Pierwsze razy czterech kółek

Pierwszy raz pozostaje na długo w pamięci. Bez względu na to, co macie teraz w głowie - pierwszą jazdę samochodem, pierwszy skok ze spadochronem czy... cokolwiek innego - pamiętacie to doskonale. Dzisiaj mam dla Was kawałek historii motoryzacji – 10 pionierskich zdarzeń i rzeczy ze świata czterech kółek.

Trudno jednoznacznie wskazać, która konstrukcja była pierwszym samochodem. Dla wielu był nim pierwszy samodzielny pojazd napędzany parą, zbudowany przez Nicolasa Josepha Cugnota. Wóz z 1770 roku ważył ponad 2,5 t i kształtem mocno odbiegał od samochodów, które dziś jeżdżą po ulicach. Rok później konstruktor zbudował drugi pojazd. Zasada jego działania i wygląd były zbliżone do pierwszego wehikułu Cugnota. To właśnie ten wóz zapisał się niechlubnie na kartach historii motoryzacji. Dokonał tego, uderzając w mur.

Często jako pierwszy wypadek samochodu wymienia się również zdarzenie, do którego doszło ponad 100 lat później w Ohio. W 1891 roku James William Lambert wpadł na wystający korzeń swoim pojazdem wyposażonym w jednocylindrowy silnik spalinowy. Lambert stracił kontrolę nad autem i uderzył w przydrożny słupek. Konstruktor nie ucierpiał za bardzo w tym zdarzeniu. W ciągu całego swojego życia opatentował ponad 600 wynalazków, związanych głównie z przemysłem motoryzacyjnym.

Historia motoryzacji jest pełna dziwacznych wynalazków i rozwiązań, które mimo swojej innowacyjności nigdy nie stały się przebojem. Należy do nich między innymi sterowanie dżojstikiem. Pierwszy raz rozwiązanie tego typu zastosowano w samochodzie (Saab 9000) w 1988 roku.

Był to doskonały przykład systemu drive by wire. Oczywiście we wprowadzeniu go do samochodu pomogły korzenie lotnicze szwedzkiej marki. To właśnie w awiacji swoje początki miały tego typu rozwiązania. Tam znane były jako fly by wire i pierwszy raz zostały zastosowane w kanadyjskim myśliwcu Avro Canada CF-105 Arrow z 1958 roku.

Współcześnie nadwozia przegubowe wykorzystywane są głównie w autobusach oraz ciężkich maszynach roboczych. Pierwszy raz użyto ich jednak w samochodzie. Był nim Sir Vival z 1958 roku. Jeśli pokusicie się o przeczytanie tej nazwy na głos, jasne stanie się, że konstruktorzy wprowadzili to rozwiązanie ze względów bezpieczeństwa. Przednia część auta zawierała jednostkę napędową, a w tylnej podróżowali pasażerowie. Co ciekawe, osią napędzaną była nie przednia, ale tylna.

Producent określał ten pojazd jako najbezpieczniejszy samochód na świecie. Mimo tego nie odniósł on sukcesu. Ciekawe dlaczego...

W latach 30. i 40. XX wieku zespół specjalistów firmy Bell pracował nad rozwiązaniem pomagającym komunikować się telefonicznie z samochodów. W 1946 roku odbyła się pierwsza rozmowa. Dokonano jej za pośrednictwem aparatu zamontowanego w kabinie. Początkowo system był bardzo prymitywny i na terenie miasta ze zdalnego systemu mogły korzystać tylko trzy osoby jednocześnie. Co ciekawe, było to pionierskie rozwiązanie nie tylko ze względu na motoryzację. Rozmowa z 1946 roku to pierwsze na świecie połączenie komórkowe.

