10 teledysków z samochodami w rolach głównych [cz. 1]

Zaczynamy od prawdziwego klasyka. ZZ Top to zespół, który jest silnie kojarzony z motoryzacją, właśnie za sprawą maszyny, która pojawia się w teledysku do Gimme All Your Lovin'. Jest to Ford Model B z 1933 roku. Początek budowy tego hot roda sięga roku 1976. Zainicjował ją lider ZZ Top Billy Gibbons. Budowa zakończyła się w 1983 roku. Maszyna została ochrzczona Eliminator. Tę samą nazwę nosił album, z którego podchodził numer Gimme All Your Lovin'.

Sukces albumu to również zasługa serii teledysków. Pierwszym z nich był właśnie klip Gimme All Your Lovin' wyreżyserowany przez Tima Newmana. Kolejne wideo nagrano do kawałków Sharp Dressed Man oraz Legs.

Kolejny kawałek to już czasy nieco mniej odległe. Go With the Flow pochodzi z albumu Songs for the Deaf z 2003 roku. Klip został wykonany w formie animacji przez grupę Shynola, w której skład wchodzą Chris Harding, Richard Kenworthy, Jason Groves oraz Gideon Baws. Stworzyli oni również teledyski dla takich wykonawców jak Radiohead czy Morcheeba. Queens of the Stone Age przyciągnęli do siebie dzięki wideo nagranemu dla U.N.K.L.E.'a do utworu An Eye for an Eye.

W klipie Go With the Flow członkowie zespołu podróżują z zawrotną prędkością na pace pick upa, grając w trakcie jazdy. Model samochodu nie jest nigdzie wskazany – nie wymieniają go w wywiadach ani członkowie Shynoli, ani członkowie zespołu. Co ciekawe, film nie jest stworzony wyłącznie jako animacja. Sceny na ciężarówce oraz tancerki go go zostały faktycznie nagrane, a potem przetworzone na komputerze. By ułatwić pracę grafikom zespół został pomalowany na czarno. Opłacało się włożyć w klip więcej pracy. Został on uhonorowany nagrodą za najlepsze efekty specjalne na MTV Video Music Awards w 2003 roku.

Kawałek Fuel to trzeci singiel z siódmego albumu Metalliki ReLoad. Został on nagrany w 1996 roku i wydany dwa lata później, 16 czerwca. Wideo wyreżyserowane przez Wayne'a Ishama zostało nagrane miesiąc wcześniej. Film ma klimat amerykańskich wyścigów ulicznych, chociaż zdjęcia do niego powstały w Tokyo.

Mamy w tym teledysku wszystko, czego potrzeba do szczęścia każdemu miłośnikowi muscle carów. Jest palenie gumy, rasowy dźwięk silnika i niezliczone amerykańskie klasyki. Głównymi gwiazdami klipu są Dodge Challenger z 1971, Chevrolet Camaro z 1968 oraz Chevy II Nova z 1966.

Lider grupy Jamiroquai Jay Kay jest znany ze swojego zamiłowania do sportowych samochodów. W czerwcu 2011 mogliśmy go podziwiać na ulicach Warszawy podczas Verva Street Racing w jego Porsche 914. Nic więc dziwnego, że w teledysku do White Knuckle Ride jednym z dwóch głównych bohaterów jest Porsche 911 Carrera RS 2.7.

Drugim z bohaterów jest prywatny helikopter Jay Kaya – Robinson R44 Raven 2. Przez cały teledysk lider Jamiroquai goni w śmigłowcu klasycznego sportowca z Niemiec. Jego kierowca pozostaje nieznany.

Teledysk został nagrany w Hiszpanii, na pustyni Tabernas.

Ponownie spotykamy się z Jay Kayem i Jamiroquai. Tym razem wideo jest jeszcze bardziej egzotyczne. Występuje w nim Ferrari F335, Lamborghini Diablo SE30, stworzone na 30. urodziny włoskiej marki oraz Ferrari F40.

Wideo wyreżyserowane przez Adriana Moata, zostało nagrane na południu Hiszpanii. Początkowo w filmie miał wystąpić inny egzemplarz Diablo. Auto było dostarczone przez firmę transportową, której kierowca bardzo chciał poprowadzić Lamborghini. Jay Kay pozwolił mu przejechać się mocarnym Diablo. Niestety, z fatalnym skutkiem. Kierowca rozbił auto. Na potrzeby teledysku inny samochód wypożyczył ekipie lokalny kolekcjoner samochodów. I ten egzemplarz Diablo nie miał szczęścia. W trakcie kręcenia została zbita szyba po stronie kierowcy, dlatego w niektórych scenach można odnieść wrażenie, że Kay jedzie z opuszczonym oknem.

Co ciekawe, nie tylko Diablo dotyczy interesująca historia. Ferrari F40 przedstawione w teledysku Cosmic Girl należy do Nicka Mansona, perkusisty legendarnej gurpy Pink Floyd. W klipie czerwoną maszynę z Maranello prowadzi właśnie on.

