Peugeot 407

Peugeot 407 w maju 2004 roku zastąpił produkowany przez 9 lat model 406. Auto segmentu D po raz pierwszy ujrzało światło dzienne podczas Frankfurt Motor Show w 2003 roku jako prototyp nazwany 407 Elixir. Od koncepcyjnego samochodu finalna wersja 407 przejęła przednią część nadwozia oraz kształt kilku elementów tyłu.

Samochód pod względem stylistyki zmienił się diametralnie. Przede wszystkim 407 było jednym z prekursorów nowej linii Peugeota, kultywowanej do dziś. Auto charakteryzowało się rozłożystymi lampami zachodzącymi na błotniki oraz zderzakiem z potężnym kratkowanym wlotem powietrza i prostokątnymi, pionowymi halogenami. Pomiędzy reflektorami ulokowano duże logo ze srebrną obwódką. Tylna część nadwozia wyróżniała się mocno ściętą tylną klapą, przy której brzegach umiejscowiono znacznych rozmiarów klosze lamp. Odmiana kombi (zwana SW) wyróżniała się jeszcze bardziej oryginalnymi światłami, "rozlanymi" na tylne błotniki. W produkcji znalazła się również wersja 407 Coupé, którą bez wątpienia można byłoby podpiąć pod klasę samochodów GT. Elegancka, rozłożysta, długa sylwetka nie pozwalała przejść obojętnie obok dwudrzwiowego francuskiego auta.

W 2008 roku samochód przeszedł bardzo delikatny facelifting. Przemodelowano nieco zderzaki, a elementem charakterystycznym były zmienione tylne lampy w wersji sedan. Popracowano również nad zawieszeniem, które już w pierwotnej wersji zapewniało komfort i precyzję prowadzenia zarazem.

Nadwozie o wymiarach 4676 x 1811 x 1455 mm pozwalało w komfortowych warunkach przetransportować pięciu pasażerów. Co ciekawe, najdłuższym autem w gamie była odmiana coupé (4815 mm, a wersja SW - 4763 mm). Mimo to samochód zachwycał przede wszystkim designem - miejsca na tylnej kanapie nie było zbyt dużo, choć w porównaniu z konkurencją 407 coupé zapewniało przyzwoitą przestrzeń dla osób zajmujących drugi rząd foteli. Problem stanowiło jednak dostanie się do kanapy przez wąski przesmyk między oparciem przedniego fotela a słupkiem B. Wersje sedan i kombi gwarantowały jednak bardzo dużo miejsca nawet wysokim pasażerom. 407 miało bagażnik o pojemności mniejszej niż w poprzedniku - 407 l (450 l w wersji SW i 400 l w przypadku odmiany coupé). Za bagażówkę mogło posłużyć kombi, w którym po złożeniu oparć tylnej kanapy można było uzyskać 1654 l przestrzeni bagażowej. Wnętrze było bogato wyposażone. W 407 często spotykało się nawet 9 poduszek powietrznych, układy ABS i ESP nowej generacji, skórzaną tapicerkę, szklany dach, tempomat, podgrzewane fotele czy nawigację satelitarną.

Peugeot 407 otrzymał liczne tytuły i wyróżnienia od organizacji oceniających bezpieczeństwo, wykonanie oraz przeznaczenie samochodów. Pojazd zdobył m.in. nagrodę "premiery roku" podczas Auto-Moto Lider 2004, był finalistą konkursu samochodu roku 2005 oraz uzyskał pierwszą lokatę w plebiscycie organizacji Tatcham. 407 zostało ogłoszone samochodem najlepiej zabezpieczonym przed kradzieżą i włamaniem.

Do napędu francuskiej limuzyny użyto 4 jednostek benzynowych i 5 diesli. Pierwszą grupę otwierał silnik 1,8 o mocy 125 KM. Wyżej stały odmiany z motorem 2,0 (140 KM), 2,2 (163 KM) oraz 3,0 V6 (211 KM). Jednostki wysokoprężne były reprezentowane przez 1,6 HDi (110 KM), 2,0 HDi (136 KM, a później 140 KM), 2,2 HDi (170 KM) oraz 2,7 V6 HDi generujące 204 KM. Auto napędzane na przednią oś było sprzęgane z 5- lub 6-biegową skrzynią manualną albo z 4- bądź 6-stopniowym automatem.

Samochód, który podobnie jak poprzednik odegrał główną rolę w filmie "Taxi", był produkowany do 2010 roku we francuskim Brittany. Został zastąpiony przez model 508, który stał się następcą nie tylko 407, ale także 607.