Chcieć to móc – Edo Competition CCR Evo 817 (2011)

Wydawać by się mogło, że tak ekskluzywnego supersamochodu, jak Koenigsegg CCR, nie da się ulepszyć, a jednak Edo Karabegović udowadnia, że dla jego zespołu mechaników nie ma rzeczy nie do przeskoczenia. Ekipa Edo Competition podkręciła nawet silnik bolidu. O ile? O tym w dalszej części.

Olgierd Lachowski

03.04.2011 | aktual.: 07.10.2022 17:34

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Koenigsegg CCR korzysta z 8-cylindrowego widlastego silnika o objętości skokowej 4,7 l, z którym współpracują dwie sprężarki mechaniczne Rotrex. Właściciel seryjnego CCR-a wciskając pedał gazu zarządza 806 KM mocy, które dostępne są przy 6900 obr./min oraz 920 Nm maksymalnego momentu obrotowego przy 5700 obr./min.

Jednostka napędowa nie jest pochodną silnika z seryjnej produkcji (jak to się często zdarza w przypadku supersamochodów wytwarzanych w krótkich seriach), a konstrukcją od zera stworzoną do modelu CC w 2001 roku. To mogło stanowić pewien problem dla Edo Competition, które podjęło się wzmocnienia silnika.

Tuner postawił sobie za cel zwiększyć moc, jednocześnie pozostawiając krzywą momentu obrotowego niemal w niezmienionym kształcie. Modyfikacji dokonano zmieniając oprogramowanie centralnej jednostki sterującej oraz przełożenie sprężarek (konkretnie chodzi tutaj o przełożenie między silnikiem a kompresorami). Ostatecznie sprężarki pracują z prawie maksymalnym ciśnieniem doładowania w zakresie od 3700 do 6000 obr./min. Jednocześnie obniżono granicę maksymalnych bezpiecznych obrotów wału korbowego z 7600 do 7200 obr./min w celu zabezpieczenia kompresorów przed ewentualnym uszkodzeniem.

Po tuningu silnik dysponuje oszałamiającą mocą 891 KM przy 6835 obr./min i nieco mniejszym niż w bolidzie fabrycznym, bo wynoszącym 900 Nm, maksymalnym momentem obrotowym przy 6275 obr./min.

Inżynierowie zdemontowali 6-biegową skrzynię biegów, następnie rozłożyli i dokonali przeglądu, a przed ponownym montażem wymienili plastikowe panewki na elementy typu Uniball.

Z optycznych zmian na zewnątrz auta zwracają uwagę felgi pomalowane na kolor nadwozia i zainstalowane w przednich wlotach powietrza światła. Z kolei w kabinie pasażerskiej zagościła Alcantara[sup]®[/sup]. Edo zmodyfikowało nieco środkową konsolę i umieściło w niej wyświetlacz systemu multimedialnego. W skład tego systemu wchodzi między innymi kamera cofania. Ze względów bezpieczeństwa na tablicy zegarów zagościł wyświetlacz temperatury opon i ciśnienia w ich wnętrzu.

Edo Competition informuje, że w związku ze zmianami mechanicznymi CCR przyspiesza nieco lepiej, ale jest też wolniejszy od oryginału. Na stronie Edo Competition widnieją informacje, że auto przyspiesza w 3,20 s do 100 km/h, w 9,7 s do 200 km/h oraz w 23,00 s do 300 km/h. Trudno powiedzieć, że sprint do „setki” jest lepszy niż bolidu oryginalnego, bo tamten również ten czas ma podawany jako 3,20 s.

Edo twierdzi, że prędkość została nieco zmniejszona z „ponad 395 km/h” jak podaje Koenigsegg, do „ponad 390 km/h”. Wiadomo jednak, że seryjny CCR ustanowił rekord prędkości wynoszący 388 km/h, dlatego wątpliwe jest, by przerobione auto choćby zbliżyło się do 390 km/h. Tak czy inaczej ten Koenigsegg jest godny uwagi.

Edo Competition po raz kolejny udowodniło, że żadna marka mu nie straszna jeśli chodzi o tuning samochodów. Teraz chyba czas na przeróbki Pagani Zondy.