Samochodem do Chorwacji - samochodem na wakacje [cz.5]

Chorwacja 1 lipca obchodziła pierwszą rocznicę dołączenia do Unii Europejskiej, w związku z tym obywateli wspólnoty czekają mniej szczegółowe kontrole dokumentów i brak kontroli celnej na przejściach granicznych. Kraj ten nadal jednak nie należy do strefy Schengen więc oprócz dowodu osobistego najlepiej zabrać ze sobą paszport. W dokument ten, a także w zieloną kartę należy się wyposażyć w przypadku planu zwiedzenia położonego na południu Chorwacji Dubrownika.

Najkrótsza droga lądowa do niego prowadzi przez terytorium Bośni i Hercegowiny, która nie należy do UE. Kontrole na większości przejść granicznych z Chorwacją najczęściej są pobieżne - służba graniczna tylko zerka na przedstawiane dokumenty. Na granicy z Bośnią i Hercegowiną bywa różnie. Czasem strażnicy ruchem dłoni dają do zrozumienia, aby jechać dalej nawet bez wyciągania paszportów, ale nie powinniśmy być zdziwieni, jeśli zostaniemy poproszeni o pokazanie dokumentów. Zdarzają się również wyrywkowe kontrole bagaży.

Obowiązującą walutą w Chorwacji są kuny i lipy. Jedna kuna to równowartość 100 lip, oficjalny symbol to HRK, a powszechnie używany jest skrót kn. Nazwy w języku polskim i chorwackim są takie same i stanowią pozostałość dawnych czasów, kiedy to rolę pieniędzy odgrywały skóry kun i kwiaty lipy. W niektórych miejscach, np. w punktach opłat za autostrady, można również posługiwać się euro. Wiele osób wymienia w Polsce złotówki na euro i będąc dopiero w miejscu docelowym, wymienia je na dalej na kuny. Średni kurs z lipca tego roku wynosił w przypadku jednej kuny 0,59 zł, w przeliczeniu na euro 7,61 kn. W miejscach, w których jest dużo turystów, ceny w kantorach często się różnią, nawet w obrębie tej samej miejscowości. Przed wymianą większej kwoty warto poświęcić czas na porównanie kursów w kilku punktach, samochód z pewnością ułatwi to zadanie. Bardziej opłaca się wymieniać walutę w kantorach niż w bankach i na stacjach benzynowych.

Dzięki temu, że Chorwacja dołączyła do Unii Europejskiej, ceny połączeń telefonicznych znacznie spadły. Obecnie koszty, niezależnie od tego, z usług którego operatora korzystamy, powinny wyglądać tak samo: opłata za połączenia wychodzące wynosi 0,97 zł, połączenia przychodzące to koszt 0,25 zł. Za SMS-y i MMS-y zapłacimy odpowiednio 0,31 zł i 1,02 zł. Stawka za transfer danych wyniesie 1,02 zł za megabajt rozliczane co 1 kilobajt. Na szczęście wiele restauracji, hoteli czy kempingów oferuje darmowe Wi-Fi.

Język chorwacki i polski należą do grupy języków słowiańskich, co za tym idzie – mają wiele podobnych, a nawet identycznych wyrazów. Obowiązuje łaciński alfabet i cyfry arabskie, co ułatwia komunikację. Dodatkowo statystycznie co czwarty Chorwat pracuje w branży turystycznej, więc można się porozumieć w najbardziej popularnych językach: angielskim, niemieckim, hiszpańskim, włoskim czy rosyjskim.

Przy wypadkach i kolizjach samochodowych wykupione w Polce ubezpieczenie OC będzie wystarczające (nie licząc dojazdu do Dubrownika), jednak na wypadek problemów zdrowotnych warto pomyśleć o ubezpieczeniu turystycznym. W związku z tym, że Chorwacja jest w Unii Europejskiej, można również wyrobić sobie kartę EKUZ (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego). Dzięki temu można skorzystać z pomocy medycznej na takich samych zasadach (nie zawsze bezpłatnie), jakie obowiązują ubezpieczonych obywateli Chorwacji. Wyrobienie karty jest bezpłatne. Najbardziej przezorni wykupią również ubezpieczenie turystyczne, którego koszty, jeśli nie planuje się uprawiania sportów ekstremalnych podczas wyjazdu, wyniosą ok. 20 zł od osoby za dwa tygodnie.