Obecnie wiele urządzeń (domofony, telefony, nawigacje satelitarne itp.) korzysta z wcześniej nagranych komunikatów, by w jasny sposób przekazywać informacje ludziom. Prekursorem tych rozwiązań wcale nie był serialowy KITT. Pierwszy raz w produkcyjnym aucie zastosowano mowę w Datsunie/Nissanie 810 Maxima z lat 1981–1985. Miał on system z sześcioma nagraniami, informującymi między innymi o otwarciu drzwi, zaciągnięciu hamulca ręcznego i niskim poziomie paliwa.

Również Datsun 280ZX mógł być opcjonalnie wyposażony w tego typu rozwiązanie. Później większą popularność mówiące samochody zyskały głównie ze względu na rozwój nawigacji satelitarnych.

Pierwszym kierowcą zatrzymanym za jazdę samochodem pod wpływem alkoholu był londyński taksówkarz. Zdarzenie miało miejsce w 1897 roku. Ukarano go aresztem i mandatem w wysokości 20 szylingów. Dla niektórych zaskoczeniem może być fakt, że prowadzona wtedy taksówka była pojazdem elektrycznym.

Hybrydy są znacznie starsze, niż może nam się wydawać. Pierwsze auto z takim napędem zostało skonstruowane przez Ferdinanda Porsche. Lohner-Porsche Semper Vivus powstał w 1899 roku. 25-letni wówczas konstruktor był zatrudniony u wiedeńskiego producenta samochodów – Lohnera.

Samochód miał dwa silniki benzynowe, umieszczone za kierowcą i przed pasażerami tylnej kanapy. Służyły one do ładowania akumulatorów napędzających jednostki elektryczne. Te natomiast montowane były w przednich kołach. To niezwykłe, na jak długo przemysł motoryzacyjny zapomniał o hybrydach.

W latach 30. ubiegłego stulecia badacz Lawrence Patrick z Uniwersytetu Stanowego Wayne w Detroit do różnego rodzaju testów wykorzystywał... samego siebie. Odważnie. Na szczęście Patrick poszedł po rozum do głowy, gdy chciał zbadać zachowanie ciała przy zderzeniu z dużą prędkością. Do tego celu wykorzystał ludzkie zwłoki. Zostały one zrzucone z dużej wysokości w szybie windy.

Do pierwszych badań zderzeniowych samochodów przeprowadzonych przez Uniwersytet Cornell w 1952 również wykorzystano zwłoki. Warto wspomnieć, że współcześnie też wykorzystuje się ludzkie szczątki do testów zderzeniowych, jednak żaden producent samochodów się tym nie chwali. W sumie trudno im się dziwić.

Początkowo samochody miały przede wszystkim jeździć. Później miały jeszcze dobrze wyglądać. W końcu ktoś wpadł na pomysł, że warto byłoby je jeszcze uczynić bezpiecznymi. Dopiero w latach 50. XX wieku powstało auto, którego konstrukcja nadwozia została stworzona z myślą o bezpieczeństwie pieszych. Autorem pojazdu nazwanego Aurora był Alfred A. Juliano.

Przedni zderzak ukształtowano tak, by wyrządzał pieszym możliwie niewielką krzywdę. Na pokładzie Aurory znalazły się pasy bezpieczeństwa, a sama konstrukcja została wyposażona w strefy kontrolowanego zgniotu. Niestety, to nie wystarczyło i auto mimo swojej innowacyjności okazało się porażką. Jedyny wyprodukowany egzemplarz przez wiele lat niszczał, aż do 2005 roku, gdy został odnowiony.

Pierwsze prawa jazdy zostały masowo wprowadzone we Francji pod nadzorem paryskiej policji 14 sierpnia 1893 roku. W Wielkiej Brytanii pojawiły się 10 lat później razem z obowiązkiem montowania tablic rejestracyjnych oraz nowym ograniczeniem prędkości – 32 km/h. Powyżej możecie natomiast zobaczyć dokument będący prawem jazdy Karla Benza. Został on wydany w 1887 roku i był pierwszym tego typu zezwoleniem.

Źródło: Jalopnik