karoseryjne, które wykonywały nadwozia na zlecenie Delahaye'a. Do najsłynniejszych z nich należą Chapron, Figoni et Falaschi oraz Letourneur et Marchand. Sukcesy sportowe marki sprawiły wkrótce, że popyt na jej auta znacznie wzrósł. W 1942 roku produkcję w fabryce w Paryżu wstrzymano, ale po II wojnie światowej Delahaye wznowił produkcję 135 i wprowadził na rynek większy, bardziej luksusowy samochód o oznaczeniu 175.
Ostatnim osobowym autem był zaprezentowany w 1951 roku model 235. Piękny samochód nie cieszył się jednak zbyt wielkim zainteresowaniem. W połowie lat pięćdziesiątych firma Delahaye zniknęła z rynku, podobnie jak większość francuskich producentów luksusowych aut. Rękę do tego przyłożył socjalistyczny francuski rząd. Nałożył on wysokie podatki na wytwórców wszystkich luksusowych dóbr.