Większość turystów, będąc w Chorwacji, lwią część urlopu spędza na plaży. Osoby przyzwyczajone do szerokich, piaszczystych plaż znanych z bałtyckiego wybrzeża mogą być rozczarowane. Nad Adriatykiem przeważają wąskie, kamienisto-żwirowe plaże z nierzadko stromymi zejściami do morza. Często niezbędnymi akcesoriami do kąpieli są buty do pływania, które ułatwiają dostanie się do wody i zapobiegają uszkodzeniu ciała o skały czy jeżowce. Można również wyposażyć się w maskę do nurkowania i rurkę, ale mimo doskonałej widoczności nie ma co liczyć na ekscytujące widoki.

Wstęp na plaże najczęściej jest bezpłatny, ale popularnym rozwiązaniem jest opłata za leżak i parasol. Bywają miejsca, w których plaża jest wybetonowana, więc bez leżaka trudno mówić o komfortowym spędzaniu czasu. Do tego mogą dojść koszty związane z opłaceniem parkingu. Miejsca oddalone o parę kilometrów mogą się diametralnie różnić pod tym względem: niektóre parkingi są bezpłatne, za inne trzeba uiścić opłatę. Dlatego warto skorzystać z mobilności, jaką daje samochód, i plażować w miejscach, w których są najkorzystniejsze warunki. Innym pomysłem może być znalezienie własnego kawałka plaży, co wcale nie jest trudnym zadaniem. Jadąc autem wzdłuż wybrzeża, można zaobserwować dużo dzikich, kamienistych plaż, które trudniejszy dostęp wynagrodzą spokojnym obcowaniem z przyrodą.

Wydaje się, że Chorwacja jest gwarancją słonecznej i ciepłej pogody. Przez większość miesięcy uznawanych za wakacyjne tak jest, jednak bywają dni, kiedy deszcz pada nawet przez kilka godzin. Wyruszając samochodem nawet do słonecznej Chorwacji, nie można bagatelizować tak podstawowych spraw jak sprawność wycieraczek. Nie jest złym pomysłem zabranie ze sobą składanej parasolki, zwłaszcza na czas zwiedzania okolicznych atrakcji.

Ceny większości produktów spożywczych, mówiąc ogólnie, są wyższe niż w Polsce. Z pewnością zakupy będą kosztowały mniej w supermarketach, które najczęściej usytuowane są na obrzeżach miast i do których najłatwiej dostać się samochodem (więcej informacji o chorwackiej gastronomii pojawi się w osobnym poradniku).

Jeśli na wakacje planujemy zabrać psa i jesteśmy w stanie zapewnić mu odpowiedni transport autem, Chorwacja będzie idealnym wyborem. W wielu miejscach typowo turystycznych, nawet takich jak parki narodowe, można było spotkać czworonogi zwiedzające razem z właścicielami. Psy na smyczy i w kagańcu mają wstęp praktycznie wszędzie – nawet do galerii handlowych. W okolicach Splitu znajduje się plaża przeznaczona dla czworonożnych pupili.

Tym, co najbardziej przyciąga turystów do Chorwacji, jest chęć spędzania czasu w śródziemnomorskim klimacie nad czystym i ciepłym morzem. Dlatego nie dziwi fakt, że najbardziej rozwiniętymi turystycznie regionami są te usytuowane nad wybrzeżem Adriatyku. Chorwacja może się pochwalić wyjątkowo długą linią brzegową, która ciągnie się przez paręset kilometrów, nie wliczając oczywiście linii brzegowej wysp. Wyruszając z południa Polski na północ Chorwacji, trzeba przebyć około 800 km. Najdłuższa wyprawa oznaczająca podróż z północnej części Polski do południowych regionów Chorwacji może wynosić nawet 2000 km. Sądząc po liczbie polskich turystów w tym kraju, dystans nie odstrasza. Najchętniej wykorzystywanymi środkami transportu przy podróży nad wybrzeże adriatyckie są: samochód, samolot, autokar czy ewentualnie pociąg. Wybór sposobu przejazdu determinuje wygląd wypoczynku, dlatego dobrze jest dogłębnie przemyśleć tę kwestię.

