Używany Fiat Punto II - typowe awarie i problemy

W 2001 roku do salonów zawitały pierwsze auta z bezstopniową przekładnią automatyczną CVT. W międzyczasie, czyli w 2002 roku do oferty silnikowej Włosi wprowadzili „nową” podstawową jednostkę wysokoprężną JTD o nieco zwiększonej mocy (dokładnie o 5 KM).

Rok później Punto zostało trochę przeprojektowane – zmiany widać głównie z przodu, gdzie pojawił się nowy zderzak, większa atrapa chłodnicy, a także zupełnie inne znacznie spokojniejsze reflektory. Zwykle auto po liftingu wygląda lepiej niż to przed, ale w tym przypadku jest zupełnie odwrotnie.

Pierwotnie model został zaprojektowany tak, że wszystko do siebie pasowało, po modernizacji mamy wrażenie, że przód doklejony jest trochę na siłę. Samochód produkowany był właściwie tylko w dwóch krajach, we Włoszech i w Serbii.

• R4 1,2 8V (60 KM)
• R4 1,2 16V (80 KM)
• R4 1,4 16V (95 KM)
• R4 1,8 16V HGT (131 KM)

Diesle:

• R4 1,9 D (60 KM)
• R4 1,3 Multijet (75 KM)
• R4 1,9 JTD (80, 85-100 KMM)

Zwykle odradzam zakup podstawowych jednostek napędowych, bo często nie potrafią odpowiednio szybko rozpędzić auta przez co kierowca chcąc przyśpieszyć ten proces wkręca silnik na wysokie obroty. W efekcie auto nabiera odrobiny wigoru, ale zauważalnie wzrasta też spalanie, którego poziom dobija wówczas do rezultatów otrzymywanych w większych jednostkach.

Tym razem jednak radzę wybrać Punto z bazowym motorem, przede wszystkim dlatego, że mocniejsza 16-zaworowa wersja często boryka się z awariami centralki sterującej. A z kolei porównując 60- i 80-konny wariant nie zauważymy dużej różnicy w dynamice.

Tym, którzy stawiają swoje pierwsze kroki w amatorskich zawodach sportowych lub po prostu chcą cieszyć się szybką jazdą przy rozsądnych kosztach eksploatacji polecam 131-konny silnik 1,8 l. Taka moc może i nie jest zbyt piorunująca, ale dzięki niewielkiej masie (około 860 kg) auto pierwszą setkę połyka w nieco poniżej 9 s. To całkiem nieźle jak na samochód segmentu B.

Co prawda sezon na diesle już dawno się skończył i zakup samochodu z motorem wysokoprężnym jest obecnie średnio opłacalny. Jeśli jednak już postanowiliście, że chcecie ropniaka to bierzcie wariant 1,3 Multijet. To najnowocześniejsza i najmniej awaryjna jednostka. W 1,9 JTD usterki zdarzają się znacznie częściej, ale za to są tańsze w naprawie.

Wolnossącego diesla lepiej omijać szerokim łukiem, bo jest strasznie słaby i nawet kierowcy o niewielkich wymaganiach będą nim mocno zawiedzeni.

Z jednostkami napędowymi mogą współpracować aż 4 skrzynie biegów: 5- i 6-biegowa manualna, a także 5-stopniowa skrzynia zautomatyzowana lub bezstopniowa przekładnia CVT. W przednim zawieszeniu Punto II jest tradycyjny układ oparty na kolumnach resorujących, a z tyłu belka skrętna. Wynik auta w testach zderzeniowych

Aby mieć pewność, że kupując Fiata Punto II nie pakujemy się na minę musimy pamiętać o kilku podstawowych zasadach. Po pierwsze lepiej unikać diesli, większość z nich ma już za sobą lepszą część swojego życia, a na starość robią się bardzo chorowite – szwankują głównie elementy osprzętu, a ich kompleksowa wymiana z pewnością nie będzie tania.

Zasada numer dwa, nie warto kupować egzemplarzy ze zautomatyzowaną skrzynią biegów! Dlaczego? Powód jest prosty, nagminnie psująca się elektronika sterująca. Zasada trzecia, zanim zdecydujesz się na konkretny egzemplarz najpierw poszukaj w nim ognisk korozji. Ta pojawia się głównie na progach i misce olejowej, ale potrafi też przeżreć podłogę.

Rdza jest również stałym bywalcem układu wydechowego, na szczęście jego wymiana nie jest zbyt drogach więc nie ma się czym przejmować.

System City, czyli dodatkowe elektryczne wspomaganie ułatwiające manewrowanie w mieście z czasem ulega uszkodzeniu, a wtedy za regenerację przekładni musimy słono zapłacić. Niemal w każdym egzemplarzu Punto II prędzej czy później pęknie obudowa alternatora i trzeba będzie kupić nowy.

Fiat Punto II na rynku aut używanych powoli ustępuje miejsca modelowi Grande Punto, którego ceny są już coraz bardziej atrakcyjne.

Trzeba jednak przyznać, że mimo kilku poważnych niedomagań większość spotykanych tu usterek to błahostki. Główne zalety Punto II to przede wszystkim niskie koszty eksploatacji, duża zwrotność w ciasnych miejskich uliczkach i całkiem pojemne wnętrze zwłaszcza w wersji 5-drzwiowej.

Nie można zapomnieć też o odmianie HGT, bo to prawdziwy rarytas. Odstraszać od zakupu Punto może jednak: natłok uciążliwych awarii, kiepska jakość wykonania i zbyt delikatne zawieszenie. Ceny Fiata Punto II wahają się od 6000 do 15 000 zł. Decydując się na HGT powinniśmy uważać na egzemplarze stuningowane i powypadkowe.