Używane Renault Megane II - typowe awarie i problemy
Francuskie auta budzą skrajne emocje, jedni je kochają - inni nienawidzą. Mimo powszechnych opinii postanowiliśmy przejrzeć się bliżej II generacji kompaktowego Renault Megane.
11.03.2011 | aktual.: 30.03.2023 10:35
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Odważny design tego auta już w czasie premiery budził kontrowersje, jednak na pewno nie można mu zarzucić braku finezji. Ten francuski kompakt trafił do salonów w 2002 roku, a rok później do oferty dołączyły elegancki sedan, pojemne kombi oraz ekstrawagancki Coupe Cabriolet. Trzy lata później ''żelazko'', bo tak niektórzy zwykli nazywać ten samochód przeszło drobny facelifting, a w roku 2008 z linii produkcyjnych zjechały ostatnie jego egzemplarze.
Megane II produkowano w trzech fabrykach: w Douai we Francji, w Palencii położonej w północnej Hiszpanii, a także w tureckiej Bursie. Na wybór jednostek napędowych nie będą narzekać nawet najbardziej wybredni. Pod maską kompaktowego Francuza pracowały następujące silniki benzynowe:
- R4 1,4 (82, 95 - 98 KM)
- R4 1,6 (110 - 113 KM)
- R4 2,0 (135 KM)
- 2,0T (165, 225 - 230 KM)
Co ciekawe Renault opracowało też imponującą gamę diesli o wysokiej kulturze pracy i niezwykle niskim spalaniu:
- R4 1,5 dCi (82, 85, 101- 105)
- R4 1,9 dCi (90, 110, 115,120 - 130 KM)
- R4 2.0 dCi (150 - 175 KM)
Warto również wspomnieć o znacznie odchudzonej limitowanej wersji sportowej R26.R, której wszystkie 450 egzemplarzy wyprodukowano w 2009 roku już po zakończeniu wytwarzania wersji cywilnej. Spośród motorów benzynowych najlepiej sprawdzają się 1,4- i 2,0-litrowe rzędowe czterocylindrówki. Tym, którzy chcą zainwestować w jednostkę wysokoprężną warto polecić wszystkie warianty. Trzeba jednak zaznaczyć, że diesle sprawiają nieco więcej problemów niż benzyniaki, ale każdy z nich tyle samo.
[photo p
osition="inside"]162540[/photo]
Największą zaletą tej konstrukcji jest niezłe zabezpieczenie antykorozyjne nadwozia (pierwsze korodują progi i błotniki), niestety rdza skutecznie atakuje układ wydechowy. W 1,6-litrowym motorze benzynowym często dochodzi do awarii cewki zapłonowej (Sagem), ponadto uszkodzeniu może ulec zawodny system zmiennych faz rozrządu. W dieslach najczęściej dochodzi do usterek wtryskiwaczy, pomp wtryskowych, turbosprężarek i zaworów recyrkulacji spalin (EGR).
Na pochwałę nie zasługuje również elektronika. Wariujące kontrolki, przyciski zamków drzwi, często przepalające się żarówki, błędy w oprogramowaniu ECU, a także problemy z kartą Hands Free to problemy znane większości posiadaczom Megane II. Nietrwałe są również podnośniki elektrycznych szyb. Materiały wykończeniowe niestety również szybko tracą swoją urodę, schodzi lakier,a plastiki wycierają się już przy przebiegach 100 tysięcy kilometrów.
Co więcej, na polskich drogach stosunkowo szybko zużywa się przednie zawieszenie, gdzie najczęściej wymiany wymagają łączniki stabilizatora oraz łożyska kolumn McPhersona. Użytkownicy skarżą się także na szybko wyeksploatowane dolne poduszki skrzyni biegów. Na uwagę zasługuje także rozszczelniająca się chłodnica klimatyzacji.
Najtańsze egzemplarze tego auta znajdziemy w ogłoszeniach już za około 10 000 złotych. Jednak jeśli zdecydujemy się na diesla warto do ceny zakupu doliczyć jeszcze koszty ewentualnych napraw typowych dla jednostek wysokoprężnych opiewających na kwotę kilku tysięcy złotych. Szczególnie częstym przypadkiem są zacierające się panewki w korbowodach w jednostkach 1,5 i 1,9 dCi, które kończą się zazwyczaj wymianą całego silnika i turbosprężarki.