Znaki zakazu (typ B) z opisem

Funkcja znaków zakazu, jak sama ich nazwa wskazuje, polega na ograniczeniu albo zabronieniu wykonywania określonych manewrów lub poruszania się z daną prędkością przez pojazdy na oznaczonym odcinku drogi, a czasem na danym obszarze. Nieprzestrzeganie znaków zakazu może grozić w najlepszym przypadku pouczeniem ze strony policji, a w najgorszym - utratą prawa jazdy.

Warto wspomnieć, że w całej Europie stosuje się te same znaki zakazu. Jedyną rzeczą, którą mogą różnić się od siebie znaki drogowe na terenie Starego Kontynentu, jest kolor ich tła. Wynika to z postanowień Konwencji o znakach i sygnałach drogowych, która została sporządzona w Wiedniu w 1968 roku. W związku z tym drogowe znaki zakazu w Polsce i w wielu innych europejskich krajach mają tło białego koloru, lecz w niektórych państwach zdarzają się także symbole na żółtym tle.

Drogowe znaki zakazu są także nazywane znakami typu B, gdyż oznaczenie każdego znaku zakazu rozpoczyna się od tej litery. Na drogach możemy w sumie spotkać 46 podstawowych typów znaków zakazu. Ciekawostką jest, że niektóre znaki zakazu mogą ze sobą współwystępować na jednej tarczy. W związku z tym sumaryczna liczba wszystkich znaków zakazu jest trudna do ustalenia, ze względu na mnogość możliwych konfiguracji znaków typu B.

Ogólny wygląd znaków zakazu również nie jest do końca jednoznaczny. Zdecydowana większość znaków drogowych typu B ma kształt koła z czerwoną obwódką. Jednak np. znak „stop” ma już tarczę w postaci foremnego ośmiokąta. Istnieją również znaki zakazu, których głównym elementem jest koło, jednak znajduje się ono na tarczy w kształcie prostokąta.

Znak B-1 oznacza zakaz ruchu w obu kierunkach i dotyczy nie tylko pojazdów, ale też kolumn pieszych, poganiaczy oraz jeźdźców. Jeśli widzimy taki znak, może to oznaczać, że na oznaczonym nim pasie drogowym prowadzone są prace budowlane lub remontowe. Ustawienie znaku zakazu B-1 może też wynikać z uszkodzenia drogi na danym odcinku.

Zdarza się jednak, że znak drogowy „zakaz ruchu w obu kierunkach” może dopuszczać do uczestnictwa w ruchu określony rodzaj pojazdów, np. autobusy. W takiej sytuacji pod tarczą tego znaku zakazu powinna znaleźć się tablica ze stosownym dopiskiem, np. „Nie dotyczy komunikacji MPK”. Drugą możliwością jest zawarcie na tablicy informacji, że znak „zakaz ruchu w obu kierunkach” obowiązuje tylko w określonym przedziale czasowym, np. w godz. 22-6.

Bardzo często na drogach możemy też spotkać znak zakazu B-2, który oznacza zakaz wjazdu na daną drogę. Podobnie jak znak B-1, znak B-2 dotyczy nie tylko pojazdów, ale też kolumn pieszych, jeźdźców i poganiaczy. Umieszczenie znaku „zakaz wjazdu” z jednej strony drogi nie musi oznaczać, że droga jest niedostępna również z drugiej strony. Często bowiem znak B-2 stawia się w miejscach, gdzie obowiązuje ruch jednokierunkowy. Znak B-2 jest w związku z tym często widziany na stacjach benzynowych, które mają oddzielny wjazd i wyjazd.

Znak B-3 sygnalizuje zakaz wjazdu pojazdów silnikowych, z wyjątkiem motocykli jednośladowych. Dlaczego jedynie motocykle jednośladowe są dopuszczone do jazdy po drogach ze znakiem B-3? Ponieważ zakaz wjazdu pojazdów silnikowych obowiązuje zwykle na wyjątkowo wąskich odcinkach, które nie pomieszczą np. samochodów osobowych. Pamiętajmy jednak, że motocykl z przyczepą to już pojazd wielośladowy, który nie może poruszać się po drogach ze znakiem B-3.

