Cewka zapłonowa jednoiskrowa – budowa i zasada działania
Elektroniczne układy zapłonowe niemal całkowicie wyparły już klasyczne rozwiązania z rozdzielaczem. Producenci do nich nie wrócą, a współczesne auta mają zwykle cewki zapłonowe indywidualne dla każdego cylindra. Jak jest zbudowana i jak działa taka cewka?
15.01.2015 | aktual.: 30.03.2023 11:50
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Współczesne wymagania dotyczące spalania mieszanki są bardzo wysokie. Przerwy w zapłonie są nie do przyjęcia, a do tego iskra musi być naprawdę mocna w silnikach z bezpośrednim wtryskiem benzyny i turbodoładowaniem. Jednoiskrowe cewki zapłonowe są pod tym względem najlepsze. Wyeliminowano przewody zapłonowe, które nie zawsze zapewniają pewne połączenia, a ładunek elektryczny po drodze z cewki do świecy traci swoją wartość.
Poza tym przewody się zużywają i z czasem działają coraz gorzej. Wyeliminowano też straty energii wynikające ze stosowania cewek dwuiskrowych. Poza tym uporządkowano komorę silnika.
Cewki jednoiskrowe nazywane są różnie, np. ołówkowe, wtykowe czy prętowe, a nawet świecowe. W zasadzie każda nazwa jest dobra, bowiem chodzi o rozróżnienie ich kształtu od innych cewek. Mamy tu jeden kompaktowy element zawierający cewkę i umieszczone w fajce świecy przedłużone złącze wysokiego napięcia, które przez styk sprężynowy przekazuje ładunek elektryczny bezpośrednio na świecę.
Stosuje się również moduły kilku cewek w jednym elemencie z fajkami, zwane też listwami zapłonowymi. Ich wadą dla użytkownika jest to, że po uszkodzeniu jednej cewki trzeba wymienić całą listwę.
Zasada wytwarzania wysokiego napięcia jest dokładnie taka sama jak w klasycznej cewce z tą różnicą, że każda cewka odpowiada za jeden cylinder, przez co pracuje pod "mniejszą presją". Wewnątrz cewki znajduje się jeszcze dioda, która pełni bardzo istotną funkcję. Otóż zapobiega ona powstawaniu napięcia zwiernego w momencie ponownego zamknięcia obwodu i dopływu prądu do uzwojenia pierwotnego.
Napięcie to jest na tyle duże, że może spowodować wytworzenie niepożądanej iskry na świecy zapłonowej, co poskutkuje niekontrolowanym zapłonem. W układach z przerywaczem problem ten jest pominięty, bowiem mechaniczny przerywacz chroni przed ponownym przeskokiem iskry, z kolei w cewkach dwuiskrowych jest ono dzielone na dwie świece i jest za małe, by wytworzyć realną iskrę. Problem pojawia się właśnie w cewkach jednoiskrowych, a zapobiega mu właśnie wspomniana dioda wysokonapięciowa.
Mimo niewielkich rozmiarów cewek jednoiskrowych, generują one bardzo wysokie napięcia. Głównie dzięki znacznie lepszej jakości materiałom, dokładniejszej budowie i braku przewodu zapłonowego.