Używany Fiat Barchetta - typowe awarie i problemy

Przy pomocy byłego pracownika słynnego włoskiego studia stylistycznego Pininfarina, Andreasa Zapatinasa, Fiat opracował roadstera z prawdziwego zdarzenia, który otrzymał nazwę Barchetta (wł. 'łódeczka'). Auto zostało zaprezentowane w 1995 roku podczas targów motoryzacyjnych w Genewie i zastąpiło równie atrakcyjny model X1/9 produkowany w latach 70. i 80.

Do skonstruowania Barchetty wykorzystano wiele elementów pochodzących z innych aut włoskiego koncernu. Jednostkę napędową zapożyczono z topowej wersji Punto HGT, płyta podłogowa pochodzi z Tipo, choć taką samą zastosowano również w Punto, a kierownica to część z wnętrza modelu Coupé. Na polskim rynku Fiat Barchetta pojawił się dopiero w 2001 roku, a już dwa lata później Włosi zdecydowali się na jego modernizację. Od tego czasu w niezmienionej formie samochód był sprzedawany jeszcze do 2005 roku.

• R4 1,8 16V (131 KM)

Palety silnikowe roadsterów właściwie zawsze były raczej ubogie, no może pomijając modele niemieckich marek. Fiat Barchetta także nie różni się pod tym względem od swoich konkurentów i pod jego maską może pracować tylko jeden 4-cylindrowy, 16-zaworowy silnik 1,8 l o mocy 131 KM.

Jednostka napędowa zapewnia całkiem przyzwoite osiągi, sprint od 0 do 100 km/h zajmuje autu około 9 s, a prędkość maksymalną ograniczono do 200 km/h. Silnik został dobrany do modelu Barchetta tak, aby zapewniał rozsądną dynamikę przy akceptowalnym zużyciu paliwa. W mieście samochód spali 9-11 l/100 km, a poza nim 6-7 l/100 km.

Niestety nie jest to zbyt trwała konstrukcja. Co się psuje? Przede wszystkim wariator zmiennych faz rozrządu, którego uszkodzenie objawia się szarpaniem i głośnym klekotem przypominającym dźwięk znany z silników Diesla. Zdarzają się też problemy z innymi elementami osprzętu jednostki napędowej.

Zawodzą przede wszystkim: pompa paliwa, sonda lambda, cewki zapłonowe, termostat, rozrusznik, a także przepływomierz. Na szczęście ani naprawa, ani wymiana tych elementów na nowe nie są przesadnie drogie.

Skrzynia biegów jest tylko jedna - 5-biegowa przekładnia ręczna. Brak automatu nie powinien nikomu przeszkadzać, to auto ma przecież jak najbardziej angażować kierowcę w prowadzenie i dawać przyjemność z jazdy. W prawdziwym roadsterze silnik powinien być z przodu, ale napęd musi być przekazywany na tył.

Niestety, w modelu Barchetta napędzane są koła osi przedniej.

Przy zakupie właściwie każdego kabrioletu koniecznie musimy sprawdzić sprawność mechanizmu składającego dach i szczelność uszczelek. O ile z mechanizmem w przypadku Fiata nie powinno być większych kłopotów, o tyle uszczelki lubią czasem przeciekać.

Zabezpieczenie antykorozyjne zawsze było mocną stroną tego modelu. Niestety czas zrobił swoje i w wielu egzemplarzach gdzieniegdzie widać już małe purchle. Na szczęście są to dopiero pierwsze niegroźne ogniska korozji.

Ze względu na sportowy charakter w zawieszeniu dość szybko uszkodzeniu ulegają wahacze i amortyzatory. Niekiedy zawodzą też urządzenia pokładowe, takie jak: radio, klimatyzacja, centralny zamek czy elektrycznie otwierane szyby.

Niestety sporo drobnych, ale irytujących usterek nieco ostudzi radość właściciela z posiadania wyjątkowego auta. Barchetta to bez wątpienia model, do którego trzeba mieć cierpliwość. Mimo to warto rozważyć jej zakup.