Test Volkswagena Craftera: najwygodniejszy samochód dostawczy pochodzi z Polski

Przez tydzień miałem okazję wcielić się w kierowcę zawodowego auta dostawczego. Bo umówmy się, że nikt nie kupuje takich pojazdów prywatnie i nie jeździ nimi na co dzień, choć akurat ja właśnie w ten sposób korzystałem z Volkswagena Craftera. I szczerze mówiąc, mógłbym to robić dalej.

Jeśli spojrzeć na historię polskiej motoryzacji i wszystkie modele, jakie u nas wytwarzano masowo, to moim zdaniem Crafter jest pierwszym, z którego możemy być dumni. Największe auto dostawcze Volkswagena produkuje się we Wrześni pod Poznaniem, choć to oczywiste, że zaprojektowali je Niemcy.

Wcześniej miałem do czynienia z wieloma samochodami tej klasy i jak do tej pory najlepsze wrażenie zrobiła na mnie rodzina Transit Forda. Porządne, wygodne pojazdy użytkowe z tym największym włącznie. Jednak po zajęciu miejsca w Crafterze przeżyłem delikatny szok.

Nie chodzi wcale o to, że nie spodziewałem się tak dobrze wykonanego i ergonomicznego samochodu – w końcu to Volkswagen. Rzecz w tym, że nie sądziłem, iż auto dostawcze może być aż tak wygodne. Wydawało mi się, że są pewne ograniczenia w tym zakresie, ale najwyraźniej Volkswagen je złamał.

Miejsce kierowcy jest lepsze niż niejedno z aucie osobowym. Od razu przyszedł mi myśl Multivan. Fotel regulowany w wielu zakresach jest na amortyzatorze, którego twardość można dostosować do masy. Więcej – jest tu funkcja masażu, co prawda bardzo prymitywna, ale o dziwo zaskakująco przyjemna.

Regulacja długości siedziska to coś, czego w większości modeli osobowych nie uświadczycie nawet za dopłatą. Do tego szeroki zakres regulacji kolumny kierowniczej, bardzo przyjemne materiały i wzorowa ergonomia. Mógłbym być dostawcą, gdybym dostał Craftera.

Co warto podkreślić, dwumiejscowa kanapa obok kierowcy ma składane oparcia, podnoszone siedziska, a do tego jest wygodna. Nawet pasażer siedzący pośrodku nie może narzekać na bark miejsca na nogi.

Oczywiście znalazły się jakieś rzeczy, które chciałbym poprawić. Dokładnie dwie. Wysoko poprowadzona deska rozdzielcza trochę ogranicza widoczność w dolnym położeniu fotela. Mogłaby być mniej rozbudowana.

Druga rzecz to już drobiazg, ale tak naprawdę jedyny irytujący – umieszenie gniazda USB. Pominę fakt, że szukałem go ponad pół godziny, ale nie rozumiem, dlaczego akurat tam. Wysoko na kokpicie, przed kierownicą. Problem w tym, że podłączenie przewodu do smartfona wymaga jego dość sporej długości, by mieć urządzenie pod ręką. Można też umieścić smartfon obok gniazda, ale w obu przypadkach w aucie robi się bałagan i co gorsza, biały przewód odbija się w przedniej szybie, przez co jazda w taki sposób trochę denerwuje.

I to w zasadzie tyle uchybień. Reszta jest świetna.

Crafter niewiele różni się od Golfa, nie tylko jakością wykonania, ale także wyposażeniem. Auto testowe zostało nafaszerowane wszystkim, czym się dało, ponieważ lepiej pokazać to w jednym, a nie w kilku egzemplarzach. To zrozumiałe, że tak skonfigurowanych aut na drodze nie będziecie widywać często. Niemniej jednak Volkswagen pokazuje, co można mieć.

Poza fotelem z masażem, na pokładzie możecie mieć automatyczną klimatyzację dwustrefową, system multimedialny niczym nie różniący się od tych, które znajdziecie w Golfie czy Passacie, kamerę cofania, asystenta parkowania, ogrzewaną kierownicę i przednią szybę, elektroniczną kontrolę Webasto no i oczywiście kilkanaście schowków.

