Najsłynniejsze tory wyścigowe TOP 10

Nie ma chyba na świecie fana motoryzacji, który przynajmniej raz nie śledził z zapartym tchem przebiegu zmagań wyścigowych. Często zapominamy jednak, że wyścig to nie tylko samochody i kierowcy. To także niepowtarzalna trasa z własną historią, wyzwaniami oraz duszą. Przyjrzyjmy się najsłynniejszym torom wyścigowym na naszym globie.

Fot. na lic. CC; Flickr.com/by wonker
Fot. na lic. CC; Flickr.com/by wonker
Paweł Żmuda

25.10.2010 | aktual.: 25.10.2010 23:36

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Circuit de la Sarthe

Fot. na lic. CC; Flickr.com/by wonker
Fot. na lic. CC; Flickr.com/by wonker

Historia toru Le Mans rozpoczyna się w roku 1906, kiedy to zorganizowano pierwsze wyścigi Grand Prix o Wielką Nagrodę Francji. Trasę wyścigu wytyczono na około 103 kilometrowym odcinku dróg publicznych w okolicach miejscowości Le Mans. Kierowcy mieli do pokonania aż 1248 kilometrów. Zwycięzcą pierwszych zmagań został Węgier Ferenc Szisz zasiadający za kierownicą samochodu Renault AK. Tor jaki kojarzymy dziś z wyścigiem 24h Le Mans ma długość ponad 13 kilometrów. W 1965 roku w Le Mans zbudowano również mniejszy Bigatti Circut o długości nieco ponad 4 kilometrów.

Nurburgring

Fot na lic. CC; Flickr.com/by Jaeger-Meister
Fot na lic. CC; Flickr.com/by Jaeger-Meister

Najsłynniejszy niemiecki tor został zbudowany w 1927 roku w okolicach miasta Nurburg. Pierwotnie trasa składała się z dwóch części - Sudschleife (pętla południowa) o długości 7747 metrów i Nordshleife (pętla północna), o długości 22810 metrów. Kierowcy jadący po Ringu musieli zmierzyć się z aż 174 zakrętami. Niestety, ze względu na coraz szybsze samochody, trasa jaką zbudowano przed II wojną światową, musiała zostać przebudowana. W wyniku protestów samych kierowców, konstruktorzy zmodyfikowali trasę. Niestety, nadal była bardzo niebezpieczna. Kolejną przebudowę Ringu rozpoczęto w 1981 roku. Po skróceniu pętli północnej, w 1981 roku, Stefan Bellof pokonał dystans 20,8 kilometra w czasie 6:11,13 sekundy, ze średnią prędkością 201,76 km/h. Do dziś wyczyn ten nie został pobity. Już w 1984 roku oddano do użytku nowy odcinek toru zwany GP-Strecke.

Nurburgring jest dziś najpopularniejszym torem wyścigowym na świecie. Dodatkową atrakcją trasy, jest jego część otwarta dla ruchu publicznego. Jeździć może po niej każdy posiadacz sprawnego pojazdu i prawa jazdy. Przed wyruszeniem na Ring warto jednak dwa razy zastanowić się, czy faktycznie posiadamy umiejętności wystarczające do jazdy w tych warunkach.

Circuit de Monaco

Fot. WikiCommons by Snowdog
Fot. WikiCommons by Snowdog

Tor wyścigowy w Monako użytkowany jest od 1929 roku. Jest najkrótszym i jednym z najbardziej wymagających torów na których ścigają się kierowcy Formuły 1. Cała trasa wyznaczona została na miejskich drogach Monte Carlo. Jej długość to zaledwie nieco ponad 3 kilometry. Przygotowanie ulic Monaco na przyjęcie kierowców trwa około sześciu tygodni. Po wyścigu, rozpoczynają się trzytygodniowe prace mające na celu przywrócenie normalnego ruchu. Na torze w Monaco znajduje się najwolniejszy zakręt w F1 - Loews, na którym osiągana jest prędkość około 50 km/h. Wyścigi w Monte Carlo są niezwykłe jeszcze z jednego powodu - są jedynymi zmaganiami w F1, na które nie trzeba kupować biletów. Obecnie rekordzistą trasy jest Michael Schumacher, któremu udało się okrążyć tor w 1,13,439 sekundy.

Autodromo Nazionale di Monza

Fot. WikiCommons by Sitomon
Fot. WikiCommons by Sitomon

La Pista Magica, zlokalizowany w okolicach włoskiej miejscowości Monza, otwarto w 1922 roku. Przy budowie trasy pracowało około 3500 robotników, a ukończenie konstrukcji zajęło jedynie około 100 dni. Niestety, pierwsza trasa okazała się zbyt niebezpieczna. Na torze zginęło kilku kierowców, a liczne wypadki sprawiły, że w 1938 roku rozpoczęto gruntowną przebudowę trasy. Ulepszono nawierzchnię toru, dodano nowe łuki i wzniesiono nowe trybuny oraz wejścia. Wybuch wojny spowodował zawszenie wyścigów. Do organizacji zmagań przystąpiono dopiero w 1948 roku. Dziś tor Monza jest jednym z najszybszych torów F1. Kierowcy osiągają tu prędkości dochodzące do 350 km/h.

