Używane Renault Laguna III 2,0 16V (2007-2014) - poradnik kupującego

Skoro Renault zrezygnowało z nazwy Laguna na rzecz Talismana, to coś musi być na rzeczy. Trzecia generacja tego auta klasy średniej nie okazała się wielkim hitem, ale czy za tym wszystkim stoi ponadprzeciętna awaryjność jak w przypadku Laguny II. Nic bardziej mylnego. Jest dokładnie odwrotnie. Już na wstępie można powiedzieć, że w tej klasie i przedziale cenowym, ze świecą szukać lepszego auta!

Renault Laguna trzeciej generacji zadebiutowała w 2007 roku i od początku była oferowana w dwóch wersjach nadwoziowych: liftback oraz kombi (Grandtour). Rok później do oferty dodano bardzo oryginalne coupe, które w tylnej części dość skutecznie naśladuje Astona Martina. Technicznie auto nie wyróżnia się niczym ponadprzeciętnym na tle konkurentów, wręcz przeciwnie - jest bardzo proste. Nieskomplikowana konstrukcja podwozia raczej przypomina kompakt, ponieważ wbrew powszechnemu trendowi, Renault zdecydowało się na belkę skrętną w tylnej osi oraz pospolitą kolumnę MacPhersona w przedniej. Jednak odmiana GT i wybrane wersje mogły otrzymać tylną oś skrętną (4CONTROL), a to już zupełnie inna bajka. W tym momencie dostajemy coś, czego nie znajdziemy u konkurentów. Układ czterech kół skrętnych to nie tylko wyższa zwrotność, ale i niesamowite właściwości jezdne.

Układ jezdny, choć prosty, nawet bez sytemu 4CONTROL jest bardzo dobry, ale niektórym może przeszkadzać nadmierna sztywność. Receptą jest zastosowanie nieco mniejszych obręczy kół. Lagunę można też pochwalić za dobre wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa oraz za wysoką ocenę w Euro NCAP - pięć gwiazdek.

Dość przeciętnie wygląda wnętrze, a i nadwozie niczym specjalnym nie zaskakuje. Jednak w obu obszarach Laguna III może się podobać, nawet bardzo. Deska rozdzielcza nie jest przekombinowana, wygląda estetycznie i jest sensownie poukładana. Ilość miejsca wewnątrz pozwala na komfortową podróż czterech, a nawet pięciu osób. Bagażnik liftbacka mieści tylko 450 l – to duża wada tego modelu. Kombi też nie zachwyca swoimi 508 l.

W 2009 roku Laguna przeszła bardzo skromny lifting, który miał na celu zmienić delikatnie wnętrze. Kolejna modernizacja miała miejsce w 2013 roku, kiedy to pojawił się duży ekran nawigacji oraz światła LED do jazdy dziennej. Produkcję zakończono w roku 2014, a sprzedaż w 2015.

W Renault Lagunie nie można było narzekać na wybór jednostek napędowych. Od początku oferowano benzynowe 1,6 l oraz 2,0 l lub 2,0 l z turbodoładowaniem. Osiągały odpowiednio 110, 140 i 170 KM. Dla kierowców lubiących klasyczny sposób rozwijania dużego momentu obrotowego przygotowano znane z koncernu Nissan-Renault benzynowe V6 o pojemności 3,5 litra i mocy 238 KM. Był to jednocześnie najmocniejszy silnik w gamie. Później wzmocniono jednostkę 2,0 turbo do 204 KM, ale sprzedawano ją równolegle ze słabszym odpowiednikiem.

Podobnie jak benzyniaki, również diesle mają dużą rozpiętość pojemności i mocy. Podstawowym był znany z Clio motor 1,5 dCi o mocy 110 KM, ale większą popularnością cieszył się 2,0 dCi o mocy 130, 150, 173, a później 178 KM. Topowym silnikiem wysokoprężnym był 3-litrowy diesel V6 o mocy 235 KM.

W tym artykule zajmiemy się wersją silnikową 2,0 16V o mocy 140 KM, ale większość uwag dotyczy również mocniejszych wersji turbo. Jeżeli jesteście zainteresowani opinią na temat silnika 2.0 dCi stosowanego w Lagunie, zapraszam do artykułu o Renault Koleosie, gdzie ta jednostka była szerzej opisana.

Po kilku latach obecności tego modelu na rynku okazuje się, że Laguna III jest samochodem nad wyraz udanym, a na tle poprzedniczki osiągnęła zupełnie nowy poziom. Najwięcej kłopotów sprawia elektryka i elektronika – standard samochodów Renault do dziś – ale nie na tyle, by trzeba było się niepokoić. Zwykle są to drobiazgi typu niedziałające radio czy sterowanie szybami, a również drobiazgi wpływające na pracę silnika czy nawet możliwość kontynuacji jazdy. Chodzi o czujniki i tu w zasadzie trudno wskazać coś konkretnego. Prawie każda część będąca czujnikiem w Lagunie III może się zepsuć. Z jednej strony dobrze, bo lokalizacja usterki i jej naprawa nie powinna być problemem, z drugiej strony czujniki wpływają na pracę silnika więc nie zawsze jest możliwość odjechania. Zwłaszcza, gdy zastrajkuje czujnik pod pedałem sprzęgła, który umożliwia włączenie silnika. Jego awaria będzie objawiała się brakiem reakcji rozrusznika na naciśnięcie przycisku start. Problemy może sprawiać również karta będąca odpowiednikiem kluczyka, ale i tak poprawiono układ hands free w stosunku do poprzednika. Czujniki świateł i deszczu też mają swoje przypadłości. Czujniki odpowiadające za prawidłową pracę silnika rzadziej, ale również odmawiają posłuszeństwa. Upierdliwe stają się czujniki ciśnienia w ogumieniu. Jeżeli chce się mieć względny spokój, najlepiej założyć ogumienie całoroczne i zrezygnować z odwiedzania serwisów wulkanizacyjnych.

