Peugeot 307

Peugeot 307 jest przedstawicielem segmentu C. Został zaprezentowany jako prototyp 307 Prométhée w 2000 roku podczas Mondial de l'Automobile. Auto wprowadzone do produkcji w 2001 roku zastąpiło wytwarzanego przez 7 lat Peugeota 306.

Model 307 był kolejnym (po 206 i 607) autem, które kontynuowało świeżą linię francuskiego producenta. Charakteryzował się wysokimi, skośnymi lampami oraz dyskretną atrapą chłodnicy z niewielkim logo firmy. W 307 występuje kultywowany nieustannie element stylistyki, którym jest „uśmiechnięty” wlot powietrza w przednim zderzaku. Tylna część nadwozia wyróżnia się podobnie podciętymi kloszami jak z przodu oraz dużym, pełnym zderzakiem. Nadwozie posadzono na zmodernizowanej platformie Peugeota 306, na której opiera się również Citroën Xsara czy nawet model ZX z początku lat 90. Nie oznacza to jednak przestarzałej konstrukcji - wręcz przeciwnie. Samochód został zbudowany od początku.

Producent oferował 4 podstawowe wersje nadwoziowe: 3- i 5-drzwiowy hatchback, 2-drzwiowe coupé cabrio oraz pakowne kombi, nazywane Break albo SW (drugie określenie wyłącznie w przypadku auta ze srebrnymi relingami dachowymi oraz ogromnym panoramicznym dachem). Produkcja czterodrzwiowej odmiany Peugeota 307 została uruchomiona w Chinach, a od maja 2006 roku do listopada 2010 roku auto było wytwarzane również w Argentynie, jednak nigdy nie zagościło na Starym Kontynencie.

Dzięki swoim wymiarom samochód niekiedy uważany jest za minivana w nadwoziu kombi. Powód jest jeszcze jeden: mocno konkurencyjny i pochodzący z tego samego koncernu Citroën Xsara doczekał się minivana nazwanego Picasso. Peugeot stworzył wersję SW, która bazuje na zwykłej wersji Break. Oprócz wyżej wspomnianych różnic auto było wyposażone w trzeci rząd foteli, które pomieszczą dwóch dodatkowych pasażerów. Za bazę do budowy wszystkich wersji nadwoziowych posłużył hatchback o wymiarach 4210 x 1730 x 1510 mm. Samochód z łatwością pomieści minimum czterech (optymalna liczba osób w odmianie CC, łączącej zalety coupé i cabrio) i maksymalnie sześciu (wersja SW - układ 2+2+2) pasażerów. 307 ma bagażnik mieszczący 341 l, a po złożeniu oparć tylnej kanapy - 1328 l. Zdecydowanie lepiej wartości te prezentują się w przypadku odmiany Break: 503 l i 1805 l przy możliwości przewiezienia dwóch osób.

2005 rok przyniósł w gamie Peugeota powiew świeżości. Po 4 latach od rozpoczęcia wytwarzania modelu 307 producent zmodernizował auto pod względem stylistycznym. Zmieniono wygląd lamp, maski, błotników oraz usunięto atrapę chłodnicy na rzecz potężnego grilla w zderzaku, zakrytego czarną kratką (w wersji CC - srebrnymi listwami). Na bazie modelu CC sprzed liftingu zbudowano rajdowy pojazd, dzielnie walczący i zdobywający liczne laury w rozgrywkach WRC.

W wyposażeniu seryjnym Peugeota 307 znajdowały się takie elementy, jak: ABS, kontrola trakcji, 4 poduszki powietrzne, wspomaganie kierownicy, elektryka szyb czy klimatyzacja manualna. Bogatsze wersje miały skórzaną tapicerkę, rozbudowany system audio, elektrykę podgrzewanych foteli czy szklany dach.

Do napędu modelu 307 w ciągu 7 lat produkcji służyło 9 jednostek. Stawkę otwierały benzynowe 1,4 o mocach 75 KM i 90 KM. Wersja 1,6 l rozwijała 110 KM, a 2,0 l 140 KM lub 177 KM. Producent przygotował także ofertę silników wysokoprężnych. Diesle były reprezentowane przez motory 1,6 HDi (od 90 KM do 110 KM) oraz 2,0 HDi (90 KM lub 136 KM). W 2006 roku Peugeot (razem z Citroënem i jego C4 Hybrid HDi) przedstawił hybrydową odmianę 307. Auto z silnikiem wysokoprężnym było wspomagane jednostką elektryczną, co pozwalało osiągnąć rewelacyjny wynik spalania średniego w granicach 3,5 l oleju napędowego na 100 km. Niestety, samochód nie wszedł do seryjnej produkcji.

Pojazd sprzedawany w Europie, Australii, Nowej Zelandii, Azji, Meksyku i Brazylii był produkowany do 2008 roku. Samochód na rynku chińskim i w niektórych krajach Ameryki Południowej oferowano nawet do 2011 roku. Peugeot 307 został zastąpiony modelem 308.