Silverstone Circuit

Fot. na lic. CC; WikiCommons by Officially Mr X
Fot. na lic. CC; WikiCommons by Officially Mr X

Stworzony przez Brytyjski Królewski Automobilklub, Silverstone był pierwszym torem wyścigowym wysokiej klasy na terenie Anglii. Zbudowany został na kształt trapezu, a jego długość wynosiła 4,172 km. Od roku 1999 Silverstone udostępnił kierowcom nowe trasy, wydłużając się tym samym do 5 891 metrów, zmieniając kształt i zakres "świadczonych usług". W 2008 roku planowano przenieść Grand Prix Wielkiej Brytanii Formuły 1 na tor Donington Park już w 2010, jednak ostatecznie w 2009 podpisano nowa umowę, która udostępniła kierowcom oddana w 2010 Arenę - najnowsza wersję Silverstone'a, ponownie powiększoną o 0,1 km.

Indianapolis Motor Speedway

fot. na lic. GNU Free Documentation License; WikiCommons by Rick Dikeman
fot. na lic. GNU Free Documentation License; WikiCommons by Rick Dikeman

Jeden z najstarszych torów wyścigowych na świecie, otwarty w 1909 roku w Speedway w stanie Indiana, nieopodal miasta Indianapolis. Pierwszymi wyścigami zorganizowanymi w Indianapolis był wyścig motocyklowy w sierpniu 1909 roku. Dziś ścigają się tu kierowcy między innymi NASCAR, MotoGP oraz Formuły 1. Początkowo tor zbudowany został w całości z cegieł, dziś pamiątką po starych czasach jest jedynie ceglana linia start-meta.

Circuit Park Zandvoort

Fot. na lic. CC; WikiCommons by RonaldB
Fot. na lic. CC; WikiCommons by RonaldB

Tor zbudowany według projektu Johna Hugenholza nieopodal holenderskiej miejscowości Zandvoort, zbudowany już w latach 40' ubiegłego wieku. Pierwszy wyścig na torze odbył się jednak dopiero w 1949 roku. Pierwotna wersja toru miała długość około 3 kilometrów. Trzy lata później, trasa stała się miejscem zmagań kierowców Formuły 1. W 1973 roku zginął tu brytyjski kierowca Roger Williamson. Niestety, tor został wycofany z Formuły 1, a w 1989 skrócono go o około 500 metrów. Dziś trasa ma około 4252 metrów długości. Na holenderskim Zandvoort ścigają się dziś między innymi kierowcy Formuły 3 oraz DTM.

Circuit de Spa-Francorchamps

Fot. WikiCommons by Paul Hermans
Fot. WikiCommons by Paul Hermans

Tor wzniesiony w okolicach uzdrowiskowej miejscowości Spa w Górach Ardeńskich. Początkowo, trasa otwarta w 1922 roku miała aż 15 kilometrów, z czego część z nich obejmowała również drogi publiczne. Jeszcze przed wojną organizowano tu 24-godzinne wyścigi wytrzymałościowe oraz wyścigi motocyklowe. Wybuch wojny spowodował siedmioletnie zawieszenie działalności toru. Po II wojnie, rozwój technologiczny sprawił, że Spa-Francorchamps stał się torem bardzo niebezpiecznym. W 1960 roku zginął tu Alan Stacey i Chris Bristow. Obawy związane z bezpieczeństwem kierowców zmusiły właścicieli toru do modyfikacji konstrukcji. Dziś trasa ma około 7 kilometrów i ścigają się tu między innymi kierowcy Formuły 1 oraz GP2.

Reims-Gueux

Obraz

Tor uliczny w okolicach francuskiego Reims. Zaprojektowany na planie trójkąta, wymagał zburzenia wielu domów oraz wycięcia znacznej liczny drzew, by zapewnić bolidom możliwość osiągnięcia odpowiedniej prędkości. Po roku 1952 tor uległ przesunięciu na skutek urbanizacji zajmowanych terenów. Pierwszy wyścig Grand Prix Francji Formuły 1 odbył się w Reims dwa lata wcześniej, w 1950. Prestiżowa impreza opuściła tor dopiero w 1966 roku. Zamkniecie trasy nastąpiło cztery lata później. Powodem okazały się problemy finansowe. Mimo próby wskrzeszenia historycznego miejsca w latach dziewięćdziesiątych, obecnie część toru Reims leży w gruzach.

Brooklands

Fot. WikiCommons by John Chapman
Fot. WikiCommons by John Chapman

Pierwszy stały tor wyścigowy na świecie. Wybudowany w Anglii w okolicach miasta Weybridge w hrabstwie Surrey. Inicjatorem budowy trasy był Hugh Fortescue Locke-King. Już podczas inauguracyjnego wyścigu, żona arystokraty rozpędziła samochód Itala do prędkości 90 mph. W 1926 roku zorganizowano tu wyścigi Grand Prix Wielkiej Brytanii. Niestety, lata świetności toru nie trwały zbyt długo. Ostatecznie zakończył je wybuch wojny, podczas której zbombardowano Brooklands, który wykorzystywany był także jako lotnisko. Dziś tor utrzymywany jest przez muzeum motoryzacji i awiacji. Szkoda, że skończył tak marnie.

Źródło artykułu:WP Autokult
Komentarze (0)