Świetnie. W tym zakresie nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń. Wyposażony w jednostkę 2.0 TDI o mocy 177 KM Crafter przede wszystkim zaskoczył mnie płynnością. Duża w tym zasługa automatycznej skrzyni z ośmioma przełożeniami.

Specjalnie o tym wspominam, ponieważ to dość mały silnik, a generujący dzięki podwójnemu turbodoładowaniu aż 410 Nm momentu, zatem nie spodziewałem się tak łagodnej charakterystyki. W połączeniu z manualną przekładnią może być gorzej, a i tak trudno porównać pod tym względem motor 2.0 z 3.0, ale jednak testowym autem można bardzo łatwo zarządzać przyspieszeniem i prędkością.

Silnik dobrze zabiera się do pracy, gdy trzeba auto przycisnąć, choć czuć małą pojemność. Gdy podwójne turbo wkracza do akcji, czuć wyraźny strzał momentu, aczkolwiek łatwo to kontrolować. Pod większym obciążeniem czuć nieznaczny spadek osiągów, ale podkreślę, że spadamy tu z naprawdę wysokiego poziomu, więc i tak motor dobrze radził sobie z toną ładunku na pace.

Zużycia paliwa na chwilę obecną nie mogę ocenić, ponieważ nie testowałem pojazdu tej klasy już dość dawno, zatem przedstawię wyniki obiektywnie. Przy prędkości 90 km/h pusty samochód zużył 7,8 l/100 km – tej wartości nie przekroczycie jeżdżąc zgodnie z przepisami. Przy normalnej jeździe drogami krajowymi można zejść do wartości 7,0. Z obciążeniem 1 tony spalanie wzrosło do 8,4 l/100 km, czyli o około 8 proc.

Przy prędkości autostradowej Crafter bez ładunku spalił 12,8 l/100 km, natomiast w ruchu typowo miejskim, w małym mieście wystarczyło mu 10 l/100 km. Motor dość szybko się rozgrzewa, więc wcześniej przechodzi w tryb normalnego zużycia paliwa.

Wspomnę jeszcze, że nie tylko miejsce kierowcy zasługuje na najwyższe uznanie pod względem komfortu, ale także zawieszenie. Testowy Crafter jest wersją najkrótszą z wysokim dachem (katalogowo średni rozstaw osi i wysoki dach) i napędem przednim. Nawet na pusto tłumienie nierówności uważam za przynajmniej dobre, zwłaszcza na bardzo złych drogach, w tym na drogach nieutwardzonych. Komfort poprawia w dużej mierze amortyzowany fotel kierowcy.

Stabilność pojazdu też nie podlega dyskusji. Wysokie na 2,59 m nadwozie jest podatne na podmuchy wiatru, zwłaszcza nieobciążone, ale jakiekolwiek niebezpieczne zachowania szybko tłumi system ESP.

Systemy wsparcia kierowcy to kolejna mocna strona samochodu. Delektowałem się jazdą wielkim autem z asystentem pasa ruchu i adaptacyjnym tempomatem, siedząc sobie jak w domu, niespecjalnie przejmując się otoczeniem. Crafter reagował na każdą zmianę sytuacji, ostrzegając o pojazdach w martwym polu, zwalniając na zakrętach czy odbijając delikatnie kierownicę, gdy zbyt agresywnie zmieniałem pas ruchu - zdaniem elektroniki zbyt blisko innego pojazdu.

Równie ciekawie jest w mieście, gdzie Crafter imponuje zwrotnością. Jednak na większą uwagę zasługuje system monitorowania otoczenia, składający się z czujników parkowania umieszczonych dookoła pojazdu, w tym po bokach. Dzięki temu trudniej o zahaczenie dużym nadwoziem o przeszkodę, a parkowanie może odbywać się bardzo precyzyjnie. Choć niełatwo przyzwyczaić się do obrazu z umieszczonej wysoko – nad dachem – kamery cofania.