Kolejnym elektrycznym problemem jest układ hamulca postojowego sterowany elektromechanicznie. Skonstruowany przez ATE system potrafi odmówić współpracy. Gorzej jeżeli dojdzie do tego gdy hamulec jest zaciągnięty, ale jest sposób by się uwolnić. Niestety oznacza to wejście pod samochód, co też nie zawsze jest możliwe.

W Lagunie można odczuć nie do końca perfekcyjne spasowanie elementów i nie najwyższą jakość. Problemem, który się powtarza są skrzypiące lusterka zewnętrzne – to kwestia brudu – a także odchodzące elementy tapicerki, ale w niewielkim zakresie. Skrzypienie może pojawić się również w kabinie. W egzemplarzach przed pierwszym liftingiem wadliwe były napinacze pasów bezpieczeństwa – warto sprawdzić, czy samochód był naprawiony w ramach kampanii serwisowej.

Co jak co, ale zawieszenie Laguny III jest bardzo udaną konstrukcją. Z jednej strony dość sztywne, z drugiej proste. Oznacza to dość szybkie zużycie elementów metalowo-gumowych i sworzni, ale jest ich jak na lekarstwo – dwie tuleje na wahacz przedni i jeden sworzeń. Co więcej, wszystkie można wymieniać pozostawiając stary wahacz. Belka skrętna tylnej osi jest w zasadzie bezobsługowa, a jeżeli wymaga wymiany tulei to tylko po dużym przebiegu. Nawet amortyzatory i sprężyny zamontowano oddzielnie, co sprawia, że ich wymianę można przeprowadzić w garażu dysponując podstawowym zestawem narzędzi. Ogólnie zawieszenie należy do najtańszych w klasie.

Dużą zaletą samochodu jest sztywność nadwozia i dobre zabezpieczenie przed korozją. Niektóre elementy nie są stalowe (np. maska) więc radzimy nie oceniać zbyt pochopnie kupowanych egzemplarzy z miernikiem lakieru w dłoni.

Na koniec zostawiłem silnik, bowiem jednostka benzynowa o pojemności 2,0 l i mocy 140 KM jest najpewniejszym punktem samochodu. Oczywiście poza czujnikami jest niezawodna. Wymaga wymiany oleju co 15 tys. km i świec co 90 tys. km – nic poza tym. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że choć optymalną lepkością dla motoru jest 5W-30 lub 5W-40, to producent zaleca również stosowanie 10W-40. Silnik o oznaczeniu MR został zaprojektowany przez Nissana i napędzał m. in. X-Traila czy Qashqaia. Ma praktycznie bezobsługowy łańcuch rozrządu, który może się nieznacznie wyciągnąć przy dużym przebiegu i eksploatacji głównie na krótkich dystansach. Jego wymiana nie jest droga.

Dobrze dobrana i poprawnie zamontowana i zestrojona instalacja gazowa przyniesie wymierne oszczędności i nie powinna sprawiać dużych problemów. Silnik nie wykazuje w tym temacie żadnych słabości.

Ogólne koszty eksploatacji Renault Laguny III są bardzo niskie. Wielu użytkowników chwali sobie ten model właśnie za niezawodność i tani serwis. Problemy z elektryką i czujnikami dotyczą starszych aut i nie podnoszą znacząco kosztów eksploatacji. Części zamienne są tanie i coraz bardziej dostępne w hurtowniach motoryzacyjnych. Ciekawostka – bardzo drogie są tylne tarcze hamulcowe, ponieważ zespolono je z łożyskiem koła. Cena dobrej jakości tarczy to minimum 200 zł. Prosta konstrukcja samochodu i znakomity silnik benzynowy sprawiają, że Laguna III jest bardzo dobrą propozycją w segmencie...

...zwłaszcza, gdy się spojrzy na ceny. Za Lagunę III z początku produkcji zapłacimy śmieszne 25 tys. zł lub mniej. Za Passata z tego rocznika zapłacimy 10 tys. zł więcej, a samochód wcale nie będzie lepszy. Auta po liftingu można kupić za około 30 tys. zł, a egzemplarze z końca produkcji, z roczników 2013-2014 kosztują 50-70 tys. zł.

Na rynku przeważają oczywiście diesle, a sporą liczbę aut stanowią coupe. Poszukiwanie ładnej Laguny nie powinno być szczególnie trudne, często auta są w niezłym stanie technicznym. Nie brakuje egzemplarzy krajowych, które stanowią aż 20 proc. rynku. Najlepsze dla kupującego jest to, że pomimo bardzo dobrych opinii samochód szybko stracił na wartości, natomiast w najbliższym czasie po kilku latach eksploatacji dobra opinia może sprawić, że utrata wartości będzie niska.

Trudno o lepszą propozycję w segmencie za podobne pieniądze i w takim przedziale wiekowym. Warto wyzbyć się stereotypów i pomyśleć o Lagunie III w zupełnie nowych kategoriach – to naprawdę bardzo dobre auto, a przy takim stosunku ceny do jakości można pokusić się o stwierdzenie, że najlepsze w klasie. Zwłaszcza, jeżeli szukacie samochodu z silnikiem benzynowym. Opisywany w artykule motor 2,0 16V jest najbardziej przez nas polecanym.