Aston Martina AMR‑One – krótka analiza konstrukcji [technika wyścigowa odc. 38]
Wydaje się, że Aston Martin AMR-One będzie najszybszym bolidem klasy LMP1 zasilanym benzyną, który wystartuje w 24H Le Mans. Warto więc poznać trochę jego budowę.
![Aston Martina AMR-One – krótka analiza konstrukcji [technika wyścigowa odc. 38]](https://v.wpimg.pl/ZmI0OC5qdQwoUjlwGgp4GWsKbSpcU3ZPPBJ1YRpHaFQxA3p3Ghx0DDxEIChAHS5DOVxgIkYFNQNkXS4xQRg0QChdPW5aHz9AL187bgNFPAsrBHdtXwE9TzQ)
23.04.2011 | aktual.: 30.03.2023 12:22
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
O AMR-One już pisałem, a dziś skupię się tylno na jednym elemencie wozu – niezwykle ciekawym i skomplikowanym. Mam tutaj na myśli „tubę” wykonaną z włókna węglowego, przez której różne kanały przepływają strumienie powietrza odpowiedzialne za chłodzenie silnika, hamulców czy zwiększenie docisku.
Przedni dyfuzor
Na poniższym zdjęciu wylot z bolidu, oznaczony na powyższej fotografii 2, oznaczono 1.
Chłodzenie hamulców i silnika
Cyframi 2 i 4 zaznaczone są przewody służące do chłodzenia silnika i jego osprzętu.
Cała tuba
Zobacz też:
W poprzednim odcinku:
Źródło: endurance-series
