Fiat Panda 1,3 MultiJet Dynamic - włoski wózek na zakupy [test autokult.pl]

Na wózek na przedświąteczne zakupy wybrałem Fiata Pandę. Produkowana w Polsce Panda II to typowo miejskie, a przy tym uniwersalne auto, spotykane równie często jako model flotowy. Głównym powodem, dla którego wiele osób decyduje się na zakup tego małego Fiata, jest niska cena zakupu, ja natomiast zdecydowałem się na nią z innych powodów.

Po pierwsze, jest ona najbardziej popularnym i najlepiej sprzedającym się w Polsce samochodem segmentu A – chciałem sprawdzić dlaczego. Drugi powód jest taki, że lada dzień zostanie ona zastąpiona kolejną generacją, więc szkoda byłoby jej nie ugościć na naszym redakcyjnym parkingu przed zejściem z motoryzacyjnej sceny – odniesienie przy ewentualnym teście Pandy III będzie po prostu bezcenne.

Patrząc na najnowsze auta miejskie, łatwo odnieść wrażenie, że prezentowana Panda jest już na rynku od dobrych kilku lat. Dość kanciasta bryła nadwozia wygląda prosto i skromnie, a jej niektóre elementy nawiązują do pierwszej generacji, zaprezentowanej w latach osiemdziesiątych.

Pudełkowaty kształt, dzięki takim elementom jak prostokątna szybka między słupkami C i D oraz rozciągnięte w pionie tylne reflektory, ma jednak trochę uroku. Połyskujące obręcze z lekkich stopów, czujniki parkowania, światła przeciwmgielne zamontowane w przednim zderzaku czy relingi dachowe zdradzają dodatkowo, że jest to bardzo bogata wersja. Według cennika ma on niemal wszystko, w co można Pandę wyposażyć.

Po otworzeniu drzwi przywitała mnie więc tapicerka skomponowana pod nieco krzykliwy kolor nadwozia i skutecznie rozweseliła dość szare wnętrze. Po zajęciu miejsca w fotelu kierowcy przypomniałem sobie o problemie, który występował już w modelu 500C: regulacji wysokości siedziska ograniczonej wyłącznie jego zagłębianiem.

Tutaj jednak dzięki wysoko poprowadzonej linii dachu nie musiałem się skupiać na tym niezbyt funkcjonalnym rozwiązaniu i postawiłem na lepszą widoczność. Ustawiłem więc ładnie wykonaną, obszytą dwoma kolorami skóry wielofunkcyjną kierownicę, elektryczne lusterka i skierowałem wzrok na konsolę centralną.

Deska rozdzielcza to, tak samo jak nadwozie, kanciaste połączenie prostych linii. Znajdują się na niej panele obsługi automatycznej klimatyzacji i całkiem nieźle (jak na te pieniądze) grający system audio firmy Blaupunkt. Dzięki ograniczeniu stylistycznego artyzmu do minimum całość jest ergonomiczna i łatwa w obsłudze.

Warto też zwrócić uwagę na jakość użytych plastików. Wszystkie są bardzo twarde w dotyku, jednak jakość ich wykonania i spasowania stoi na wysokim jak na segment A poziomie. Mimo przebiegu samochodu sięgającego ponad 35 000 km prawie do żadnej części kokpitu nie miałem najmniejszych zastrzeżeń.

Świetne wykonanie zaniżały jedynie końcówka ustawionego wysoko drążka zmiany biegów, z której powoli zaczął schodzić lakier, oraz trzeszczący na nierównościach stelaż fotela kierowcy. Identyczne dźwięki dochodziły z fotela w modelu 500C, jednak tutaj nie był to ten uroczy skrzyp, któremu klimatycznie przygrywał materiałowy, składany w harmonijkę dach. Mimo dużej ilości miejsca na głowy wszystkich pasażerów osobom wyższym lub szerszym w Fiacie Panda może być jednak trochę ciasno.

