Volvo V40

Volvo V40 to samochód typu kombi. Jego pierwsza generacja była produkowana od 1995 roku. Pojazd ten bazuje na tej samej płycie podłogowej co Mitsubishi Carisma. Na rynku konkurował m.in. z Audi A4, Lancią Lybrą czy Fordem Mondeo.

Volvo S40 było zupełnie nowym pojazdem, nieprzypominającym w niczym kanciastego poprzednika. Nadwozie jest bardziej pozaokrąglane, dzięki czemu wygląda dużo nowocześniej. Wyraźne przetłoczenia na masce płynnie przechodzą w atrapę chłodnicy. Wzdłuż samochodu biegnie przetłoczenie zaczynające się na przednim błotniku, przechodzące przez drzwi, a kończące się na tylnych błotnikach. Ładnie wyprofilowane, dwukolorowe tylne lampy oddziela klapa bagażnika. Pod koniec 1999 roku auto zostało poddane faceliftingowi. Przód zyskał szersze zderzaki oraz dłuższe boczne światła pozycyjne, a z tyłu tylko delikatnie zmodernizowano klapy oraz lampy. Auto miało także wzmocnione zawieszenie oraz większy rozstaw osi.

Wnętrze jest bardzo przestronne. Niestety, jakość materiałów pozostawia wiele do życzenia. Deska rozdzielcza sprawia dobre wrażenie. Jest ładna i przyzwoicie spasowana. Drewniane wykończenie wnętrza i skórzana tapicerka nadają mu elegancję. Fotele są obszerne, wygodne i całkiem dobrze wyprofilowane. Dzięki temu zapewniają dobre trzymanie boczne przy dynamicznej jeździe po zakrętach. Na tylnej kanapie siedzi się wygodnie, jedynie wysokim pasażerom może brakować miejsca na nogi. Bagażnik V40 ma wystarczającą pojemność wynoszącą 415 litrów, a po złożeniu oparcia tylnej kanapy nawet 1420 l.

Wyposażenie modelu V40 obejmowało takie elementy, jak: klimatyzacja, elektryczne szyby i lusterka, komputer pokładowy oraz tempomat. Volvo zawsze słynęło z bardzo wysokiego poziomu bezpieczeństwa. Egzemplarze z początku produkcji miały w standardzie poduszkę kierowcy i dwie poduszki boczne. W 1999 roku po zmianach konstrukcyjnych oferowano również kurtyny boczne. W testach Euro NCAP wersja sedan o oznaczeniu S40 uzyskała cztery gwiazdki.

Pod maskę Volvo V40 mógł trafić jeden z 11 motorów. Podstawowa wersja V40 była wyposażana w silnik benzynowy o pojemności 1600 cm3 i mocy maksymalnej wynoszącej 105 KM. Mocniejszy 1,8 16v rozwijał już 116 KM. W modelu s40 oprócz własnych silników benzynowych producent stosował także silnik 1,8 GDI o mocy 125 KM pochodzący z Mitsubishi. Mocniejszy motor o pojemności 2,0 16v rozwijał moc 140 KM. W ofercie znalazły się aż trzy turbodoładowane silniki benzynowe. Najsłabszy 2,0 LPT miał moc 165 KM. Mocniejsze 1,9 t4 oraz 2,0 t4 generowały taką samą moc wynoszącą 200 KM. Obok motoru wysokoprężnego 1,9 TD 90 KM oferowano silnik Renault 1,9 Di w odmianach 95, 102 i 115 KM.

Volvo V40 było dostępne z trzema przekładniami. Największym zainteresowaniem cieszyła się 5-biegowa skrzynia manualna. Można było wybrać również 4- lub 5-biegową przekładnię automatyczną. Standardowo V40 miało napęd na przednie koła.

Volvo V40 cenione jest za dobre właściwości jezdne, bezpieczeństwo i bogate wyposażenie. Najbardziej wadliwym elementem jest przednie zawieszenie, w którym zastosowano dość słabe sprężyny. Tył jest bardziej trwały, ale jeśli już się zepsuje, jego naprawa jest kosztowna. W niektórych pojazdach awariom ulegają też skrzynie biegów – zarówno te francuskie, jak i wyprodukowane w Szwecji. Decydując się na zakup, najlepiej unikać egzemplarzy z początku produkcji. Mają one liczne wady, do których zaliczają się mało trwałe przednie zawieszenie i problemy z układem hamulcowym.