Lamborghini Countach

Dzięki modelowi Miura Lamborghini pokazało, że naprawdę potrafi konstruować supersamochody. Z czasem jednak okazało się, że można było rozwiązać to jeszcze lepiej i zbudować jeszcze wydajniejsze i szybsze auto.

O modelu Countach świat po raz pierwszy dowiedział się w 1971 roku na targach motoryzacyjnych w Genewie, ponieważ to tam została zaprezentowana wersja koncepcyjna tego pojazdu. Musiały minąć kolejne trzy lata, by w 1974 roku auto mogło wreszcie trafić do produkcji.

Tym razem Lamborghini zdecydowało, że jednostka napędowa, która zarówno w Miurze, jak i Countach pracuje za plecami kierowcy i pasażera, zostanie umieszczona wzdłużnie, a nie poprzecznie. Stąd wzięła się nazwa LP400 – LP oznacza Longitudinale Posteriore, czyli wzdłużne ułożenie. Był to motor V12 o pojemności 4,0 l generujący 385 KM.

Początkowo Lamborghini planowało zbudować auto na półsamonośnym nadwoziu, jednak ostatecznie zdecydowano się na złożoną rurową przestrzenną konstrukcję ramową. Pomimo że takie elementy jak zawieszenie, układ kierowniczy czy hamulce pochodziły z modelu Miura, Countach był niesamowicie szybkim autem.

Rozpędzał się od 0 do 100 km/h w 5,4 s oraz według różnych źródeł był w stanie osiągnąć prędkość nawet 316 km/h. Spore zasługi ma w tym stylistyka, która jest dziełem Marcello Gandiniego, pracującego wówczas dla studia Bertone.

Dzięki niskiej sylwetce, centralnie umieszczonej jednostce napędowej, ostro pochylonej przedniej szybie auto stawiało bardzo niski opór powietrza i świetnie trzymało się drogi. Oczywiście nie należało do najwygodniejszych pojazdów na świecie, a przeciśnięcie się przez otwór, który pozostawiały po sobie drzwi otwierające się w bardzo charakterystyczny sposób, było nie lada wyzwaniem.

Lamborghini stopniowo modyfikowało auto, dodając do pierwotnej formy kilka drobnych dodatków, spojler, większe lusterka, dodatkowe wloty powietrza oraz poszerzając nadkola.

W 1978 roku na rynku pojawiła się odmiana LP400S, różniąca się elementami podwozia, zmodyfikowanym zawieszeniem oraz szerszymi oponami Pirelli P7, które zapewniały jeszcze lepszą przyczepność. Niestety, ta wersja była odrobinę wolniejsza od LP400 ze względu na większy opór powietrza.

Po tym jak kontrolę nad Lamborghini przejęli bracia Mimran, na rynku pojawiła się wersja LP500S napędzana silnikiem V12 o pojemności 4,8 l, który produkował 375 KM. Dopiero po ponownym zwiększeniu pojemności silnika (tym razem aż do 5,2 l) i zamontowaniu nowej głowicy z 4 zaworami na cylinder moc auta wzrosła do 455 KM. Ta wersja została nazwana Countach Quattrovalvole i było to pierwsze Lamborghini, które rozpędzało się od 0 do 100 km/h w czasie poniżej 5 s.

Łącznie Lamborghini wyprodukowało 157 sztuk modelu LP400, 237 LP400S, 321 LP500S, aż 676 LP500S QV oraz 650 egzemplarzy ostatecznej wersji modelu, która wytwarzana była w latach 1988-1990, by uczcić 25. rocznicę powstania marki. Ta wersja nosi nazwę 25th Anniversary i jest jednocześnie ostatecznym wcieleniem Lamborghini Countach.

Lamborghini Countach było niesamowicie ważnym modelem dla włoskiego producenta sportowych samochodów. Pozwoliło ugruntować pozycję Lambo na rynku i ze swoją niesamowicie charakterystyczną linią nadwozia, ogromnym tylnym skrzydłem i oryginalnie otwieranymi drzwiami trafiło w formie plakatów i modeli do pokojów wszystkich nastolatków, którzy od dziecka wiedzieli, jak poprawnie wymawiać nazwę tego auta. Countach mówi o wiele więcej niż LP400.

Plusy:

• Świetne osiągi

• Stylistyka

• Rozpoznawalność

Minusy:

• Problematyczne wsiadanie i wysiadanie

• Mało komfortowe wnętrze