Istnieje również znak zakazu B-3A, który zakazuje wjazdu jedynie autobusom. Znak „zakaz wjazdu autobusów” jest umieszczany chociażby w miejscach, które są atrakcjami turystycznymi i z tego względu i tak panuje w nich duży tłok.

Znak B-4 oznacza zakaz wjazdu motocykli. Jest on często stawiany przy parkach i szpitalach. Powód? Są to miejsca, w których ludzie relaksują się bądź wracają do zdrowia, a wysoki poziom hałasu, który emitują motocyklowe silniki, mógłby im w tym przeszkodzić.

Znak zakazu B-5 to inaczej „zakaz wjazdu samochodów ciężarowych”, których masa całkowita przekracza 3,5 tony. Niektóre drogi nie są przystosowane do poruszania się po nich dużych ciężarówek, ze względu na wąskie pasy lub zakręty o niewielkim promieniu.

Drogowy znak zakazu B-6 zabrania ruchu ciągników rolniczych i pojazdów wolnobieżnych. Tego rodzaju pojazdy spowalniają ruch zwłaszcza na zatłoczonych drogach. Znak zakazu B-6 powinien więc stać w takich miejscach, ale tylko pod warunkiem, że w okolicy istnieją alternatywne drogi, którymi mogłyby się poruszać ciągniki oraz pojazdy wolnobieżne.

Znak B-7 to inaczej znak zakazu wjazdu pojazdów silnikowych z przyczepą. Warto mieć na uwadze, że na znaku może być również zawarta informacja dotycząca maksymalnej masy całkowitej, jaką może posiadać taka przyczepa. Znak zakazu tego rodzaju można spotkać przede wszystkim na śliskich i zakorkowanych jezdniach. Zakaz wjazdu pojazdów silnikowych z przyczepą często też dotyczy dróg, które składają się z zakrętów o ostrym kącie.

Znak B-8 zakazuje wjazdu pojazdom zaprzęgowym, jak również jeźdźcom i poganiaczom. Jak powszechnie wiadomo, konie w XXI wieku nie uchodzą już za szybki środek transportu i mogą one znacznie spowalniać ruch na zatłoczonych drogach, gdzie w dodatku wyprzedzanie nie należy do najłatwiejszych manewrów. Czasami ten znak zakazu może posiadać dodatkową tablicę z dopiskiem o treści „Nie dotyczy dorożek” - jest to szczególnie często spotykane w miejscowościach o dużych walorach turystycznych, w których dorożkarze pełnią funkcję przewodników po okolicy.

Znak B-9 dotyczy zakazu wjazdu rowerów, które nie mogą poruszać się ani po drogach oznakowanych w ten sposób, ani po ich poboczach. Znaki zakazu B-9 rowerzyści powinni jednak traktować jako troskę o ich zdrowie, gdyż stawia się je zwykle przy jezdniach, na których dopuszczalna jest szybka jazda samochodów. Znaki zakazu B-9 mogą także dotyczyć jezdni, przy których znajdują się drogi rowerowe.

Znak B-10 zakazuje wjazdu motorowerom. Jest on często stosowany na drogach biegnących przy parkach narodowych lub przy innych miejscach, w których niezbędne jest zachowanie ciszy. Znak B-10 często występuje w konfiguracji ze znakiem B-4, który zakazuje wjazdu motocyklom.

Znak zakazu B-11 uniemożliwia ruch po drogach nim oznaczonym wózkom rowerowym i rowerom wielośladowym. Tego rodzaju pojazdy bezsilnikowe na niektórych jezdniach znacznie utrudniają ruch oraz wyprzedzanie. Dlatego stosowanie tego znaku zakazu na zatłoczonych drogach może okazać się nieodzowne.