Samolotem można dolecieć do większości największych chorwackich miast, ale nie do wszystkich są bezpośrednie połączenia z Polski. Ceny biletów w sezonie wakacyjnym dochodzą nawet do 2000 zł od osoby w dwie strony. Przy rodzinnych wakacjach łatwo więc wydać naprawdę sporo na sam transport. Największą zaletą tego środka transportu jest czas podróży, który wynosi około 2 godzin. Jednak nawet przy bezpośrednich połączeniach należy doliczyć dodatkowe 2 godziny spędzone na odprawach. Należy również liczyć się z kosztami dotarcia na miejsce docelowe. Rozwiązaniem może być wypożyczenie samochodu, ale to kosztuje około 200 zł dziennie. Z lotniska do miejsca docelowego najłatwiejszym, choć najdroższym sposobem transportu jest podróż taksówką (ceny w zależności od miasta mogą dochodzić nawet do 6 zł za kilometr).

Tańszą opcją może być podróż autokarem, która może trwać nawet do 36 godzin, a koszt dojazdu od osoby to około 500 zł. Sieć połączeń skazuje niestety na konkretne miejscowości lub dodatkowe koszty związane z transportem. Podobne wady ma pociąg - ta możliwość jest przeznaczona jedynie dla lubiących wyzwania miłośników jazdy koleją. Obecnie nie ma oferty bezpośredniego połączenia kolejowego z Polski do Chorwacji. Decydując się na pociąg, trzeba liczyć się z minimum jedną przesiadką, np. w Wiedniu. Trzeba również brać pod uwagę oczekiwanie na połączenie. Czas przejazdu ze względu na przesiadki może się wahać od 16 do 21 godzin. Koszt wynosi około 600 zł od osoby. Podane wartości dotyczą jedynie dojazdu do Zagrzebia. Aby dostać się nad adriatyckie wybrzeże, należy liczyć się z wydłużeniem czasu i rosnącymi kosztami dojazdu.

Opcją, która bezsprzecznie daje największą niezależność, jest samochód. W tym przypadku jeśli bierzemy pod uwagę koszty, jakie się z tym wiążą, nie ma znaczenia, gdzie mieszkamy i w jakim kierunku chcemy się udać. Przy średnim dystansie 1200 km w jedną stronę koszt przejazdu w obie strony wyniesie w przybliżeniu 1200-1300 zł (zależnie od auta). Należy także doliczyć opłaty za autostrady, które zwiększają koszt, ale znacznie skracają czas podróży. Pamiętajmy, że podany koszt dojazdu samochodem będzie identyczny niezależnie od tego, czy jedziemy sami czy na przykład w pięć osób.

Wychodzi na to, że samochód jest najbardziej opłacalnym środkiem transportu. Dodatkowo daje możliwość komfortowej podróży i pozwala na zwiedzenie wielu miejsc podczas jednego pobytu. Nic więc dziwnego, że samochód stanowi najpopularniejszy środek wakacyjnego transportu. W kolejnej części zostaną zaprezentowane praktyczne informacje, które mogą przydać się każdemu, kto planuje wakacje w Chorwacji samochodem.

Aby odbyć podróż samochodem do Chorwacji, wystarczy mieć dowód osobisty, prawo jazdy, dowód rejestracyjny, dowód ubezpieczenia OC i ewentualnie zieloną kartę przy planowanym wyjeździe do Dubrownika. Warto zabrać ze sobą również ważny paszport.

Jednym z popularniejszych sposobów przejazdu do Chorwacji jest podróż przez Czechy, Austrię i Słowenię, inny wariant zakłada przejazd przez Słowację i Węgry. Zasadne jest zapoznanie się z obowiązującymi w krajach tranzytowych podstawowymi przepisami, które zawsze przy przekroczeniu granicy są przedstawione w skróconej wersji na tablicy informacyjnej.

W Polsce wymagane jest posiadanie w samochodzie trójkąta ostrzegawczego i gaśnicy. Jeśli dodatkowo wyposażymy się w apteczkę, kamizelkę odblaskową i zapasowy komplet żarówek, nie będziemy musieli obawiać się kontroli w żadnym z krajów, przez które planujemy przejechać. W Czechach, Austrii, Słowenii i Chorwacji obowiązują podobne limity prędkości. Dla autostrad jest to 130 km/h, w terenie zabudowanym – 50 km/h, w terenie niezabudowanym – 90 km/h, z wyjątkiem Austrii, w której limit ten wynosi 100 km/h.

