Opel Signum

Signum to model samochodu klasy średniej (segment D) produkowanego w latach 2003-2008 przez niemiecką firmę Adam Opel AG, należącą do amerykańskiego koncernu samochodowego General Motors.

Z nazwą Signum zwiedzający targi samochodowe spotkali się już wcześniej dwa razy, zanim seryjny samochód trafił do produkcji. Po raz pierwszy auto o nazwie Signum Concept zaprezentowano na wystawie samochodowej w Genewie w 1997 roku, a po raz drugi na targach samochodowych we Frankfurcie nad Menem w roku 2001.

Pierwszy koncept zapowiadał linię stylistyczną, która miała być wykorzystana w Oplu Astrze drugiej generacji, a drugi prototyp pokazywał, w jakim kierunku pójdzie stylistyka trzeciej generacji Opla Vectry.

Produkcyjne Signum pojawiło się w sprzedaży w 2003 roku. Był to samochód dostępny tylko z jednym typem nadwozia – 5-drzwiowym typu hatchback. Było to nietypowe rozwiązanie zarówno dla firmy Opel, jak i w całym segmencie samochodów klasy średniej.

Auto zbudowano na płycie podłogowej Opla Vectry Caravan trzeciej generacji. Od Vectry sedan było dłuższe aż o 23 cm. Rozstaw osi miał 13 cm więcej niż w Vectrze.

Z zewnątrz Signum aż do słupka B wyglądało niemal tak samo jak Vectra, dopiero dalej zaczynały się różnice. Z tyłu dach nie opadał, podobnie jak rama okienna w drzwiach. Dach ciągnął się niemal płasko do dość ostro ściętego tyłu samochodu. Z tyłu znajdowała się pokrywa bagażnika z dużą szybą i nisko poprowadzoną krawędzią, która dawała możliwość łatwego załadunku bagaży.

Ponieważ Signum miało być luksusową wersją Vectry, zawieszoną gdzieś między typowymi modelami klasy średniej a autami segmentu E, Opel postarał się o lepszą jakość we wnętrzu. Choć deska rozdzielcza była podobna do tej z Vectry, zastosowano do jej budowy materiały wyższej jakości i położono większy nacisk na ich dokładny montaż. Jak się potem okazało, nie zawsze montaż udawał się należycie – w niektórych samochodach już po krótkim czasie trzeszczały różne detale we wnętrzu.

Z przodu miejsca było pod dostatkiem nawet dla wysokich pasażerów. Nie mogli oni narzekać na brak miejsca ani na nogi, ani nad głowami, a kierowca bez problemu mógł zająć wygodną pozycję. Z również nie brakowało miejsca ani na nogi, ani nad głowami. Co więcej, było go dość również na boki, ponieważ Signum to auto czteroosobowe z indywidualnymi, regulowanymi fotelami z tyłu.

Opel bogato wyposażył swój samochód. W standardzie znajdowały się poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera, elektrycznie sterowane szyby z przodu, komputer pokładowy czy radio. Opcja obejmowała boczne i kurtynowe poduszki gazowe, automatyczną klimatyzację, skórzaną tapicerkę itd. Signum miało też system zwany Asystentem Podróży, który dawał pasażerom z tyłu dostęp do składanych stolików, uchwytu do DVD, schowków czy nawet lodówki.

W Signum montowano pokaźną listę silników. Najsłabszym motorem benzynowym był 1,8-litrowy silnik o mocy 122 KM. Instalowano go do 2005 roku, kiedy zastąpiła go mocniejsza, 140-konna wersja. Przez cały okres produkcji instalowano dwa silniki. Pierwszy to 175-konna jednostka turbo, a drugi 2,2-litrowa z bezpośrednim wtryskiem paliwa osiągająca moc 155 KM.

Do 2005 roku pod maskę Opla mógł trafić także motor V6 o objętości skokowej 3,2 l. Miał on moc 211 KM. Od 2005 roku zamiast tej jednostki instalowano 2,8-litrowca z turbodoładowaniem, który do połowy następnego roku miał moc 230 KM, a potem nawet 250 KM.

Spośród jednostek wysokoprężnych od początku dostępne były trzy silniki. Dwa mniejsze (o objętości 2,0 l i 2,2 l) turbodiesle to maszyny czterocylindrowe o mocy – odpowiednio – 100 KM i 125 KM. Trzeci to jednostka V6 o objętości 3,0 l, również wspomagana turbosprężarką. Rozwijała ona moc 177 KM.

Dwa pierwsze motory wypadły z produkcji już 2004 roku, a 3-litrowca w 2005 roku zmodernizowano i wzmocniono do 185 KM.

Zamiast dwóch pierwszych diesli w 2004 roku pojawiły się dwa motory o objętości 1,9 l. Pierwszy, słabszy miał 8-zaworową głowicę i osiągał moc 125 KM, a drugi, z głowicą 16-zaworową rozwijał 150 KM mocy maksymalnej.

Od 2005 roku w palecie znalazł się też najsłabszy z całej gamy motorów - 1,9-litrowy turbodiesel o mocy 100 KM.

W 2005 roku Signum przeszło modyfikację, w ramach której zmieniono nieco przód wozu. Wymieniono reflektory na identyczne z tymi z Vectry C po liftingu, poprawiono i zmodyfikowano gamę silników, a także dokonano przeróbek we wnętrzu.

Opel Signum nie stał się hitem. Auto nie sprzedawało się tak dobrze, jak liczył producent. W 2008 roku postanowiono zakończyć produkcję, nie wprowadzając jego bezpośredniego następcy.