Widok ludzi pchających lub ciągnących za sobą wózek ręczny na drodze jest dla kierowców pojazdów silnikowych szczególnie denerwujący. Zwłaszcza, jeśli ludzie z wózkami ręcznymi pojawiają się na drogach o dużym natężeniu ruchu drogowego. Dlatego w takich miejscach można natrafić na znak zakazu B-12, który ma na celu upłynnienie ruchu poprzez wykluczenie z niego tych wyjątkowo wolnych pojazdów.

Z kolei znak B-13 oznacza zakaz wjazdu pojazdów z towarami wybuchowymi lub łatwopalnymi, takimi jak różnego rodzaju gazy, nadtlenki czy materiały utleniające. Znak B-13 często jest stawiany przy jezdniach, które przebiegają przez zwartą zabudowę miasta, a także przed tunelami i zaporami wodnymi.

Na drogach spotkać możemy jeszcze znak B-13A. Jest to znak, który stanowi zakaz wjazdu pojazdów z towarami niebezpiecznymi – jego funkcja jest więc zbliżona do funkcji znaku zakazu B-13. Ten rodzaj znaku drogowego zabrania jednak wjazdu tylko tym pojazdom, które oznakowane są na pomarańczowo ze względu na znaczne ilości niebezpiecznych towarów, które przewożą.

Znak B-14 możemy zauważyć przy jezdniach, które znajdują się w najbliższej okolicy różnego rodzaju zbiorników wodnych. Znak B-14 zakazuje wjazdu pojazdów z materiałami, które mogą tę wodę skazić. Mogą to być np. gazy żrące i gazy trujące, a także zapalne materiały ciekłe. Drogowy znak B-14 ma za zadanie chronić przed skażeniem nie tylko wodę pitną, ale również wodę znajdującą się w rzekach czy jeziorach.

W przypadku dróg, których szerokość przejazdu jest mniejsza niż 3,5 m, stosuje się znak zakazu B-15. Ten drogowy znak zakazu ma z założenia zabraniać wjazdu pojazdom o szerokości większej niż wartość umieszczona na znaku. Znaki B-15 przydają się na przykład w dużych miastach, w których poruszanie się pojazdów silnikowych po starówce może być utrudnione ze względu na wąskie uliczki wijące się pomiędzy kamienicami. Znak zakazu B-15 można umieszczać zarówno przy jezdniach jednokierunkowych, jak i dwukierunkowych.

Znak B-16 zabrania wjazdu pojazdom, których wysokość przekracza np. 3,5 m. Znak zakazu B-16 dotyczy też pojazdów niższych od wartości na nim podanej, które jednak przewożą ładunek zwiększający ich całkowitą wysokość. Znak B-16 znajduje się zwykle przed wiaduktami oraz tunelami, a także przy jezdniach, nad którymi wznosi się niewysoka kładka dla pieszych.

Drogowy znak B-17 zakazuje wjazdu pojazdom o długości przekraczającej wartość znajdującą się na znaku. Znak zakazu B-17 w takim samym stopniu dotyczy też zespołów pojazdów, czyli np. ciężarówek z przyczepą, których łączna długość przekracza tę określoną na znaku. Taki znak zakazu z pewnością znajdziemy przy wielu drogach, które mogą stwarzać problemy dla wyjątkowo długich pojazdów podczas skręcania, a także przed ślepymi uliczkami, w obrębie których zawrócenie ciężarówki z przyczepą jest po prostu niemożliwe.

Znak B-18 oznacza zakaz wjazdu pojazdów, których rzeczywista masa całkowita przekracza określoną na tarczy wartość. Znakami typu B-18 obejmuje się w pierwszej kolejności drogi, których wytrzymałość, określana też często mianem nośności, może okazać się niewystarczająca w przypadku poruszania się po nich pojazdów o masie przekraczającej ustalony limit ciężkości. Krótko mówiąc, taka droga może zostać uszkodzona przez zbyt ciężki pojazd.