W Chorwacji jazda z włączonymi światłami obowiązuje tylko w okresie zimowym, jednak w przejazdowych Czechach i Słowenii - cały rok. Podobnie jak w Polsce, aby jednocześnie prowadzić samochód i rozmowę telefoniczną, niezbędne jest wyposażenie się w zestaw głośnomówiący.

W każdym z państw, przez które jedzie się do Chorwacji, autostrady są płatne i wymagają zakupu winiet. Można to zrobić w każdym kraju osobno lub zakupić wszystkie w jednym miejscu. Taką możliwość daje między innymi czynny przez 24 godziny na dobę punkt na ostatniej stacji benzynowej w Polsce przy miejscowości Gorzyczki.

Koszt opłat za autostrady wynosi: Austria 60 zł (dziesięć dni), Czechy 90 zł (miesiąc), Słowenia 60 zł (tydzień). Miejsce umieszczenia winiet jest ściśle określone i znajduje się na odwrocie każdej z nich. Całą trasę do Chorwacji można odbyć komfortowo, jadąc głównie drogami ekspresowymi i autostradami. W podróży można natknąć na niedogodności związane z robotami drogowymi, jednak sytuacja stanu dróg jest zmienna, więc przed samym wyjazdem warto sprawdzić, czy na planowanej trasie nie ma jakichś utrudnień.

Kupując winiety, warto zwrócić uwagę na słoweńską autostradę. W przypadku kierowania się z Polski na Zagrzeb pokonuje się nią tylko około 30 kilometrów. Można ominąć ten odcinek, jadąc 60 kilometrów drogami krajowymi. Jeśli natomiast kierujemy się na Istrię, słoweński odcinek autostrady jest dłuższy i wynosi ponad 200 km – wtedy warto zakupić winietę. W trasie należy unikać też tankowania na ostatnich stacjach benzynowych w krajach, przez które przejeżdżamy, ponieważ ceny paliw zazwyczaj są tam sztucznie zawyżone.

Na chorwackich drogach turyści stanową prawie tak liczną grupę jak obywatele. Lokalni kierowcy jednak cechują się mniejszym respektowaniem przepisów drogowych, szczególnie dotyczących ograniczeń prędkości. Chorwaci niechętnie używają kierunkowskazów i często zaczepnie trąbią. W większości przypadków można jednak spotkać się z uprzejmością i wyrozumiałością.

Jakość przemierzanych dróg można uznać za dobrą. Wiele miast i miasteczek ma bardzo mocno rozwiniętą sieć dróg jednokierunkowych. Taki układ nie ułatwia zwiedzania, szczególnie podczas pierwszej wizyty samochodem. Trzeba jednak przyznać, że oznakowanie i kierunkowskazy są bardzo gęsto ulokowane, dodatkowe oznaczenie pojawiające się na ulicach ułatwia poruszanie się po kraju.

Ważną turystyczną arterią jest magistrala adriatycka łącząca Rijekę z Dubrownikiem: trasa jest malowniczo położona, biegnie tuż nad brzegiem morza. Jadąc wzdłuż wybrzeża, można podziwiać zaskakujące urodą widoki. Natężenie ruchu jest spore, ale nie na tyle, aby generować korki, dodatkową zaletą jest brak opłat za przejazd. Sama trasa jest bardzo kręta, co wiąże się też z częstymi ograniczeniami prędkości.

Nierzadkim widokiem przy ulicach mijanych miejscowości są osoby, które trzymają transparent z napisem „Apartman” i zachęcają do skorzystania z ich oferty noclegowej. Tak więc wybór tej drogi jest dobrym rozwiązaniem dla osób, które nie podjęły jeszcze decyzji, w której miejscowości chciałyby spędzić urlop.

