Fiat Cinquecento

Cinquecento to samochód należący do segmentu A (minisamochody), produkowany w latach 1991-1998 przez włoski koncern samochody Fiat. Wóz był wytwarzany tylko w polskiej fabryce Fiata w Tychach. Nazwa „Cinquecento” po polsku znaczy ‘500’.

Zaprezentowany w 1991 roku Fiat Cinquecento miał być z założenia następcą przestarzałego już Fiata 126p, jednak w końcu po rozpoczęciu produkcji Cinquecento z rynku zniknęła tylko wersja Bis, a model 126p był wytwarzany tylko w Bielsku-Białej.

Nowy samochód miał dużo większe od Fiata 126p 3-drzwiowe nadwozie. Karoserię zaprojektowano nowocześnie, odpowiadała ona ówczesnym standardom mody.

Do wnętrza Cinquecento można było dostać się jednymi z dwojga drzwi. Choć fotele były spore, zapewniały niski komfort podróży. Dodatkowo już z przodu było mało miejsca na nogi i głowy pasażerów.

Podróżowanie z tyłu, szczególnie na dłuższych dystansach, było prawdziwym problemem, który zaczynał się już w momencie próby zajęcia miejsca z tyłu. Co prawda konstruktorzy pomyśleli o możliwości odchylenia przedniego fotela do przodu, aby dało się zająć miejsce z tyłu, ale wejście przez niewielkie drzwi i tak sprawiało trudność.

Po zajęciu tam miejsca pasażerowie cierpieli na brak przestrzeni nad głowami i, szczególnie, na nogi. Nawet jeśli przedni fotel został maksymalnie przesunięty do przodu, z tyłu trudno było znaleźć wygodną pozycję.

Materiały wykorzystane do zabudowy wnętrza miały niską jakość, ale trzeba pochwalić Fiata za dużo wyższy standard montażu w porównaniu z modelem 126p. Deska rozdzielcza miała sporych rozmiarów półkę przed pasażerem.

Fiat Cinquecento nie był też samochodem cichym. Po pierwsze – do wygłuszenia zastosowano niewiele materiałów, a ich jakość była niska, po drugie – w wnętrzu niektóre części nie zostały obite tapicerką (np. fragmenty drzwi), co wzmagało wibracje.

Początkowo Cinquecento wytwarzano ze znanym z Fiata 126p Bis 2-cylindrowym, leżącym silnikiem. W przeciwieństwie do Bisa w Cinquecento motor został zamontowany z przodu wzdłużnie. Jednostka napędowa miała moc 31 KM przy 5000 obr./min i maksymalny moment obrotowy 52 Nm uzyskiwany przy 3000 obr./min. Dzięki takiemu motorowi mały Fiat do 100 km/h przyspieszał w około 32 s i osiągał prędkość 126 km/h.

Drugim dostępnym równolegle i od początku silnikiem był 4-cylindrowy motor o objętości nieco ponad 900 cm3. Miał on 41 KM mocy maksymalnej przy 5500 obr./min i 66 Nm momentu obrotowego przy 3000 obr./min. Dzięki tej jednostce samochód był znacznie dynamiczniejszy. Przy tym wszystkim silnik pracował bardziej kulturalnie. Na rozpędzenie się do 100 km/h potrzebował 18 s, a jego prędkość maksymalna wynosiła 140 km/h.

Motor ten, podobnie jak jego mniejszy brat, współpracował z gaźnikiem. Niestety, najpoważniejszą wadą 900 było wysokie zużycie oleju silnikowego.

Po pewnym czasie silnik zmodernizowano, a jego objętość skokowa zmniejszyła się do 899 cm3. Modernizacja miała na celu przystosowanie go do jednopunktowego wtrysku paliwa Marelli. W związku ze zmianami jego moc spadła o 2 KM.

W 1994 roku Fiat wprowadził na rynek wersję Cinquecento Sporting. Samochód ten z zewnątrz wyróżniał się m.in. pomalowanymi na kolor nadwozia zderzakami i obudowami lusterek oraz aluminiowymi większymi felgami. Sportinga można było nabyć tylko w jednym z pięciu kolorów: żółtym, srebrnym, czerwonym, niebieskim i czarnym.

Pod maską tego samochodu znajdował się 1,1-litrowy, 4-cylindrowy silnik z rodziny FIRE. Jednostka rozwijała moc 55 KM przy 5500 obr./min i moment obrotowy 86 Nm. Dzięki takim parametrom wóz do 100 km/h przyspieszał w niespełna 14 s i osiągał prędkość maksymalną 150 km/h.

Cinquecento nie było samochodem wolnym od wad. Do częstych usterek zaliczają się awarie skrzyń biegów, wycieki oleju z silnika i mocno korodujący układ wydechowy. Rdza dotyka też nadwozia, ale nie jest to zjawisko nadzwyczajne w kilkunastoletnim samochodzie, którego powłoka ochronna nie była najwyższej jakości.

Problemy sprawiają także elektryka oraz łożyska alternatora, które zużywają się bardzo szybko.

Na szczęście naprawa Cinquecento jest bardzo tania, części - dobrze dostępne, a naprawić to auto potrafi prawie każdy.

Przy tych wszystkich wadach trzeba wyraźnie powiedzieć, że Cinquecento było udanym samochodem, który miał duży wpływ na motoryzację w Polsce, i niejako wzorem Fiata 126p zmotoryzowało wielu obecnie jeżdżących innym autami uczestników ruchu.

Cinquecento popularne było też jako samochód rajdowy, który startował w odrębnej klasie. Wozy przygotowywała firma Abarth.

W 1998 roku Cinquecento zostało zastąpione przez nowocześniejszego Fiata Seicento.