Renault Mégane RS Sport2 (2012) - kanarkowy narkotyk [test autokult.pl]

Mégane Coupe to według mnie jeden z najbardziej udanych modeli Renault ostatnich lat. Świetna sylwetka łącząca lekkość i dynamikę kształtów pokazuje sportowy charakter trzydrzwiowego Mégane, na temat którego rozpisywałem się już wcześniej. Wersja RS oprócz wspomnianych akcentów na tle pozostałych odmian wyróżnia się też między innymi przestylizowanymi zderzakami, dodatkowymi nakładkami na elementy poszycia, spoilerem czy dyfuzorem z centralnie wyprowadzoną końcówką układu wydechowego. Nawet w najmniej ruchliwej uliczce można usłyszeć chrzęst skręcanych z ciekawości męskich i damskich karków.

Przelot przez miasto na wyższych prędkościach obrotowych to dodatkowe wrażenia dźwiękowe, bo czterocylindrowa jednostka w zestawieniu z niezbyt dyskretnym układem wydechowym robi wszystko, by wzbudzić jeszcze większe zainteresowanie przechodniów. Tych najbardziej opornych zazwyczaj przekonują raptowny strzał i bulgot po gwałtownym odpuszczeniu gazu. Kompozycja poszerzonego nadwozia maźniętego kanarkową żółcią jest krzykliwa, robi naprawdę duże wrażenie i na drodze nie da się pozostać anonimowym.

Renault Megane RS to bezkompromisowy magnes na gałki oczne z całej okolicy, ale całkiem sporo dzieje się także w samej kabinie. Największym absorberem uwagi są kubełkowe fotele Recaro z żółtymi przeszyciami. Mimo podstawowej regulacji są wygodne na tyle, na ile można to napisać o sportowo wyprofilowanym siedzisku. O tym, że świetnie trzymają ciało podczas pokonywania zakrętów, rozpisywać się raczej nie trzeba, ale mimo to wspomnę, że korpus, biodra i uda wpasowane między szerokie podparcia i przepasane żółtą wstęgą pozwalają utrzymać pewną pozycję za kierownicą przy zbieraniu każdego łuku, który kierowca wyrysuje.

Reszta działań podjętych przez projektantów wnętrz Renault ma charakter wyłącznie estetyczny. Żółta nić biegnąca po dość mocno wyprofilowanej kierownicy, plastiki konsoli centralnej polakierowane fortepianową czernią czy boczki drzwi pokryte miękkim tworzywem, które wygląda jak włókno węglowe, a w dotyku przypomina lateks tworzą przyjemną dla oka kompozycję.

Użyte do wykończenia materiały sprawiają wrażenie solidnych i dobrze się prezentują. Zastrzeżenia mam do uchwytów długich i ciężkich drzwi, które przy pociągnięciu zachowują się tak, jakby miały zostać w ręku. Ciekawe, czy dobre spasowanie elementów przetrwa próbę czasu postawioną przez bardzo twardy układ zawieszenia przenoszący liczne nierówności drogi niemal bezpośrednio na konstrukcję.

Zestawiając wysoki współczynnik tłumienia z twardymi siedziskami, bez przesady można uznać, że kierowca na plecach odczuwa każde łączenie nawierzchni i nawet niewielki kamyk na niej leżący. W zamian samochód odpłaca się rewelacyjną trakcją na równej drodze i stanowczym utrzymywaniem pionu w zakrętach, co sprawia, że jazda Renault Megane RS to czysta i uzależniająca przyjemność.

Przyjemność, która kusi coraz bardziej i bardziej. Brzmienie układu wydechowego zachęca do dynamicznej jazdy na wyższych prędkościach obrotowych, ale auto pokazuje swój temperament już od zaledwie 2000 obr./min. Świetnie zaprojektowany lekki silnik bardzo chętnie wchodzi na obroty - aż prosi, żeby trzymać go trochę wyżej i mocniej przedmuchać kolektory. Doładowana jednostka jest gotowa na każde skinienie kierowcy.

