Polski Fiat i linia Bertone, czyli historii Fiata część 4 [geneza motoryzacji]
Przez kilka lat po zakończeniu II wojny światowej Fiat szukał na nowo swojej tożsamości, by odkryć, że i tak najlepiej wychodzą mu małe auta.
23.05.2011 | aktual.: 07.10.2022 17:48
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Na genewskich targach motoryzacyjnych w 1955 roku zaprezentowano oficjalnego następcę Fiata 500 Topolino – model 600. Samochód miał nieco większy silnik (stąd nazwa), który wytwarzał 22 KM mocy.
Ten rezultat podniesiono w II serii produkcji. Całkowicie nowa konstrukcja z samonośną karoserią, osiągająca 100 km/h, przyjęła się tak samo szybko i dobrze jak jej poprzedniczka. Do roku 1960 wyprodukowano 950 tysięcy egzemplarzy, a samochód był produkowany bez przerwy przez 18 lat.
Po dostosowaniu linii montażowej głównej fabryki w Mirafiori do produkcji Fiata 600 ekspansja rynkowa tego modelu była jeszcze większa. Specjaliści okrzyknęli 600 najwspanialszym samochodem małolitrażowym okresu powojennego. W tym samym czasie, w którym rodził się Fiat 600, koncern z Turynu wspólnie z producentem opon Pirelli, reaktywował firmę Bianchi, tym razem jako Autobianchi SpA. Na bazie Fiata 500, a później 600, zbudowano m.in. kabriolet o nazwie Bianchina Special. Samochód miał zaledwie trzy metry długości, silnik o pojemności 0,5 litra i mocy 21 KM. Ale zrobiony był wyjątkowo pięknie i z najwyższą dbałością o szczegóły. Autobianchi Bianchina ociekał chromem, miał nowoczesne, otwierane korbką szyby bez ramek i wnętrze uznane za „włoski krzyk mody”.
W 1957 roku Fiat zaprezentował model Nuova 500, w którym montowano dwucylindrowy silnik chłodzony powietrzem. W 1960 roku pojawił się 500 Estate, pierwowzór późniejszego stylu Station Wagon. Do roku 1975, gdy zakończono jego montaż, taśmy produkcyjne opuściło 3 678 000 egzemplarzy tego auta. W 1963 roku podpisano umowę z rządem polskim na produkcję modelu 125 w naszym kraju. Wśród ratyfikujących porozumienie był jeden z członków kierownictwa Fiata, Giovanni Agnelli II, który w 1966 roku został prezydentem Fiata. Fiat rozwijał się bardzo prężnie i był marką niesamowicie płodną.
Kolejny przełom, który uświadomił Fiatowi, że potrafi wypuścić na rynek także auto o charakterystyce sportowej, nastąpił w roku 1972. Model X 1/9 to rzadki przykład odwagi producenta, który zaczyna seryjną produkcję samochodu z założenia jedynie studyjnego. X 1/9 miał centralnie umieszczony silnik w układzie rzędowym o pojemności 1,3 litra i mocy 75 KM, a karoserię zaprojektował sam Bertone. Kiedy w 1982 roku turyńczycy zaprzestali jego produkcji, przekazali licencję właśnie studiu Bertone, które produkowało to auto do końca lat 80.