Natomiast znak B-19 zabrania wjazdu pojazdom, których nacisk osi przekracza wartość podaną na tarczy. Wiele pojazdów posiada oś wielokrotną – w takiej sytuacji ich poszczególne osie nie mogą wywierać większego nacisku na jezdnię niż 80 procent masy podanej na znaku B-19. Wynika to z nośności poszczególnych dróg, które mogą nie być przystosowane do nacisku wynoszącego 80 kN lub 100 kN.

Znak B-20 to inaczej znak „stop”, określany jako jeden z najważniejszych znaków zakazu. Powinni o nim pamiętać absolutnie wszyscy kierowcy, gdyż jego przestrzeganie znacznie poprawia bezpieczeństwo na drogach.

Znak „stop” ustawia się przed przecinającymi się drogami. Jednym z głównych powodów, dla którego umieszcza się znak zakazu B-20, jest niedostateczna widoczność. Takie warunki wymagają od kierowcy zatrzymania pojazdu i dokładnego rozejrzenia się, czy drogą z pierwszeństwem przejazdu nie nadjeżdża przypadkiem inny pojazd.

Ze znaku B-21 możemy wyczytać, że skręcanie w lewo jest zabronione. Gdzie stosuje się znak B-21? Znak „zakaz skręcania w lewo” stosuje się przed tymi skrzyżowaniami, na których panuje znaczne natężenie ruchu. Samochody, które skręcają w lewo, mogą więc negatywnie wpłynąć na przepustowość takich skrzyżowań – zwłaszcza w sytuacji, gdy większość aut jedzie prosto. Warto pamiętać, że znak B-21 zakazuje również zawracania na najbliższym skrzyżowaniu.

Wbrew pozorom znak B-22, który informuje o zakazie skręcania w prawo, nie jest umieszczany w sytuacjach analogicznych do znaku B-21. Znak B-22 spotkać można choćby przed skrzyżowaniami, na których promień skrętu w prawo jest zbyt krótki. Znak B-22 może dotyczyć również wjazdu na drogi, które są zbyt wąskie lub za bardzo zatłoczone przez przechodzących pasami pieszych. W takiej sytuacji skręcające w prawo samochody musiałyby się zatrzymywać i przepuszczać wszystkich pieszych, co niekorzystnie odbiłoby się na płynności ruchu na danym skrzyżowaniu.

O ile znak B-21 zakazuje zarówno skręcania w lewo, jak i zawracania, tak znak B-23 zabrania jedynie tej ostatniej czynności. Zakaz zawracania może mieć związek zarówno z bardzo ruchliwą jezdnią, po której wiele aut jedzie na wprost, jak i z wąską drogą, na której zawracanie jest skomplikowane i może utrudniać ruch. Znak B-23 dotyczy samego skrzyżowania, jeśli znajduje się w jego pobliżu, lub zarówno skrzyżowania, jak i fragmentu jezdni, który prowadzi do skrzyżowania, jeśli oznakowanie stoi w dalszej odległości od skrzyżowania.

Znak B-24 informuje o uchyleniu zakazu zawracania. Stawia się go najczęściej w sytuacji, gdy zakaz zawracania dotyczy jedynie odcinka jezdni przed skrzyżowaniem, a nie samego skrzyżowania. W takim przypadku znak B-24 powinien stanąć przed skrzyżowaniem.

Znak drogowy B-25 zakazuje wyprzedzania. Znak „zakaz wyprzedzania” dotyczy pojazdów silnikowych, które na odcinkach oznaczonych tym symbolem nie mogą wyprzedzać innych wielośladowych pojazdów silnikowych. Jednak już wyprzedzanie pojazdów niesilnikowych, a także pojazdów jednośladowych, takich jak motocykle, jest na drogach oznaczonych tym znakiem dopuszczalne.

Na jakich drogach obowiązuje zakaz wyprzedzania? Mówiąc najogólniej – wszędzie tam, gdzie wyprzedzanie stwarza zagrożenie dla uczestników ruchu drogowego. Mogą to być niezbyt szerokie jezdnie, drogi położone na stromiznach lub odcinki, które nie zapewniają kierowcom dostatecznej widoczności.

