CLA - Mercedes nie dla emeryta

Taka sytuacja: nieogolony, w sportowych butach, przetartych jeansach i w czapce z daszkiem, wszedłem do salonu Mercedesa. Jakież było moje zdziwienie, gdy elegancka pani na wysokim obcasie, we właściwym momencie (tzn. nie za wcześnie, ale też nie za późno, właśnie wtedy gdy chciałem zapytać o auto, które oglądałem) przywitała mnie serdecznym: dzień dobry, w czym mogę panu pomóc? Ale jak to? Wyglądam trochę lepiej od bezdomnego, a jestem traktowany jak poseł z wizytą u burmistrza Glinojecka!? W salonie Mercedesa? A nie jest to takie oczywiste w innych salonach.

Żyjemy w świecie przepełnionym hipokryzją, opartym na konwenansach, zawładniętym apoteozą oportunizmu (dużo trudnych słów w jednym zdaniu – poziom blogu rośnie). Także jedną z naszych wad jest umiłowanie stereotypów. Od małego wpajane są nam z góry określone fałszywe przekonania, generalizujące sądy, bezpodstawne opinie na tematy, o których nie mamy zielonego pojęcia. Stereotypy to także odwieczny element motoryzacji:

• Opel Vectra nie skręca – jechałeś nim kiedyś, czy tylko wiesz to od Clarksona?,

• nie kupuj aut na f – jeśli chodzi o Folkswagena Passata 1998 r. 1.9 tdi HIT 160kkm igła jedyny taki od lekarza - to dobra rada,

• Saabami jeżdżą wyłącznie mordercy – nieprawda, nie tylko mordercy, ale także dentyści.

To samo dotyczy stereotypu właściciela Mercedesa: zamożny rubaszny niemiecki emeryt, spędzający z kiełbasą w ręku wczasy na Mazurach lub opatulony w wędkarską kamizelkę warszawski taksówkarz.

A jaka jest prawda? Faktycznie średnia wieku właścicieli Mercedesów jest wysoka, ale dopiero kiedy spłacisz kredyt mieszkaniowy (być może nawet przed końcem żywota twego), stać cię na Merca, a przez kremowego okularnika, auto kojarzone jest z taksówkami. Taki obraz właściciela auta z gwiazdą, przekłada się także na postrzeganie Mercedesów jako aut nudnych i zgrzybiałych.

Jednak jak pod ten stereotyp podciągnąć napędzane grzechem rozpusty wersje AMG lub sportowego SLS-a z otwieranymi do góry drzwiami albo czerwonego CLA?

Mercedes zmienia się, odmładza się, nareszcie zgolił wąsy. W poszukiwaniu klienta w modnych jeansach, a nie w beżowych wyprasowanych na kant sztruksach, panowie ze Stuttgartu zmienili oblicze i charakter nowych modeli. Aby odstraszyć emerytów i taksówkarzy od modelu CLA posłużyli się nawet fortelem!

Usadowiłem się za kierownicą CLA – sportowy fotel z nisko osadzonym siedziskiem, wysoko puszczona linia okien, a raczej niewielkich otworów, przez które można oglądać tak nieznane dla właścicieli Mercedesów marki jak Fiat i Peugeot, fajna kierownica, srebrne nawiewy – jest dobrze (no może poza doklejonym tabletem z dyskontu i brakiem drążka skrzyni biegów – nie będzie na czym położyć dłoni, tocząc się latem po nadmorskich bulwarach). Ale nie o samo wnętrze chodzi, a o sposób jego opuszczania. Aby wysiąść z auta trzeba chwycić lewą ręką dach, prawą zaprzeć na oparciu, wyciągnąć lewą nogę, prawym kolanem odepchnąć się od siedziska, podciągnąć się na jednym ręku, zrobić dźwignię na progu, ominąć zręcznie kierownicę, wygiąć się w łuk, następnie tylko salto, potrójny rittberger i jesteśmy na zewnątrz. Z odnowioną dyskopatią.

Siadam z tyłu, tzn. próbuję, bo nawet stopa nie chce się zmieścić. Odpuściłem.

Ze względu na fakt, iż blog przeglądają dzieci, którym zapłaciłem za klikanie w celu zwiększenia ilości odsłon (ciężko rywalizować jest z blogami szafiarek), pisząc o wyglądzie Merca CLA muszę powstrzymać się od używania słów budzących zgorszenie. CLA wygląda wulgarnie, krzykliwie, bezczelnie, wyzywająco, ostentacyjnie, itd. (tezaurus służy pomocą). Jak na Merca. I ten arogancki przód z grilem ozdobionym punkowymi ćwiekami. Koniec świata. I uprzedzę komentarze odnośnie tyłu: kufer jest wąski i jego linia opada trochę za mocno, ale uwagę od tego odwracają fajne światła i duże chromowane końcówki wydechu.

Sto kilkadziesiąt tysięcy za wulgarny wygląd, brak miejsca z tyłu i rehabilitację. Taki ogromny koncern, z taką historią i taka wpadka.

Ale…

Te wady to także najważniejsze zalety CLA - to niewidzialny filtr, który odsiewa spośród potencjalnych właściciela CLA nestorów i taryfiarzy: rewelacyjny wygląd CLA jest zbyt awangardowy i wulgarny dla niemieckiego emeryta, a nawet jak trafi się klient z kryzysem wieku średniego, to po próbie opuszczenia auta, odwieziony na wizytę do kręgarza, zapomni o tym aucie. Brak miejsca z tyłu wstrzyma przed zakupem taksówkarzy. Proste i genialne.

Wracając do wizyty w salonie - Mercedes, nowymi modelami (CLA, A, B, C, nawet GLA), chce przyciągnąć uwagę młodej klienteli (jak na standardy Merca): i menedżerów szukających zwinnego auta do miasta, pasującego do ich rejbanów i ajfona, i tych którzy CLA dostaną od tatusia na 18-ste urodziny razem z rejbanami i ajfonem, ale także kolesi w przetartych jeansach.