Rumuński francuz - historia Dacii [geneza motoryzacji]
Jak w wielu przypadkach zaczęło się zupełnie od czegoś innego, a konkretnie od samolotów. A potem przyjazna ręka Renault sprawiła, że Dacia stała się drugim, po Skodzie, koncernem z demoludów, którego producenci nie musieli się wstydzić.
19.09.2011 | aktual.: 07.10.2022 18:20
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Firma Uzina de Autoturisme Pitesti powstała w miejscowości Pitesti w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia, ale jej historia sięga roku 1943. Wtedy na potrzeby lotnictwa powstała fabryczka, która dostarczała silniki do samolotów. Nazwa marki Dacia wywodzi się od rzymskiej prowincji Dacja, która leży na obecnych terenach Rumunii.
Od początku swojego istnienia Dacia ściśle współpracowała z Renault, wykorzystując technologię francuskiego koncernu oraz produkując auta na jego licencji. Kulminacja kooperacji z Francuzami ma miejsce w 1966 roku. Wtedy to Dacia bezskutecznie usiłowała wprowadzić na rynek model Moveni. Wobec niepowodzenia projektu Rumuni zwrócili się do Renault z propozycją sprzedaży marki. Francuzi nie zdecydowali się na kupno, ale włodarze firmy zdecydowali za to o daleko idących inwestycjach w Dacii. Rozpoczęto kooperację, na mocy której w Pitesti zaczęto montować samochody na licencji Renault.
Pierwszym rozpoznawalnym samochodem Dacii był model 1100, stworzony na podstawie Renault 8, napędzany silnikiem o mocy 46 KM, który dzięki wyśrubowanemu momentowi obrotowemu i lekkości nadwozia pozwalał rozpędzić samochód do ponad 130 km/h. Ta Dacia została zastąpiona przez serię modeli 1000 (m.in.1300, 1310, 1410), które z kolei były de facto lekko zmodyfikowanym Renault 12.
Jedyną wersją samochodu, która nie była identyczna ze swoim francuskim protoplastą był model kombi, który czerpał rozwiązania techniczne z Volkswagena Golfa.
Jednak najpopularniejszym modelem z serii stała się Dacia 1300.
Produkowano ją bez przerwy do 1980 roku. Pojawiła się także wersja 1300P, przeznaczona na rynek polski. Rumuńska firma tworzyła również samodzielnie różne wersje, które nie były wytwarzane przez Renault. m.in. Coupe Brasovia, Coupe Dacia Sport, dostawczy 1308 Jumbo, hatchback Liberta i sedan Star, który był jednak tylko prototypem. Powstał również pick-up.
W 1976 roku niespodziewanie Dacia podjęła decyzję o zakończeniu współpracy z Renault i kontynuowała produkcję we własnym zakresie, przy okazji konkretnych produktów współpracując technologicznie z innymi producentami. Dacia jest sterowana centralnie i stanowi własność rumuńskiego rządu. To właśnie rumuńska władza zdecydowała o stworzeniu małolitrażowego modelu 500 Lastun.
Auto niestety wykonane było w sposób zbyt tani i zbyt tandetny, by zyskać szersze grono zwolenników, mimo iż komunistyczna władza bardzo owe auto promowała. Produkowano je do 1989 roku. W lecie 1995 roku na rynku pojawiła się Dacia Nova, czyli samochód bazujący całkowicie na Peugeocie 309, ale od początku do końca wykonany przez Rumunów.
W 1999 roku Renault nabyło 51% udziałów w rumuńskiej spółce, już rok później następuje modernizacja modelu Nova. Zastosowano bardziej nowoczesne silniki, a auto zmieniło nazwę na SuperNova. Potem Renault kupiło kolejne działy Dacii, a po prywatyzacji marki nabyto pakiet kontrolny akcji, zwiększając go do poziomu niemal 99,5%. W 2003 roku flagowy model zostaje zastąpiony przez Dacię Solenze. Była to jednak tak naprawdę uwertura i poligon doświadczalny dla modelu Logan.
Tak zaczyna się najnowsza historia Dacii, której symbolami stają się modele Sandero i Duster.