Znak B-26 ma zbliżone znaczenie do znaku B-25, lecz różni się od niego tym, że zabrania wyprzedzania jedynie samochodom ciężarowym. Za samochód ciężarowy uznaje się w przypadku tego znaku zakazu pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t. Znak B-26 zakazuje wyprzedzania przez ciężarówki wszelkich pojazdów wielośladowych. Zakaz wyprzedzania przez samochody ciężarowe obowiązuje w podobnych miejscach co znak B-25, a więc na drogach wąskich i stromych, jak również na odcinkach, na których panuje znaczy ruch.

Znak B-27 odnosi się do znaku B-25, który wprowadza zakaz wyprzedzania. Znak B-27 ten zakaz znosi. Umieszcza się go w przypadku, gdy zakaz wyprzedzania może być uchylony jeszcze przed najbliższym skrzyżowaniem.

Z kolei Znak B-28 odnosi się do znaku B-26, który zakazuje wyprzedzania pojazdów wielośladowych przez ciężarówki o masie całkowitej wynoszącej powyżej 3,5 t. Drogowy znak B-28 stosuje się w tej samej sytuacji co znak B-27 – stawia się go więc w miejscach, w których zakaz wyprzedzania przez samochody ciężarowe może być zniesiony jeszcze przed najbliższym skrzyżowaniem.

Znak B-29 zakazuje używania sygnałów dźwiękowych przez kierowców. Jest jednak jeden wyjątek, kiedy mimo obowiązującego na danej drodze zakazu, kierowcy mogą użyć sygnału dźwiękowego. Użycie sygnału dźwiękowego jest bowiem dopuszczalne w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, gdy należy o tym ostrzec innych uczestników ruchu.

Gdzie stawia się znak „zakaz używania sygnałów dźwiękowych”? Zwykle ten drogowy znak zakazu umieszcza się około 150 metrów przed obiektem, który powinien być odizolowany od hałasu. Takim obiektem może być np. sanatorium, park, ośrodek wypoczynku czy rezerwat przyrody.

Znak B-30 niesie ze sobą komunikat: „koniec zakazu używania sygnałów dźwiękowych”. Używa się go zatem tylko w sytuacjach, gdy w innym miejscu na danym odcinku drogi ustawiono znak B-29, który informuje o zakazie używania sygnałów dźwiękowych. Drugim warunkiem, który musi zostać spełniony, by znak B-30 mógł znaleźć się przy drodze, jest możliwość zniesienia zakazu trąbienia jeszcze przed najbliższym skrzyżowaniem. W przeciwnym wypadku znak B-29 przestanie obowiązywać dopiero za takim skrzyżowaniem.

Wszyscy kierowcy powinni zwracać szczególną uwagę na obecność znaku B-31. Znak B-31 informuje o pierwszeństwie dla kierowców nadjeżdżających z przeciwka, a umieszcza się go głównie przed zwężonymi fragmentami dróg. Żeby znak B-31 stanął przy jakiejś drodze, jej zwężony odcinek nie może liczyć więcej niż 150 metrów długości i musi uniemożliwiać wyminięcie się dwóch pojazdów mających szerokość 2,5 m. Znak „pierwszeństwo dla nadjeżdżających z przeciwka” powinien znaleźć się możliwie najbliżej odcinka drogi, którego dotyczy, by precyzyjnie wskazywać, o który konkretnie fragment jezdni chodzi.

Znak B-32 nakazuje kierowcom zatrzymanie się w celu poddania się kontroli celnej. Znak „stój – kontrola celna” spotkać można przede wszystkim na przejściach granicznych, ale też przy promach, przejazdach kolejowych itp. W związku z tym na znaku B-32 nie musi znajdować się napis „Cło-Zoll”, gdyż równie dobrze na jego tarczy mogą pojawić się komunikaty takie jak „Wjazd na prom”, „Rogatka uszkodzona”, „Kontrola graniczna” czy „Kontrola drogowa”.

Jednym z najczęściej spotykanych na drogach znaków zakazu jest ten oznaczony symbolem B-33. Znak B-33 informuje o ograniczeniu prędkości do wartości podanej na tarczy.

