Wczesne lata Buicka [geneza motoryzacji]
Legenda Buicka, jak wiele legend, narodziła się dosyć przypadkowo. Właściciel firmy postanowił zamienić materiały instalacyjne na silniki spalinowe.
23.02.2011 | aktual.: 07.10.2022 17:20
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
David Dunbar Buick w roku 1899 sprzedał swoje przedsiębiorstwo, które specjalizowało się w produkcji materiałów instalacyjnych. Od dawna fascynował się budową i wykorzystaniem silników spalinowych. Tym też postanowił się zająć w swoim nowym biznesie.
W 1904 roku powstała firma Buick Motor Company, którą współtworzył także inżynier Walter Marr. Firma wyprodukowała kilkaset samochodów, ale nie odniosły one zbytniego sukcesu i Buick znalazł się na krawędzi bankructwa. Uratował go William Durant, który podczas targów motoryzacyjnych w Nowym Jorku zebrał ponad 1000 zamówień i pomógł Buickowi stać się jednym z dziesięciu największych producentów samochodów w USA, jednocześnie wtłaczając markę w maszynę o nazwie General Motors.
Pierwszym samochodem, który pomógł ugruntować pozycję marki, był model C. Auto miało moc 22 KM, silnik dwucylindrowy rzędowy i dwubiegową skrzynię manualną. Ważyło 875 kg. Lata dwudzieste to kryzys, który dotknął także Buicka. Marka wróciła na dobre w 1936 roku. Już na początku tego dziesięciolecia Buick zainwestował w silniki ośmiocylindrowe najnowszej generacji, które miały zastąpić sześciocylindrówki. Samochody zyskały też niesamowicie piękny design, bardzo nowoczesny jak na tamte czasy.
Przykładem zmian niech będzie Buick Century, w którym zastosowano stylistykę karoserii typu streamline, wzbogaconą licznymi chromowanymi dodatkami. Samochody wyposażono w trójstopniowe przekładnie, które były niesamowicie elastyczne. Na drugim biegu spokojnie można było jechać 85 km/h. Century miał 95 KM mocy.
W 1937 roku Buick skonstruował model testowy Y-Job, który de facto można uznać za pierwszy koncept na świecie. W samochodzie zastosowano podwozie Buick-Roadmaster, a karoserię zaprojektował Harley Earl. Samochód był wielkim dwumiejscowym kabrioletem. Wyposażono go w wiele niespotykanych w tamtych czasach gadżetów, takich jak chowane światła, elektryczne szyby czy składany dach chowany w bagażniku. Auto nigdy nie trafiło do seryjnej produkcji.
Buick zaprzestał produkcji na czas II wojny światowej, ale wznowił ją błyskawicznie po zakończeniu konfliktu, już w roku 1946. Trzy lata później marka wyprodukowała ponad 550 tysięcy samochodów, co było wynikiem rekordowym.
Marka szykowała się do hucznego obchodzenia swoich pięćdziesiątych urodzin. W roku 1953 wprowadzono wiele poprawek, a na rynku pojawiła się seria zwana Golden Anniversary Models. W tym samym czasie ośmiocylindrowe silniki, które nadawały charakterystyczny, wypukły kształt maskom buicków, zostały zastąpione nowoczesnymi jednostkami V8. I zaczęła się nowa, bardziej znana era buicków, która hucznie przeprowadziła tę markę przez lata 60. i 70.