Alfa Romeo 166

Alfa Romeo 166 to flagowa limuzyna włoskiej marki. Eleganckie auto segmentu E weszło do produkcji w 1998 roku, zastępując przestarzałą już 164. Nowy samochód był dużo bardziej nowoczesny w porównaniu z poprzednikiem - zarówno pod względem stylistyki, mechaniki, jak i innych zastosowanych rozwiązań konstrukcyjnych.

Design nawiązuje do mniejszej 156, która weszła do produkcji chwilę wcześniej i wprowadziła powiew świeżości w stylistyce wszystkich aut marki. Projektem linii 166 zajęło się Centro Stile Alfa Romeo pod przewodnictwem Waltera de'Silvy. Auto dzieliło płytę podłogową z Lancią Kappa i było produkowane do 2002 roku w Rivalta di Torino, po czym linię montażową przeniesiono do Mirafiori, gdzie przez kolejne 5 lat fabrykę opuszczały nowe Alfy Romeo 166. Największa limuzyna w ofercie charakteryzowała się niewielkimi przednimi lampami, burzącymi nieco proporcje względem pozostałych elementów karoserii, oraz ostrymi liniami frontu auta. Reszta nadwozia to już klasyczne delikatne przetłoczenia, skrywające bardzo obszerne wnętrze. Długie na 4720 mm, szerokie na 1815 mm i wysokie na 1416 mm auto pozwalało w bardzo komfortowych warunkach podróżować pięciu osobom i korzystać z przestrzeni bagażowej wynoszącej 490 l. Wyposażenie Alfy Romeo 166 stało na bardzo wysokim poziomie. Seryjnie montowano m.in. aluminiowe felgi, ABS z ASR, pełną elektrykę foteli czy klimatyzację.

Pod maską prestiżowej limuzyny znajdowały się zarówno silniki benzynowe, jak i wysokoprężne. Początki produkcji 166 pozwalały wybrać trzy jednostki z pierwszej grupy o pojemnościach 2,0 l, 2,5 l oraz 3,0 l (odpowiednio 150 KM, 190 KM, 226 KM) oraz motor Diesla 2,4 JTD o mocy 136 KM. Po liftingu, który nadszedł w 2003 roku i obejmował subtelną modernizację nadwozia (stylizacja złagodniała i wydoroślała) oraz ingerencję w układ zawieszenia oraz wnętrze, paleta silnikowa została odświeżona. Pojawiły się w niej jednostki benzynowe o pojemności 2,0 l i 3,2 l (205 oraz 240 KM), a diesle reprezentował silnik 2,4 l o mocy 175 KM, z wtryskiem typu Common Rail, który zadowalał się spalaniem średnio 7,4 l ropy napędowej na każde 100 przejechanych kilometrów. Motor 3,2 l pozwalał podróżować z prędkością 245 km/h oraz rozpędzać się do 100 km/h w 7,4 s, co jak na limuzynę ważącą przeszło 1,5 t było całkiem przyzwoitym wynikiem. Silniki dostępne w Alfie Romeo 166 były sprzęgane z 5- i 6-stopniowymi skrzyniami ręcznymi oraz 4- i 5-biegowymi automatami, a moc przenoszona była na koła przednie.

2005 rok przyniósł wstrzymanie produkcji modelu z kierownicą umieszczoną po prawej stronie ze względu na nikłe zainteresowanie. W Wielkiej Brytanii Włochom udało się sprzedać zaledwie około 1300 egzemplarzy (w tym niecałe 200 pojazdów po faceliftingu) aut przystosowanych do ruchu prawostronnego, co czyni dużą limuzynę Alfy Romeo czymś w rodzaju egzotycznego samochodu na tamtejszym rynku. W 2007 roku produkcja 166 została zakończona. Pojazd nie ma bezpośredniego następcy, choć producent zapowiedział, że nowy model ujrzy światło dzienne prawdopodobnie w 2015 roku. Tuż po zaprzestaniu montażu ostatnich egzemplarzy największego modelu włoskiej firmy platformę, na której auto było zbudowane, oraz kilka technologii wykorzystywanych przez Alfę Romeo podczas produkcji 166 sprzedano chińskiemu koncernowi Guangzhou Automobile Group.

Plusy:

• nienaganna stylistyka

• obszerne wnętrze

• bogate wyposażenie

• wysoki komfort podróżowania

Minusy:

• wątpliwa jakość wykonania, szczególnie pierwszych egzemplarzy

• awaryjne zawieszenie

• paliwożerność