Ograniczenie prędkości na polskich drogach najczęściej wynosi 50 lub 70 km/h. Czasami drogowy znak zakazu ograniczający prędkość współwystępuje z tabliczką informującą o typie pojazdu, którego to ograniczenie dotyczy bądź nie dotyczy. Znak B-33 nie jest zawsze umieszczany przy jezdniach; umieszcza się go bowiem w sytuacjach, gdy reszta oznakowania lub warunki panujące na drodze nie dają kierowcom jednoznacznego sygnału do zmniejszenia prędkości.

Z kolei znak zakazu o symbolu B-34 znosi ograniczenie prędkości wprowadzone przez ustawienie znaku B-33 we wcześniejszym punkcie drogi. Umieszczenie na drodze znaku B-34 jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy ograniczenie prędkości może zostać zniesione jeszcze przed najbliższym skrzyżowaniem.

Znak „zakaz postoju” o symbolu B-35 jest zmorą wielu kierowców, którzy szukają w mieście wolnego miejsca parkingowego. Znak B-35 zabrania postoju pojazdu po tej stronie jezdni, po której jest ustawiony. Jego umieszczenie nie jest bezpodstawne – znak B-35 spotykany jest np. w miejscach, w których parkujące przy drodze samochody mogłyby utrudnić poruszanie się innych aut lub pieszych.

Co ciekawe, znak drogowy „zakaz postoju” może być dwustronny, tzn. jego wzór graficzny może znajdować się po obu stronach tarczy, dzięki czemu nawet kierowcy z naprzeciwka mogą zorientować się co do treści tego znaku.

Poza tym na drogach można spotkać różne odmiany znaku B-35, gdyż na znaku mogą być podane dodatkowe informacje, takie jak dopuszczalny czas postoju czy godziny, w których postój w danym miejscu nie jest dozwolony.

Znak B-36 informuje o zakazie zatrzymywania pojazdu. Jest to znak zakazu, który kierowcy często mylą ze znakiem B-35. Różnica pomiędzy zatrzymaniem pojazdu a postojem w świetle prawa polega na tym, że zatrzymanie pojazdu trwa maksymalnie minutę, podczas gdy postój oznacza unieruchomienie pojazdu na dłużej niż 60 sekund.

W związku z tym znak B-36 jest ustawiany przy wyjątkowo zatłoczonych jezdniach, których przepustowość mogłaby ucierpieć nawet wskutek chwilowego zatrzymania się jednego pojazdu.

Zdecydowanie rzadziej spotykany jest znak „zakaz postoju w dni nieparzyste” oznaczony symbolem B-37. Znak B-37, co ciekawe, nie obowiązuje w godzinach 21:00-00:00. W nieparzyste dni miesiąca tak oznakowane drogi są więc dostępne np. tylko dla zaopatrzenia sklepów czy służb sprzątających. Z tego powodu zakaz postoju w dni nieparzyste częściej obowiązuje w miastach niż na wsiach. Taki znak powinien być ustawiony po tej stronie danej ulicy, przy której znajdują się budynki oznaczone nieparzystymi numerami.

Natomiast znak B-38 zakazuje postoju w dni parzyste miesiąca i ustawia się go po stronie ulicy, przy której znajdują się budynki z parzystymi numerami. Poza tym aspektem znak „zakaz postoju w dni parzyste” niewiele różni się od znaku zabraniającego postoju pojazdów w nieparzyste dni miesiąca. Ciekawostką jest fakt, że na drodze, przy której umieszczono zarówno znak zakazu B-37, jak i znak B-38, można unieruchomić pojazd – nie dłużej jednak niż na minutę.

Znak B-39 informuje o strefie ograniczonego postoju. Umieszcza się na nim szczegółowe informacje, które mają za zadanie doprecyzować, w jakich dniach i w jakich godzinach postój w danym miejscu podlega ograniczeniu. W przypadku, gdy na znaku B-39 nie znajduje się informacja na temat dopuszczalnego czasu postoju, przyjmuje się, że unieruchomienie pojazdu w danym miejscu może trwać nie dłużej niż minutę.