Po rozruchu silnika i przyjęciu pozycji do jazdy mój lewy bark walczył o centymetry szerokości z słupkiem B. Jeśli na przednim fotelu usiądzie osoba o wzroście przekraczającym około 190 cm, za nią zmieści się co najwyżej fotelik dziecięcy.

O ile ciasnota wszerz to problem dotyczący bezpośrednio tego modelu, to ograniczone miejsce na nogi pasażerów tylnej kanapy w tym segmencie jest czymś absolutnie normalnym. W końcu za oparciami trzeba zmieścić jeszcze jakiś bagaż – Panda pozwoli przewieźć 206 l, co jest bardzo dobrym wynikiem w klasie. Dodatkowo przed i pod fotelem pasażera znajduje się całkiem pokaźny schowek.

Ruszyłem więc w stronę sklepu, aby zapełnić przestrzeń bagażową świątecznymi prezentami. Silnik MultiJet podczas pracy na zimno jest mało kulturalny, co potęguje ograniczone wyciszenie. Mimo że Fiat Panda nie ma wewnątrz widocznych gołych blach i praktycznie wszystko pokrywają plastik lub materiał (co swoją drogą cieszy oko), dźwięk nierozgrzanej jednostki Diesla jest dość natarczywy. Podczas jazdy wyższe osoby może irytować ustawienie lusterek bocznych - prawe przy najdalszym odsunięciu fotela przysłania nieznacznie plastik mocowania na słupku A.

Dalej Fiat Panda zasługuje już tylko na pochwały. Samochód po nierównych warszawskich drogach prowadzi się miękko i przyjemnie, czyli dokładnie w taki sposób, jakiego oczekuję po małym aucie miejskim służącym do przemieszczania się z punktu do punktu. Układ kierowniczy w normalnym trybie pracy działa w sam raz. Po włączeniu opcji CITY - moim zdaniem - zaczyna być niebezpiecznie lekki i nadaje się tylko do parkowania.

Skrzynia biegów także reprezentuje miejski styl jazdy. Przełożenia wchodzą twardo, pewnie i są krótkie. Może to nieco denerwować podczas jazdy w trasie, ponieważ dość szybko osiąga się wysokie obroty (obrotomierz jest od wersji benzynowej) i w samochodzie jest po prostu głośno. Silnik 1,3 MultiJet w odmianie o mocy 75 KM to mocniejsza z dwóch dostępnych wersji. Zapewnia on już całkiem przyzwoite osiągi, które pozwolą na bezstresową podróż. Spokój zmącić mogą tylko podmuchy silnego wiatru, które ze względu na profil boczny auta lubią nim pobujać.

Po kilku dniach spędzonych za kierownicą Fiata Pandy muszę z przyjemnością stwierdzić, że jest ona naprawdę świetnym miejskim autem za uczciwe pieniądze. Aby się do niej nie zrazić, trzeba być po prostu ostrożnym przy wyborze dodatków. Cena prezentowanej wersji silnikowej zaczyna się w obecnej promocji od 35 990 zł. W przypadku bogatszego wariantu wyposażeniowego (Dynamic), aby uzyskać taki egzemplarz jak testowany, trzeba nieco dopłacić – 11 300 zł (ceny poszczególnych opcji znajdują się w cenniku).

Podstawowa kwota, jakiej Fiat żąda w zamian za swój najmniejszy produkt, nie obejmuje tak bogatego wyposażenia jak w testowanym egzemplarzu, jednak pozostają niemal wszystkie najważniejsze cechy tego auta, które decydują o bardzo korzystnym stosunku ceny do jakości. To właśnie stosunek cena/jakość sprawił, że mówiąc o Fiacie Panda, mogę zaliczać się do grona jego sympatyków, podobnie jak jurorzy, którzy przyznali mu tytuł Car of the Year 2004.

• Stosunek cena/jakość

• Solidnie wykonane wnętrze

• Typowo miejskie właściwości jezdne

• Duży jak na segment bagażnik

• Dużo miejsca na głowę

• Mało miejsca na barki

• Głośna praca silnika

Zobacz także nasze inne testy!