Alternatywą jest autostrada, którą można jechać 130 km/h. Przejazd wiąże się jednak z wysoką opłatą w gotówce lub kartą. Płatność odbywa się podobnie jak w Polsce, za pomocą bramek wjazdowych i zjazdowych. Cena liczona jest za przejazd konkretnych odcinków - średni koszt to 40 lip za kilometr trasy. W Chorwacji trzeba uważać na limity prędkości. Co prawda spotyka się bardzo mało fotoradarów, ale dość często można zaobserwować nieoznakowane patrole chorwackiej policji, które jeżdżąc po autostradach i krajowych drogach, wychwytują zbyt szybko poruszających się turystów. Dodatkowo od stycznia 2013 roku prawo zostało zaostrzone, więc bardziej rażące naruszenia grożą karą pozbawienia wolności. Niełatwo zdobyć wiarygodne informacje na temat wysokości mandatów, ale mogą być dotkliwe.

O utrudnieniach na drogach można dowiedzieć się z komunikatów drogowych, które nadawane są automatycznie przez radio w przypadku korzystania z funkcji TP. Informacje o częstotliwościach transmisji są umieszczone wzdłuż dróg. O określonych godzinach komunikaty są również nadawane w bardziej popularnych językach, np. po angielsku.

Po dojeździe do celu należy pamiętać, że parkowanie w większych miastach jest płatne i może odbywać się jedynie w wyznaczonych miejscach. Linie wyznaczające miejsce postojowe należy potraktować bardzo poważnie. Każde odstępstwo może skończyć się odholowaniem samochodu na policyjny parking. Sprawa wygląda nieco inaczej w centrach handlowych. Mieszkańcy nie widzą przeszkód w tym, aby parkować na środku drogi parkingowej. Tym sposobem między dwoma wyznaczonymi rzędami powstaje nowy ciąg zaparkowanych samochodów.

Opłatę za parking uiszcza się w parkometrze na zasadach znanych z Polski. Niektóre automaty przyjmują jedynie monety, w innych można zapłacić także banknotami i kartą. W miejscowościach szczególnie chętnie odwiedzanych przez turystów opłaty za parkowanie są wysokie. Koszty parkowania potrafią bardzo się różnić w poszczególnych miastach. Dodatkowo w obrębie jednej miejscowości wyróżniane są różne strefy cenowe (tzw. zony). Im bliżej atrakcji turystycznej, tym drożej. Mogą pojawić się też ograniczenia czasowe, np. w danym miejscu nie jest możliwy postój dłuższy niż dwugodzinny.

Po długiej trasie warto od razu obmyć wybrudzone owadami auto, ponieważ po kilku upalnych dniach może okazać się to już problemem. W Chorwacji myjnie automatyczne nie są zbyt często spotykane, częściej mija się samoobsługowe. Wszystkie wyposażone są w automaty do zakupu żetonów. Zależnie od rodzaju mycie samochodu odbywa się za pomocą lancy z mikroproszkiem lub szczotki z pianą. Przykładowe ceny obowiązujące na myjni to 5 kn za 115 s mycia lub 300 s spłukiwania. W drugim rodzaju myjni kwota 4 kn wystarczała na 150 s mycia niezależnie od wybranego programu.

Wiecie już, na co najbardziej zwracać uwagę podczas podróży do Chorwacji samochodem. Jeśli nadal zastanawiacie się, czy warto pojechać tam własnym autem – warto, nie tylko ze względu na niższy koszt podróży. Samochód pozwala na elastyczne spędzanie urlopu. Daje możliwość zwiedzenia wielu miejsc i maksymalne wykorzystanie czasu.

Pierwotny plan podróży z cyklu „Samochodem na wakacje”, który przedstawialiśmy Wam kilka dni temu, zakładał pokonanie łącznego dystansu 3500 km, jednak na miejscu zawsze pojawią się atrakcje, których nie da się wcześniej zaplanować. Poszukując ich, przebyliśmy ponad 4000 km i za kółkiem Opla Cascady spędziliśmy łącznie kilkadziesiąt godzin. O tym wszystkim, co warto zobaczyć w Chorwacji, dowiecie się z kolejnych poradników „Samochodem na wakacje”. Jeśli jesteście ciekawi już teraz, zajrzyjcie na Instagram - samochodemnawakacje.

Ambasada RP w Zagrzebiu: 98-359-796

Pomoc drogowa: 1987

Centrum dyżurne: 112

Policja: 192

Straż pożarna: 193

Pogotowie: 194

Materiał powstał przy współpracy z marką Opel.