Mazda 6 Sport Kombi 2,0 Sky‑G SkyEnergy [test autokult.pl]

Samochód wybitnie udany to zazwyczaj zasługa powolnych poprawek nanoszonych po badaniu rynku między kolejnymi generacjami. W przypadku Mazdy 6 sprawa wygląda zupełnie inaczej. Poprzednik był po prostu mocnym przeciętniakiem, a od nowego auta dzieli go przepaść.

Mazda 6 została pozbawiona zbędnych wypukłości czy przetłoczeń blachy, zarys auta kształtują jego podstawowe linie i właśnie dlatego wygląda ono tak zgrabnie i prosto zarazem. W przypadku dwubryłowego nadwozia Sport Kombi trudno jest nadać lekką i dynamiczną sylwetkę jednocześnie, ale nowa 6 jest jednym z tych samochodów, w przypadku których wyrażenie „sportowe kombi” w odniesieniu do strony stylistycznej naprawdę ma sens i cały stalowy odwłok do przewozu bagażu nie psuje profilu auta.

Poprzez wnętrze…

Kompozycja kabiny, podobnie jak wyglądu zewnętrznego, czerpie garściami z modelu CX-5. Bardzo dobra jakość wykonania wnętrza i wysoka ergonomia to dwie najważniejsze cechy kokpitu. Wszystkie miejsca, w które najczęściej wędruje dłoń kierowcy, zostały wykończone miękkimi i przyjemnymi w dotyku materiałami. Oprócz obszytej skórą i wygodnie wyprofilowanej kierownicy na pochwałę zasługują boczki drzwi czy górne partie deski rozdzielczej. Nieco mniej starań dołożono przy tunelu środkowym, jednak do spasowania użytych materiałów nie można mieć żadnych zastrzeżeń. Nie mam też uwag do wygodnych welurowych foteli, które zamontowano dość nisko, co daje poczucie nieco bardziej sportowej pozycji za kołem kierowniczym i estetycznie zaprojektowanymi zegarami.

Intuicyjny panel obsługi nawiewów z własnym wyświetlaczem ukrytym pod taflą czarnego tworzywa wygląda solidnie i elegancko. Jedynie dotykowy wyświetlacz łączący obsługę zestawu nagłośnieniowego i systemu nawigacji TomTom mógłby być wkomponowany w kokpit trochę inaczej, bo przy obecnym rozwiązaniu może przypominać dołożone przez użytkownika urządzenie nieseryjne. Całość może być dodatkowo obsługiwana przy użyciu pokrętła HMI.

Obok HMI znajduje się otwierany podwójny uchwyt na kubki. W konstrukcji jego wykonania pojawiło się poważne uchybienie. Jest zamykany w taki sposób, że pokrywa kształtuje połowę promienia uchwytu. Po jej zamknięciu z przodu i z tyłu zostają niezaślepione niczym otwory, a wszystkie drobne przedmioty czy niewielkie klucze wrzucone do uchwytu na kubki przy hamowaniu lub przyspieszaniu wpadną prosto do tunelu środkowego. Żeby je wyciągnąć, trzeba niestety rozebrać ten element kokpitu. Denerwujące jest też działanie przeciętnego pod względem dźwięku zestawu audio, który po każdym zgaszeniu silnika od nowa odczytuje np. pamięć USB, kasując rozpoczętą playlistę. Nie zapamiętuje nawet tak podstawowego ustawienia jak "shuffle songs".

W modelu 6 pierwszy raz spotkałem się z seryjną nawigacją zainstalowaną w Maździe. Jak wspomniałem, została ona dostarczona przez firmę TomTom. Jak na producenta zewnętrznego specjalizującego się w systemach nawigacyjnych aktualność map pozostawia sporo do życzenia. Niektóre główne drogi, wiadukty i skrzyżowania w obszarach mniejszych podwarszawskich miejscowości przebudowane już kilka lat temu wyświetlane są niepoprawnie.

Mimo że wersja Sport Kombi jest o 65 mm krótsza od sedana i ma 80 mm mniejszy rozstaw osi, w środku przestrzeni nie brakuje. Jak na segment D jest jej wręcz zadziwiająco dużo niemal w każdym kierunku. Tylna kanapa wydaje się jeszcze wygodniejsza niż przednie fotele, a wszystko przez spory kąt oparcia oraz naprawdę mnóstwo miejsca na kolana i głowę. Bez problemu komfortowo pojadą tym autem cztery bardzo wysokie osoby i zabiorą ze sobą przyzwoity bagaż (506 l).