Gorillaz, czyli jeden z najważniejszych projektów Damona Albarna, zaraz obok Blur, słynie z tego, że w jego skład wchodzą fikcyjne postaci rysunkowe. Teledysk do numeru Stylo, utworu pochodzącego z albumu Plastic Beach z 2010 roku, był pierwszym, jaki został zrealizowany dla zespołu z wykorzystaniem techniki CGI 3D.

Głównym samochodowym bohaterem jest tu Chevrolet Camaro z 1969 roku, noszący na grillu plakietkę Stylo. Fikcyjni członkowie zespołu: Murdoc Niccals, 2D oraz Cyborg Noodle podróżują nim przez Kalifornię. Już na samym początku klipu do pościgu za ostrzelanym Camaro rusza radiowóz, jednak szybko zostaje wykluczony z jazdy. Zastępuje go Chevrolet El Camino z 1968 prowadzony przez samego Bruce'a Willisa.

Teledysk do Stylo został nominowany do Grammy w kategorii Best Short Form Music Video. Niestety, przegrał z Bad Romance Lady Gagi.

Supreme to trzeci singiel z albumu Sing When You're Winning z roku 2000. Pod względem samej zawartości motoryzacji to jeden z najlepszych klipów w historii muzyki rozrywkowej. Opowiada on o fikcyjnym pojedynku prawdziwego kierowcy, legendy wyścigów – Jackiego Stewarta (3 mistrzostwa świata Formuły 1, 27 zwycięstw w GP) oraz kierowcy, który nigdy nie istniał – Boba Williamsa.

Teledysk jest ciekawy, ponieważ zawiera on prawdziwe ujęcia z torów wyścigowych. Do niektórych ujęć ze Stewartem cyfrowo dodano Robbiego Williamsa. Historię pojedynku opowiadają nagłówki gazet. Szkoda jedynie, że tak dobra, chociaż skrótowo przedstawiona opowieść ma tak mało finezyjne zakończenie – jakby do naprawdę ambitnego i świetnie zrealizowanego klipu zabrakło pomysłu na interesujące zakończenie.

Numer My Favourite Game pochodzi z roku 1998. Pojawił się on na albumie Gran Turismo. Doskonale pamiętają go z pewnością miłośnicy nieco innego tworu o tej samej nazwie. Kawałek został użyty w grze Gran Turismo 2.

Teledysk został wyreżyserowany przez Jonasa Åkerlunda. Ma on na swoim koncie klipy dla The Rolling Stones, Coldplay, Madonny, Robbiego Williamsa, U2, Lenny'ego Kravitza, Mobyego, The Smashing Pumpkins, Metalliki i wielu innych gwiazd wielkiego formatu. Nagranie trwało trzy dni i miało miejsce na pustyni Mojave. W teledysku Nina Persson, wokalistka The Cardigans wsiada do Cadillaca Eldorado z 1974 roku i rusza w drogę, dociskając pedał do podłogi kamieniem znalezionym na pustyni.

Teledysk według wielu był bardzo kontrowersyjny i cenzura nie dopuściła go na wizję w Wielkiej Brytanii. Dlatego przygotowano łącznie pięć wersji z różnym poziomem drogowej agresji. Przesada? Być może. Dla porównania z powyższym, kompletnym klipem możecie obejrzeć wersję zupełnie ogołoconą z niebezpiecznych scen, które według cenzorów mogły zachęcać do tego typu zachowań na drogach:

Kavinsky zyskał sławę głównie dzięki utworowi Nightcall, który został wykorzystany w ścieżce dźwiękowej do filmu Drive. Francuski muzyk rok po dużym sukcesie wypuścił singiel Protovision, a później kompletny album OutRun.

Zarówno w muzyce, jak i w teledyskach Kavinsky'ego można poczuć wpływ lat 80. Klip do Protovision ma właśnie taki charakter. Widzimy w nim cudowne Ferrari Testarossa, ścigane przez Forda Mustanga. Teledysk wyreżyserowany przez Marcusa Herringa został zrealizowany tak, by przypominał filmy akcji sprzed trzech dekad. Co ciekawe, Testarossa pojawia się nie tylko w teledyskach Kavinskyego. Jest ona również wymieniona w tytule jednego z utworów, znajdującego się na OutRun – Testarossa Autodrive.

Must Be the Feeling pochodzi z albumu Welcome Reality, wydanego w 2011 roku. Teledysk został wyreżyserowany przez Warrena Fu. Ma on na koncie współpracę z Daft Punk, The Killers, Depeche Mode, The Darkness i kilkoma innymi znanymi artystami.

Przy produkcji teledysku wykorzystano jednego z najpiękniejszych sportowców ubiegłego stulecia. Jest nim De Tomaso Pantera GT5. Chociaż sama fabuła klipu osadzona jest w przyszłości, dzięki użyciu tej wyjątkowej maszyny, da się tu poczuć klimat retro.