Odrodzenie – Edo Competition Enzo ZXX (2012)

Po tym jak Zahir Rana utopił swoje 840-konne Ferrari Enzo XX, wóz ponownie trafił do warsztatu Edo Competition. Pracownicy odbudowali maszynę, zmieniając wiele elementów w stosunku do pierwotnej wersji. Teraz ten potwór ma aż 950 KM!

Olgierd Lachowski

10.10.2012 | aktual.: 07.10.2022 20:55

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Jeszcze w wersji XX Evolution Edo Competition dokonało szeregu istotnych zmian w porównaniu z modelem Enzo. Obejmowały one karoserię, jednostkę napędową oraz inne zespoły.

Nadwozie poprzedniej odmiany cechowało się mocno zmodyfikowanym tyłem. Tuner upodobnił go do tyłu wyścigowego Ferrari FXX, montując dwa niewielkie regulowane spojlery na wysięgnikach i listwę odchylającą pomiędzy nimi. Wzorem FXX ku górze przesunięto rury wydechowe. Nie wiadomo, czy było to podyktowane tylko chęcią upodobnienia obu aut, czy też może stały za tym względy aerodynamiczne (nadmuch spalin na spodnią część skrzydła zmniejsza pod nim ciśnienie statyczne, zwiększając docisk wywoływany przez skrzydło). Ponieważ miejsce tylnych świateł zajęły rury wydechowe, nowe, pochodzące z Maserati MC 12, światła umieszczono niżej.

Po utopieniu Enzo XX właściciel – Zahir Rana – przekazał uszkodzony bolid firmie z Ahlen, aby go odbudowała. Przy okazji zlecił Edo Competition upodobnienie przodu maszyny do Ferrari FXX.

Technicy pracujący dla Edo Karabegovica doskonale wiedzą, jak wygląda front FXX-a, ponieważ jedno z aut było obsługiwane przez tę ekipę. Przebudowa przodu drogowego auta na wzór wyścigowego trwała długo, ale przyniosła oczekiwane efekty. Bolid na wydłużony nos, powiększone wloty powietrza i wystające soczewkowe reflektory.

W trakcie odbudowy zmieniono też kilka innych elementów. Na przykład tylna szyba została całkiem zasłonięta, a na dachu znalazł się wlot, który doprowadza powietrze do jednostki napędowej.

Bolid wyposażono w nowe felgi, które mają najprawdopodobniej średnicę 20” na wszystkich kołach. Na obręcze założono opony Michelin Pilot Super Sport. Być może niedługo dowiemy się, jakie dokładnie rozmiary mają koła.

Zastosowanie ultralekkich materiałów przy przebudowie maszyny dało efekt w postaci mniejszej o 100 kg masy własnej (w porównaniu z seryjnym Enzo).

Silnik Enzo to 12-cylindrowa jednostka o oznaczeniu F140 B z 65-stopniowym rozchyleniem rzędów cylindrów; jej objętość wynosi 6 l. Żeby motor spełniał oczekiwania tunera, w wersji XX zwiększono w nim objętość skokową do 6,3 l, wymieniono wałki rozrządu, zamontowano nowe zawory, popracowano nad kanałami dolotowymi i wylotowymi z cylindrów.

Aby jeszcze podnieść wydajność motoru, Edo Competition wyposażyło jednostkę w nowe hydrauliczne popychacze, które pracują nawet przy prędkości 9600 obr./min (maksymalne obroty wału korbowego). Zastosowano też nowy układ wydechowy z przeprojektowanymi kolektorami wylotowymi i nowymi reaktorami katalitycznymi o zmniejszonych oporach przepływu. Edo wymieniło również filtry powietrza.

W rezultacie moc modelu Enzo XX Evolution wynosiła 840 KM. W nowej wersji centralnie umieszczona jednostka napędowa ma jeszcze więcej koni mechanicznych - niesamowite 950! Na razie brak szczegółowych informacji o tym, co zrobiono, by osiągnąć dodatkowe 110 KM.

Dzięki 840 KM XX Evolution charakteryzowało się przyspieszeniem do 100 km/h w 3,20 s, sprint do 200 km/h zajmował mu mniej niż 9 s, a do 300 km/h – mniej niż 19 s. Trudno sobie wyobrazić, żeby ZXX przyspieszało jeszcze lepiej do setki, ale być może dodatkowe konie mechaniczne dają zauważalną różnicę, gdy wóz rozpędza się do 200 lub 300 km/h.

W Enzo XX prędkość maksymalna szacowana była na więcej niż 390 km/h. Myślę, że nowy samochód może przekraczać nawet 400 km/h. Są to jednak moje domysły, bo na razie nie dokonano żadnych pomiarów (nie wiadomo, czy w ogóle zostaną zrobione).