Jak ustawić światła w samochodzie - poradnik

Jednym z elementów badania technicznego samochodu jest kontrola ustawienia przednich świateł. Jest to konieczne, ponieważ ich nieprawidłowe ustawienie może powodować niedoświetlanie drogi albo oślepianie innych kierowców. Przed rozpoczęciem badania należy przestawić przełącznik manualnej regulacji na pozycję zerową. Samochód musi być nieobciążony i stać na równiej powierzchni.

Kolejnym krokiem jest odczytanie kąta przewyższenia, czyli różnicy między maksymalną a minimalną wysokością świecenia świateł. Przeważnie jest ona zapisana na wewnętrznej albo górnej części obudowy reflektora. Ta informacja jest niezbędna do poprawnego ustawienia spektrofotometru.

Teraz pozostaje tylko włączenie świateł i sprawdzenie na skali widocznej przez wizjer w urządzeniu pomiarowym, czy reflektor świeci na odpowiedniej wysokości. Wiele samochodów ma zintegrowane światła mijania i drogowe. W związku z tym ustawień dokonuje się dla obu wariantów.

Samo ustawienie polega na ustaleniu położenia granicy padania światła i cienia w płaszczyźnie poziomej i pionowej. W razie występowania jakiś nieprawidłowości światła są odpowiednio ustawiane dzięki śrubom regulującym. Mało kto wie, że w taki sam sposób powinno się sprawdzać reflektory przeciwmgłowe. Jednak z własnego doświadczenia wiem, że nie zawsze się tak dzieje.

Kontrola okresowa przeprowadzana na stacji kontroli pojazdów dotyczy samochodu wyposażonego w każdy typ reflektorów. Nie ma znaczenia, czy w naszym aucie znajduje się żarówka typu H4, H7 z manualną regulacją czy na przykład ksenonowa z automatycznym poziomowaniem.

W ostatnim przypadku regulacja nie jest prosta. Oprócz odpowiedniego sprzętu (spektrofotometru) potrzebny jest tester diagnostyczny. Jest to niezbędne, ponieważ bez zmian w sterowniku po ponownym uruchomieniu samochodu reflektory zostaną ustawione w pozycji bez uwzględnienia korekty. W takiej sytuacji całą operację będzie trzeba powtórzyć.

Prawdopodobnie nikt z Was nie spotkał się z badaniem natężenia oświetlenia albo stopnia światłości. Przeważnie są one pomijane. Celem takiego badania jest sprawdzenie, czy oba reflektory świecą jednakowo i czy nie oślepiają innych użytkowników drogi. Powstałe różnice mogą być wywołane na przykład zużytymi żarówkami albo uszkodzonym odbłyśnikiem któregoś reflektora.

Oprócz ustawienia świateł na stacji kontroli pojazdów jest też możliwość ręcznej regulacji świateł, chyba że nasz pojazd wyposażony jest w reflektory z automatycznym poziomowaniem. Światła można ustawić za pomocą pokrętła umieszczonego z lewej strony deski rozdzielczej bądź, jak w przypadku Fiata, z poziomu komputera pokładowego.

Większość samochodów ma 3- albo 4-stopniową regulację świateł. Ich użytkowanie jest opisane w książce obsługi pojazdu. Ogólnie można powiedzieć, że zerowa pozycja jest przeznaczona do jazdy samochodem obciążonym masą kierowcy i pasażera podróżującego na przednim siedzeniu.

Jedynka powinna być ustawiana w momencie, gdy na pokładzie samochodu znajduje się czwórka lub piątka osób, ale bagażnik jest nieobciążony. Drugi poziom regulacji przewiduje podróżowanie w pełni obciążonym pojazdem, z kompletem pasażerów i bagażami.

Trójka jest zarezerwowana dla sytuacji, gdy bagażnik jest w pełni załadowany, ale na pokładzie nie ma pasażerów. Wówczas przód samochodu jest najbardziej uniesiony i światła wymagają największej regulacji.

We współczesnych samochodach przeważnie stosuje się elektryczne korektory ustawienia świateł. Inne rozwiązania to mechaniczny albo hydrauliczny układ sterowania. Niestety, każde z nich ma swoje wady. Dla przykładu w układzie elektrycznym może dojść do uszkodzenia silnika sterującego bądź przerwania dopływu prądu (uszkodzenie wiązki), a w układzie mechanicznym do zatarcia lub zerwania linek sterujących.

Z kolei w układzie hydraulicznym często spotykaną usterką jest rozszczelnienie układu i utrata ciśnienia. W związku z tym od czasu do czasu warto stanąć po zmroku przy ścianie i sprawdzić, czy regulacja w naszym pojeździe działa prawidłowo.