Asystent parkowania równoległego czasami rozwiązuje problem ciasnych miejsc. Crafter może być też wyposażony w asystenta cofania z przyczepą, ale tego rozwiązania nie przetestowałem. Dodam jeszcze, że reflektory działają bardzo skutecznie, a jeśli was to zastanawia, na dachu z tyłu te pomarańczowe lampy to światła kierunkowskazów.

Wszystkie zmierzone przeze mnie wymiary znajdziecie w tabeli na następnej stronie artykułu. Są to wymiary użyteczne. Natomiast wspomnę tylko o tym, że jedyne, co się zgadza z wartościami podanymi przez producenta, to fakt, że mieszczą się cztery europalety. Jednak nie tylko w konfiguracji 2 x wzdłuż plus 2 x w poprzek, ale także 4 x w poprzek, choć w tym przypadku towar nie mógłby w ogóle wystawać poza obrys palety.

Cieszą szerokie drzwi boczne, choć chwyt umieszczony przy otworze ładunkowym ogranicza jego szerokość do 125 cm. Tylne drzwi w testowym aucie były otwierane pod kątem 180 st. Przestrzeń ładunkowa jest bardzo dobrze oświetlona czterema lampkami diodowymi. Nadkola wewnątrz ładowni ograniczają szerokość podłogi o 38 cm.

Czytałem kilka opinii osób z branży transportowej, w których twierdzono, że Crafter ma za małą pakę, a niepotrzebnie dużą kabinę. Nie zgodzę się z tą opinią, nawet gdyby ten samochód miał najmniejszą pakę w swojej klasie. Dlaczego?

Ponieważ nie każdemu zależy na tym samym. Nie każdy potrzebuje kilkunastu centymetrów więcej, za to każdy kierowca ceni sobie komfort. Analogicznie w autach osobowych – dla jednych liczy się pojemność bagażnika, dla innych przestronność z tyłu. To dlatego samochody są różne. I dlatego też uważam, że Crafter jest jednym z najlepszych, a być może najlepszym samochodem w swojej klasie. Z całą pewnością najnowocześniejszym.

Porównanie cen aut dostawczych jest jeszcze trudniejsze niż osobowych - z kilku powodów. Przede wszystkim trudno zestawić ze sobą podobne modele różnych marek. Liczne konfiguracje i specyfikacje nadwozi wyjątkowo to utrudniają.

Ponadto mówimy tu o zakupach flotowych, więc ceny rynkowe mogą się jeszcze bardziej różnić od katalogowych niż w przypadku osobówek. Ostatnia rzecz to fakt, że Volkswagen Crafter jest jak na auto dostawcze bardzo bogato wyposażony. Dlatego jedynym sensownym rozwiązaniem wydaje się zestawienie cen podstawowych aut z podobnymi silnikami.

Problem w tym, że VW Crafter nie występuje w wersji z ok. 3-metrowym rozstawem osi jak konkurenci. Najmniejszy to 3640 mm. Bazowa wersja 102-konna kosztuje 87 027 zł netto.

Trudno więc porównać z Renault Masterem, który przy tym rozstawie występuje już z podwyższoną kabiną i kosztuje 108 100 zł netto. Odpowiednik Volkswagena wyceniono na 91 240 zł.

Jeśli jesteś fanem ciężarówek i chciałbyś mieć markę kojarzącą się bardziej z ciężkim transportem, to dla ciebie przygotowano odpowiednika Craftera, jakim jest MAN TGE.

Fiat Ducato to jedna z najtańszych furgonetek na rynku, ale ma też sporo mniejszy rozstaw osi wynoszący 3450 mm, a cena takiego auta ze 115-konnym motorem to 76 700 zł. Nawet z topowym DMC 3,5 tony kosztuje 7 tys. zł mniej od Craftera.

Weźmy jeszcze Forda Transita, który jest droższy nawet w mniejszej wersji nadwoziowej o ok. 7 tys. zł i mamy proste zestawienie, pokazujące że Volkswagen Crafter nie jest pod względem ceny Golfem w swojej klasie, czyli wcale nie należy do tych droższych modeli. I mówimy tu o samochodzie z wyposażeniem ponadprzeciętnym w segmencie dostawczaków.