Najbardziej niezawodne samochody wg Reliabity Index

Druga generacja Forda Ka to nic innego, jak bliźniaczy model Fiata 500. Tak samo, jak samochód włoskiej marki, tak też mały Ford był produkowany w fabryce w Tychach. Okazuje się jednak, że to Ka uplasowało się dużo wyżej w brytyjskim rankingu. Stało się tak z kilku powodów. Naprawy Fordów były mniej kosztowne i trwały krócej. Nie bez znaczenia jest też fakt, że Ka jest modelem dużo tańszym, a przez to na ogół gorzej wyposażonym, co oznacza mniej elementów, które mogą ulec awarii.

Pod taką nazwą w Wielkiej Brytanii sprzedawana była pierwsza generacja Chevroleta Aveo. Była to konstrukcja stworzona przez Deawoo i nie należała do popularnych. Okazuje się jednak, że niesłusznie, gdyż samochód ten jest stosunkowo mało awaryjny, a jego naprawy są tanie. Blisko 50 proc. usterek dotyczyło układu hamulcowego.

Dynamiczny sposób jazdy samochodami sportowymi powoduje, że auta tego typu rzadko zajmują wysokie pozycje w rankingach niezawodności. Jednak Mazda MX-5 od dawna stanowi wyjątek od tej reguły. Japoński roadster nie tylko dostarcza wiele frajdy za kierownicą, ale też jest mało awaryjny. Naprawy wykonywane są szybko, a ich koszt nie jest przesadnie wysoki. Najczęściej usterki dotyczą układu hamulcowego i zawieszenia.

Mercedes CLC to dość nietypowy model. Jest to nic innego jak coupe Klasy C (generacji W203) po liftingu. Gdy najmniejsza wtedy limuzyna niemieckiej marki doczekała się nowej odsłony (W204), postanowiono, że stare coupe nadal będzie w sprzedaży, ale zostanie upodobnione do nowego modelu i dostanie nazwę CLC. Mimo iż w rzeczywistości był to samochód z 2000 roku, a więc z czasu, gdy Mercedes miał spore problemy z niezawodnością, to dzięki poprawkom CLC okazał się mało awaryjny. Na wysoką pozycję w rankingu ma jednak wpływ również niewielka popularność tego modelu, a więc i mała próba brana pod uwagę w rankingu. Niemniej, mimo nie tak niskich kosztów napraw, Mercedes CLC wypadł bardzo dobrze.

Pierwsza generacja Hyundaia i10 nie wyglądała specjalnie atrakcyjnie i nie zdobyła dużej popularności. Jak się okazuje niesłusznie. Koreański mieszczuch jest wyjątkowo niezawodny. Mimo tego, że średni koszt napraw był wysoki, a czas spędzony w serwisie nie należał do najkrótszych, to niewielka liczba awarii pozwoliła Hyundaiowi i10 zająć wysoką pozycję w rankingu.

Wysoką pozycję tego modelu można tłumaczyć jego bardzo słabą sprzedażą, a zatem i niewielką liczbą samochodów branych pod uwagę przez Warranty Direct. Zatem mogło się akurat trafić, że były to niezawodne egzemplarze. Niezależnie od przyczyn, kompaktowy minivan Nissana cechuje się dość krótkim czasem spędzonym w serwisie i umiarkowanymi kosztami napraw. Co ważne, średni wiek badanego auta był wyższy niż u innych modeli. Większy od średniej był też przebieg.

Druga generacja Hondy Insight była bezpośrednim konkurentem Toyoty Prius. Podobna wielkość, hybrydowy napęd i nawet zbliżony kształt nadwozia – to miało zapewnić sukces po tym, jak zdecydowanie mniejsza pierwsza generacja była samochodem niszowym. Mimo nieco większej popularności, liczby pozostały niekorzystne dla Hondy – klienci stwierdzali, że skoro można kupić znanego i sprawdzonego Priusa, to po co sięgać po kopię? Jak się okazuje, choćby z powodu niezawodności. Nie dość, że hybrydowe Hondy mało się psują, to jeszcze ich naprawy są szybkie i tanie.

Miejska Honda Jazz posiada cechy małego minivana, dzięki czemu jest bardziej praktyczna od konkurentów. Od lat jest też jednym z najbardziej niezawodnych modeli. Już pierwsza generacja uzyskała świetny wynik w zestawieniu przygotowanym przez Warranty Direct (indeks 16). Druga odsłona Jazza z powodu wysokiej ceny była nieco mniej popularna, ale jeszcze bardziej niezawodna. Większość problemów dotyczyła zawieszenia (ponad 50 proc.) i instalacji elektrycznej (33 proc.).

Toyota iQ to jeden z najbardziej wyjątkowych samochodów ostatnich kilkunastu lat. Pudełkowate nadwozie zaprojektowano tak, żeby mimo niecałych 3 m długości zmieściło cztery osoby. Całość wyszła imponująco, a mała Toyota miała konkurować ze Smartem. Jednak opierała się na nieco innych założeniach, była większa i podobnie droga. W efekcie model ten nie odniósł większego sukcesu, ale typowo dla Toyoty oferował wysoką niezawodność. Niestety, jeśli już dochodzi do awarii, są one poważne i kosztowne.

Dziś w polskiej ofercie Mitsubishi znajdziemy praktycznie same SUV-y (oraz pick-upa i nieśmiertelny elektryczny model i-MiEV), ale jeszcze kilka lat temu jednym z najważniejszym punktów był Lancer. Kompaktowy sedan może i był wykonany dość topornie, ale przy stosunkowo niskiej cenie oferował sporo miejsca i wzorową niezawodność. W rankingu Reliabity Index uwzględniono przedostatnią generację japońskiego sedana, ale i kolejna jego odsłona należała do bardzo mało awaryjnych. Co ważne, jeśli już coś się w Lancerze psuje, to są to drobne elementy, a to oznacza krótki czas naprawy i nawet kilkukrotnie niższy jej koszt niż u konkurentów.