Leki zaburzające zdolność prowadzenia pojazdu - poradnik

Wielu kierowców zażywa różnego rodzaju leki, jednak nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że niektóre z nich mogą mieć negatywny wpływ na zdolność kierowania autem. Osoby stale przyjmujące określone leki zwykle są uprzedzane o ich negatywnym wpływie przez lekarzy. Jeśli jednak leczymy się na własną rękę, wówczas warto samemu sprawdzić, które z leków utrudniają bezpieczne prowadzenie samochodu.

Warto pamiętać również o niepożądanym działaniu wszelkiego rodzaju znieczuleń stosowanych przez lekarzy, którzy często nie informują nas o zgubnych skutkach zasiadania za kółkiem po zabiegu, w czasie kiedy znieczulenie nie przestało jeszcze działać. W przypadku znieczulenia miejscowego, np. podczas usuwania zęba u dentysty, nie należy prowadzić samochodu co najmniej przez 2 godziny od zakończenia zabiegu.

Niestety po zabiegu przeprowadzonym pod narkozą wyklucza się możliwość kierowania pojazdem przez następne 24 godziny. A jakie leki osłabiają nasze umiejętności za kółkiem? Pierwszą grupą leków, na które należy uważać, są środki przeciwbólowe z grupy opioidowych zawierające morfinę, tramal lub kodeinę (Acodin, Efferalgan-codeine, Gripex, Thiocodin). Zaburzają one pracę mózgu, powodując spadek koncentracji, trudność w podejmowaniu szybkich decyzji oraz wydłużenie czasu reakcji.

Nie wolno też prowadzić pojazdu po zażyciu leków uspokajających i nasennych, nawet jeśli braliśmy je dzień wcześniej. Powodują one zmęczenie, osłabienie, senność, a także w niektórych przypadkach nawet niepokój. Szczególną uwagę należy zwrócić na: barbiturany (ipronal, luminal) i pochodne benzodiazepiny (estazolam, nitrazepam, noctofer, signopam). Jeżeli jednak musimy zasnąć i następnego dnia rano prowadzić, to powinniśmy zastosować łagodniejsze leki ziołowe.

Preparaty antyalergiczne starszej generacji, takie jak np. Clemastinum, również utrudniają prowadzenie auta, powodując senność, bóle głowy oraz problemy w koordynacji ruchów. To samo dotyczy starszego typu leków na nadciśnienie (np. Brinerdin, Normatens, Propranolol), które osłabiają organizm. Nie inaczej jest też z lekami zapobiegającymi objawom choroby lokomocyjnej.

Jeżeli jesteśmy pasażerem i zażyliśmy tego typu lek, wówczas musimy wykluczyć możliwość zastąpienia kierowcy. Ich skutki uboczne są podobne jak te wywoływane przez środki antyalergiczne. Ponadto nie powinno się kierować samochodem bezpośrednio po zażyciu niektórych leków psychotropowych, czyli środków przeciwdepresyjnych, przeciwlękowych oraz neuroleptycznych. Te z kolei mogą wywoływać zawroty głowy oraz zaburzenia widzenia.

Należy też unikać popijania leków, zwłaszcza przeciwhistaminowych: kawą, herbatą czy sokiem grejpfrutowym. W wyniku takiego działania ich stężenie w organizmie może wyraźnie wzrosnąć, powodując nierówną pracę serca. Jeśli nie mamy pewności, czy po zażyciu danego leku będziemy zdolni do prowadzenia pojazdu, powinniśmy przeczytać ulotkę zamieszczoną w opakowaniu. Zawsze są na niej takie informacje.