Honda S2000
S2000 to roadster produkowany przez Hondę od 1999 roku. Sportowe auto zostało zaprezentowane z okazji 50. rocznicy powstania firmy. Jego nazwa podtrzymywała tradycję marki z lat 60. Pochodziła ona od pojemności silnika wyrażanej w centymetrach sześciennych. Stworzenie auta produkcyjnego poprzedziła prezentacja modelu koncepcyjnego o nazwie SSM. Jego konstrukcja była wyposażona w trzon w kształcie litery X. Według Hondy czyniło to karoserię bezpieczną i odpowiednio sztywną, jak na sportowe auto przystało.
S2000 odmieniło nieco wizerunek roadstera z Kraju Kwitnącej Wiśni. Do tej pory królową tego segmentu była Mazda MX-5, przez wielu uważana za auto kobiece ze względu na subtelny charakter nadwozia. S2000 wniosła powiew świeżości. Długą maskę zwieńczał pas przedni wyposażony w duży wlot powietrza, umieszczony w dolnej części atrapy zderzaka. Po bokach styliści ulokowali ostre światła z czarnymi wypełnieniami wkładów. Dzięki temu S2000 zyskała zadziorny charakter. Linia tylnej części auta delikatnie opada w kierunku kilkusegmentowych reflektorów. Poniżej atrapy tylnego zderzaka znajdują się dwie pojedyncze końcówki układu wydechowego.
Wnętrze wyposażono, jak na sportowe auto przystało. Sportowe, skórzane fotele zapewniały świetne trzymanie boczne podczas pokonywania zakrętów. Również kierownicę i część paneli wnętrza wykonano ze skóry. Tworzywa użyte na desce rozdzielczej były bardzo dobrej jakości. Co ciekawe, gałkę dźwigni zmiany biegów zrobiono z tytanu. Honda zdecydowała się na cyfrowy obrotomierz. Długi pas światełek wskazuje prędkość obrotową silnika aż do 9000 obr./min.
Honda S2000 była produkowana w fabryce w japońskiej miejscowości Takanezawa obok modeli NSX oraz Insight aż do 2003 roku. W 2004 produkcję przeniesiono do wytwórni w miejscowości Suzuka. W tym samym czasie wprowadzono w modelu niewielkie zmiany. Wcześniejsze nadwozie oznaczane było symbolem AP1. Nowa S2000 dostała oznaczenie AP2. Zmiany to nowe, 17-calowe felgi oraz poprawki w zawieszeniu mające zredukować nadsterowność oraz poprawić ogólną stabilność auta. Nieznacznie przemodelowano również nadwozie S2000, nadając mu jeszcze ostrzejszy i bardziej sportowy wygląd.
Wyposażenie S2000 obejmowało między innymi radio z odtwarzaczem CD, klimatyzację i elektronicznie sterowane szyby oraz lusterka. Opcjonalnym wyposażeniem był aluminiowy twardy dach, który dało się zamontować na standardowy (materiałowy).
Pod maskę Hondy S2000 trafiał 2-litrowy motor F20C. Wolnossąca, czterocylindrowa jednostka rozwijała od 240 do 250 KM oraz od 207 do 218 Nm momentu obrotowego. Była ona sparowana z 6-biegową przekładnią ręczną, która przekazywała moc na tylną oś przez mechanizm różnicowy Torsen. W nadwoziu AP2 Honda oferowała na rynku amerykańskim powiększoną wersję wcześniej znanego motoru F22C1. Rozwijała ona moment obrotowy większy o 2 KM od wcześniejszego maksymalnego i tę samą moc. Wszystkie parametry uzyskiwane były przy niższych prędkościach obrotowych silnika. Co ciekawe, motor F20C przez pięć lat z rzędu zdobywał tytuł jednostki roku w kategorii 1,8-2,0 l.
Produkcję Hondy S2000 zakończono w 2009 roku. Jako edycję specjalną na koniec wytwarzania przedstawiono dla Europy S2000 Ultimate Edition, a dla Wielkiej Brtanii GT Edition 100.
Łącznie wyprodukowano ponad 112 000 Hond S2000. Mimo to na rynku samochodów używanych nie ma wielu egzemplarzy. Jeśli uda się znaleźć bezwypadkowy, zadbany egzemplarz, warto go kupić bez względu na przebieg, ponieważ 2-litrowe jednostki, w które Honda wyposażała swojego roadstera, znoszą bardzo duże przebiegi.