Opóźnienie spowodowane turbosprężarką jest praktycznie niewyczuwalne, a reakcja na gaz momentalna. Renault Megane RS chętnie prostuje plecy, a największa zabawa zaczyna się w okolicach 4000 obr./min. Wtedy można bez żadnych skrupułów wyłączyć całkiem nieźle grający system nagłośnieniowy i rozkoszować się „kanarkowym śpiewem” wprost z centralnej rury wydechowej. Samochód nabiera prędkości jak szalony do około 180 km/h, potem dość lekko dobija jeszcze do 210 km/h, przy 230 km/h wyraźnie słabnie.

Samochód mimo dużej siły napędowej przekazywanej na jedną oś nie ma skłonności do problemów z przyczepnością i opony Michelin Pilot Sport skutecznie wgryzają się w nawierzchnię nawet podczas gwałtownych przyspieszeń. Sportowe Renault sprawuje się zaskakująco przewidywalnie nawet przy dużych prędkościach zostawianych na łukach – prowadzenie jak gokart to często nadużywane określenie, ale w tym przypadku jest jak najbardziej na miejscu.

Zapewne jest to też zasługa dyferencjału o ograniczonym poślizgu, który wraz ze wspomnianymi wcześniej kubełkowymi fotelami i czerwonymi zaciskami hamulcowymi znalazł się w aucie za sprawą opcjonalnego pakietu Sport2. Wracając na chwilę do hamulców, warto dodać, że czterotłoczkowy zestaw Brembo z czterema nacinanymi tarczami działa wyjątkowo skuteczne – całkowite wyhamowanie auta ze 140 km/h trwa dosłownie chwilę i ku mojemu zdziwieniu nie powoduje wydrążenia śluzówek nosowych przez nieprzyjemny swąd przypieczenia elementów ciernych.

Sportowe wrażenia potęguje też skrzynia biegów, której stosunkowo krótkie przełożenia wchodzą pewnie i ciasno. Każda szybsza zmiana przy wyższych prędkościach obrotowych to porządny kopniak w plecy. Nieprzewrażliwiony pedał gazu pozwala też na łatwo wyczuwalny międzygaz przy redukcji. Biorąc pod uwagę całokształt Renault Megane RS i przeżycia, jakie potrafi zaserwować, zużycie paliwa na poziomie 13 l/100 km przy drapieżnej jeździe w cyklu mieszanym (z naciskiem na miasto) to według mnie całkiem niezły wynik.

Ten wściekły kanarek nie jest samochodem stworzonym do leniwych, wakacyjnych podróży, ale do krótkich i intensywnych przejażdżek. Przy dłuższej jeździe sportowe zawieszenie, pozycja za kierownicą czy drążący uszy niczym wiertło dźwięk powoli wyczerpują pierwiastek ludzki i wraz ze zmęczeniem znika cały czar tej kunsztownej mechanicznej otoczki. Testowana przeze mnie niedawno Mazda 3 MPS przy Renault Megane RS wydaje się rozsądnym kompromisem. Łagodniej i dłużej czy szybciej i intensywniej? Te dwa hot-hatche są jak zwykła kokaina i crack - podobno to drugie uzależnia dużo mocniej.

• Rewelacyjnie wściekły wygląd

• Doskonała trakcja jak na mocne FWD

• Dynamika i dźwięk silnika

• Świetne hamulce

• Brak kompromisów, sportowe wrażenia na całej linii

• W większości dobre materiały wykończenia wnętrza

• Cena

• Drobne wpadki wykończeniowe

Zdjęcia wykonał Mariusz Zmysłowski.Zobacz inne testy samochodów marki Renault!

*Sam kierowca, bez bagażu, stan paliwa 50%, temp. 25°C

Zdjęcia wykonał Mariusz Zmysłowski.