Znak B-39 ustawia się przy każdej ulicy, która prowadzi do strefy ograniczonego postoju. Często ustawia się go zamiast większej liczby znaków B-35, których nadmiar mógłby spowodować chaos informacyjny na drodze.

Wyjeżdżając ze strefy ograniczonego postoju, powinniśmy natrafić na znak B-40. Oznacza on koniec strefy ograniczonego postoju i powinien być ustawiony przy każdej drodze, z której można wyjechać z takiej strefy.

B-41 to jeden z nielicznych drogowych znaków zakazu, który w większym stopniu dotyczy pieszych niż kierowców. Znak B-41 zabrania poruszania się pieszym, ale tylko po tej stronie jezdni, po której jest umieszczony. W sytuacjach, gdy całość drogi jest niedostępna dla pieszych, znak B-41 ustawia się przy obu krawężnikach.

Gdzie umieszcza się znak B-41? Przede wszystkim w miejscach, gdzie nie ma chodnika lub chodnik jest remontowany, co mogłoby zmuszać pieszych do przemieszczania się skrajem jezdni. W takiej sytuacji obecność pieszych na drodze nie tylko zagraża im samym, ale również wzmaga ryzyko wystąpienia wypadku z udziałem dwóch lub więcej samochodów. Znak „zakaz ruchu pieszych” pojawia się też na drogach, w pobliżu których znajduje się wydzielona dla pieszych specjalna trasa.

Jednym z najbardziej uniwersalnych znaków drogowych jest znak z symbolem B-42. Znak B-42 niesie ze sobą komunikat „koniec zakazów”. Funkcja znaku B-42 polega na uchyleniu obowiązywania na drodze następujących znaków zakazu:

• B-23 – zakazu zawracania,
• B-25 – zakazu wyprzedzania,
• B-26 – zakazu wyprzedzania przez samochody ciężarowe,
• B-29 – zakazu używania sygnałów dźwiękowych,
• B-33 – ograniczenia prędkości.

Znak B-42 „koniec zakazów” ustawia się pod dwoma warunkami. Pierwszym warunkiem jest obowiązywanie na danym odcinku jezdni więcej niż jednego znaku zakazu. Ponadto znak B-42 może być ustawiony jedynie w sytuacji, gdy postanowienia umieszczonych przy danej drodze znaków zakazu można uchylić wcześniej niż przed najbliższym skrzyżowaniem.

Znak zakazu B-43 nakłada ograniczenie prędkości na kierowców, którzy przemieszczają się po strefie w obszarze zabudowanym. W związku z tym na znaku B-43 można znaleźć informację o górnej granicy prędkości, która wynosi 30, 40 lub 50 km/h.

Strefa ograniczonej prędkości obowiązuje w miejscach, które charakteryzują się mnogością skrzyżowań, a także obecnością znacznej liczby pieszych i samochodów uczestniczących w ruchu drogowym. Przykładowo w większych miastach strefa ograniczonej prędkości znajduje się najczęściej w okolicach galerii handlowych. Znak B-43 powinien znajdować się przy każdej drodze, która prowadzi do strefy ograniczonej prędkości.

Ostatnim znakiem zakazu jest znak B-44, który ma ścisły związek ze znakiem B-43. Znak B-44 wskazuje miejsce, w którym kończy się strefa ograniczonej prędkości i w związku z tym można go znaleźć przy każdej drodze, którą da się opuścić tę strefę. Znak „koniec strefy ograniczonej prędkości” przywraca tym samym ogólne przepisy o ruchu drogowym dotyczące dozwolonej prędkości, które obowiązują w danym miejscu.

Zobacz także:

• Znaki ostrzegawcze (typ A) z opisem

• Znaki nakazu (Typ C) z opisem

• Znaki informacyjne (Typ D) z opisem

• Znaki kierunku i miejscowości (Typ E) z opisem

• Tabliczki do znaków drogowych (Typ T) z opisem