Mitsubishi L200
L200 to pick-up Mitsubishi produkowany od 1978 roku przez wielobranżowy japoński koncern Mitsubishi.
W różnych krajach L200 nosił i nosi różne nazwy, w zależności od rynku różne są klasyfikacje dotyczące kolejności generacji auta. W Polsce obecnie dostępna jest czwarta wersja L200, a auto trzeciej generacji produkowano w latach 1996-2006.
Tworząc L200, Mitsubishi sporo uwagi poświęciło zaprojektowaniu atrakcyjnego wizualnie nadwozia. Dzięki ciekawie wyglądającym reflektorom i ogólnie interesującym liniom nadwozia L200 przypominał odmianę zwykłego ulicznego samochodu z podniesionym zawieszeniem i skrzynią ładunkową.
Podobnie nowocześnie i ciekawie wygląda wnętrze, w którym dominują łagodne linie i ogólne ukształtowanie elementów kabiny, nawiązujące do samochodów osobowych. Niestety, ten przyjemny obraz burzy jakość wykorzystanych materiałów, którymi obszyto deskę rozdzielczą, boczki drzwi i fotele. W porównaniu z autami osobowymi materiały użyte we wnętrzu L200 wypadają blado, choć trzeba też przyznać, że na tle konkurencji z tego segmentu samochodów Mitsubishi L200 wcale nie wygląda tak źle. Można śmiało stwierdzić, że mieści się w połowie stawki.
Podobnie jak z poziomem jakości materiałów jest z ilością miejsca we wnętrzu. Chociaż L200 to wóz bardzo duży, trudno w jego kabinie poczuć się jak w salonie. Miejsca jest co najwyżej wystarczająco, a więc tyle, ile w samochodzie osobowym klasy kompakt.
Podróżowanie w pełnym składzie osobowym (L200 jest 5-osobowe) to nie najlepszy pomysł ze względu zarówno na niewielką ilość miejsca, jak i niezbyt wygodne fotele, co odczuje szczególnie trzeci pasażer na tylnej kanapie.
Za to świetnie wypada pojemność przestrzeni ładunkowej. Nawet jeśli L200 porównać z konkurentami z tej samej klasy, wypada bardzo dobrze. Krawędź załadunku znajduje się stosunkowo nisko jak na taki samochód, a przestrzeń ładunkową da się zakryć nadbudówką, którą można zakupić jako element wyposażenia dodatkowego.
L200 ma też dużą ładowność, co na pewno przypadnie do gustu osobom prowadzącym małe firmy, przewożącym ciężkie towary.
Konstrukcja tego Mitsubishi opiera się na ramie, co oznacza, że powinno być ono całkiem dobrym samochodem terenowym. I tak w istocie jest. Przednie niezależne zawieszenie z wahaczami trójkątnymi i sprężynami śrubowymi oraz tylny sztywny most z resorami piórowymi spisują się poza drogami utwardzonymi bez zarzutu.
Nic złego nie można również powiedzieć o układzie napędowym. Mimo dość skomplikowanej budowy (blokada tylnego mostu) napęd na cztery koła sprawdza się w terenie znakomicie.
Z pewnością niektórzy będą mieli zastrzeżenia do zachowania Mitsubishi L200 na utwardzonej drodze. Dotyczy to szczególnie jazdy po nierównych asfaltowych jezdniach z pustą przestrzenią bagażową. Wtedy L200 ma tendencję do podskakiwania – chodzi o tylne zawieszenie. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że większość tak skonstruowanych zawieszeń zachowuje się w ten sposób na zwykłej ulicy - nie jest to nic nadzwyczajnego.
Jeżeli porównywać Mitsubishi L200 z samochodami choćby klasy kompakt, to pod względem wyposażenia wypada ono wręcz ubogo. Takie elementy, jak ABS, ESP czy poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera, są dziś w kompaktowych samochodach wręcz standardem, jednak w przypadku L200 trzeba było za nie zwykle dopłacić.
Należy jednak zdać sobie sprawę, że te wszystkie elementy wyposażenia nie są konieczne do codziennej eksploatacji w samochodzie „ciężarowym”.
W Polsce L200 trzeciej generacji sprzedawano z dwoma silnikami w kilku specyfikacjach. Jednym z motorów był benzynowiec o objętości skokowej 2,4 l i mocy 130 KM. Drugi to jednostka wysokoprężna z turbodoładowaniem o objętości skokowej 2,5 l. Można ją było nabyć w trzech wariantach mocy: 99 KM, 115 KM i 133 KM.
W 2006 roku L200 został zastąpiony czwartą już generacją tego najpopularniejszego w Europie pick-upa.