Duży i kształtny bagażnik z zaczepianą do pokrywy roletą maskującą (rozwiązanie znane z liftbacków) wyposażony jest w otwierane haczyki na torby z zakupami (do 3 kg). Po pociągnięciu za boczne dźwigienki zwiększa się o przestrzeń tylnej kanapy, co daje aż 1648 l z płaską podłogą.

Na wrażeniach z jazdy kończąc…

Mazda przekonywała nieraz, że jej inżynierowie, projektując samochody, kierują się poczuciem jedności konia i jeźdźca. Czuć to na pewno w MX-5 oraz w nowym modelu 6. Nowa Mazda 6 nie tylko wygląda charakternie i temperamentnie, ale także świetnie jeździ.

Prezentowany egzemplarz został wyposażony w jednostkę benzynową Skyactiv-G o pojemności 2,0 l, sprzężoną z automatyczną skrzynią biegów opracowaną specjalnie dla samochodów projektowanych w technologii Skyactiv.

Jak już kiedyś wspominałem, skrzynie ręczne konstruowane przez Mazdę należą do moich ulubionych, jednak zastosowany w testowanym modelu automat też sprawdza się świetnie. Przekładnia jest bardzo żwawa, delikatnie zmienia biegi i nie daje poczucia zawahania. Gwałtowna redukcja to dla niej nie problem, wszystko dzieje się niemal natychmiast i bez zbędnej zwłoki. Świetnie współgra ona z silnikiem, który dzięki dobrej pracy skrzyni zachowuje się tak, jakby miał więcej niż deklarowane 165 KM mocy. W przypadku próby dynamicznej jazdy automat reaguje momentalnie, wchodząc na wyższe obroty i starając się zapewnić optymalną dla sytuacji siłę napędową. Realne wrażenia z jazdy w ogóle nie pokrywają się z teoretycznymi, podobnie jak osiągi, co możecie sprawdzić w tabeli na drugiej stronie publikacji.

Zawieszenie w Maździe 6 jest pewne, sprężyste i mimo miękkich zimowych opon zachęca do szybszej jazdy. Dzięki nie za dużym obręczom samochód zachowuje przy tym naprawę niezły komfort podczas pożerania nierówności. Jeździ się nim tak przyjemnie, że aż nie chce się wysiadać. Układ kierowniczy jest również dość oporny i w ogólnym rozrachunku pasuje do zawieszenia.

W kabinie po rozgrzaniu jednostki napędowej podczas spokojnej jazdy jest cicho i kulturalnie, przy wyższych prędkościach autostradowych słychać jednak wyraźny szum powietrza. Podczas jazdy w mieście można docenić szybko działający (0,35 s) system i-Stop, który gasi silnik przy mocniejszym wduszeniu hamulca na postoju, a włącza go np. wtedy, kiedy postanowiłeś zmienić pas i chcesz skręcić kierownicą. Równie udany jest monitor martwego pola z ikoną zatopioną w zwierciadle lusterka, czyli RVM. Kontrowersje wywołuje natomiast „czarna skrzynka” monitorująca styl jazdy kierowcy, która np. podczas przeglądu czy naprawy „doniesie” na swojego właściciela do serwisu.

Podsumowanie

Nowa Mazda 6 Sport Kombi to według mnie bardzo udane auto. Świetnie wygląda, ma dobrze wykonane i przestronne wnętrze oraz rewelacyjnie jeździ. Sądząc po zainteresowaniu rynku, odpowiednia mieszanka tych trzech cech pozwoli jej odnieść niemały sukces, tym bardziej że w polskim cenniku wersję Sport Kombi można zakupić w tej samej cenie co odmianę sedan.

• Świetny wygląd

• Bardzo dobre wykończenie wnętrza

• Świetna praca skrzyni biegów i jednostki napędowej

• Właściwości jezdne

• Przestronność

• Aktualność map nawigacji

• Obsługa systemu nagłośnieniowego

• "Dziurawy" cup- holder

Podziękowania dla stadniny koni Ławra za udostępnienie pleneru.

*Sam kierowca, bez bagażu, stan paliwa 60%, temp. 20°C

Podziękowania dla stadniny koni Ławra za udostępnienie pleneru.