Lord – Startech Range Rover TDV6 SD 30S (2013)

Filia Brabusa – Startech – na salon samochodowy w Genewie przegotowała nieco zmodyfikowanego nowego Range Rovera. Auto jest wyposażone w 6-cylindrowy widlasty silnik diesla o mocy 300 KM.

Olgierd Lachowski

02.03.2013 | aktual.: 07.10.2022 21:16

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Nowy Range Rover w porównaniu z poprzednikiem zmienił się niewiele, a jednocześnie jest zupełnie inny. Auto zaprezentowane w 2012 roku z zewnątrz przypomina dość mocno swojego poprzednika, ale jednocześnie różni się od niego mnóstwem detali. Jeśli chodzi o konstrukcję, to jest ona praktycznie całkowicie nowa, choć koncepcja budowy jest przejęta ze starszego wozu.

Range Rover oferowany jest w trzech wersjach silnikowych. Topową jednostką napędową jest widlasta ósemka o objętości skokowej 5,0 l i mocy 510 KM. Do tuningu Startech wybrał jednak samochód z najmniejszym motorem. To 6-cylindrowy widlasty silnik o zapłonie samoczynnym, który ma objętość 3,0 l. Dzięki dwóm turbosprężarkom rozwijał on moc 258 KM przy 4000 obr./min, a jego maksymalny moment obrotowy wynosił 600 Nm przy 2000 obr./min.

Montaż modułu o nazwie SD 30S umożliwił podniesienie osiągów jednostki silnikowej. Teraz charakteryzuje się ona mocą 300 KM i momentem obrotowym 685 Nm. W rezultacie najbardziej luksusowy z Land Roverów od 0 do 100 km/h przyspiesza nie w 7,90 s, a w 7,30 s, a jego prędkość maksymalna wzrosła z 209 km/h do 220 km/h.

300 KM schowane jest pod nadwoziem kombi, które niemiecka firma tuningowa zmodyfikowała w niewielkim stopniu – na szczęście. Z przodu pojawił się niewielki spojler, a z tyłu nakładka pod zderzak. Do wyboru są koła z 22-calowymi felgami Monostar IV lub Monostar R (oba modele są zamontowane w prezentowanym aucie) o szerokości 10,0”. Do obręczy pasują opony 295/35 R 22.

Startech zmienił ustawienia modułu zarządzającego zawieszeniem i teraz, gdy Range Rover porusza się po utwardzonych drogach, jest obniżony o 30 mm w stosunku do seryjnego wozu. W trybie terenowym nic się nie zmieniło.

Dużo uwagi poświęcono kabinie pasażerskiej, w której gdzieniegdzie zagościła Alcantara. Pojawiły się też dywaniki z logo tunera i aluminiowe pedały. Wiele elementów wykonano z włókien węglowych. Podłogę bagażnika wyłożono drewnem, które przywodzi na myśl drogie jachty. Prawdopodobnie nie każdemu do gustu przypadną czerwone akcenty we wnętrzu brytyjczyka, ale jest to auto wystawowe – a w nich często kolorystykę dobiera się tak, żeby pokazać jak najwięcej umiejętności i możliwości tunera.