Volvo 740
Volvo 740 to auto klasy wyższej produkowane przez szwedzki koncern Volvo od 1984 roku. Pod względem konstrukcji jest niemal takie samo jak model 760, ale gorzej wyposażone. Zastosowano również inny rodzaj zawieszenia tylnego. Model 760 miał układ wielowahaczowy, w 740 zaś wykorzystano sztywną oś, co znacznie pogarsza komfort jazdy.
Gdy wprowadzano Volvo 740, zrodziła się nowa koncepcja samochodów typu kombi. W tym modelu ostatecznie zatarły się różnice miedzy samochodem osobowym typu sedan, wygodną limuzyną a rodzinnym kombi. Nowe kombi stało się komfortowe, bezpieczne i łatwe w prowadzeniu, a przy tym przestronne i ładowne. Linia nadwozia nie odbiega od innych modeli tego koncernu – jest prosta i kanciasta. Pojazd jest wyraźnie podzielony na trzy części. Przód wyróżnia się długą maską potęgującą masywność auta. W 1989 roku dokonano drobnej modernizacji stylistycznej. Nawet kilkunastoletnie Volvo nie mają problemów z korozją. Już w latach 80. ich nadwozie było ocynkowane, dzięki czemu do dziś stan karoserii jest dobry.
Zarówno wersja sedan, jak i kombi zachwycają ogromnymi bagażnikami. Kufer w czterodrzwiowym nadwoziu (500 l) ma jednak gorszą funkcjonalność ze względu na mniejszy otwór załadunkowy i zawiasy wsuwające się w przestrzeń ładunkową przy zamykaniu pokrywy. Wnętrze nie jest więc tak obszerne, jak mogłoby się wydawać. Mimo długości około 4,8 m samochód ma dość krótki rozstaw osi. Obszerne fotele znakomicie sprawdzają się nawet w długich trasach. Niestety, elementy plastikowe są przeciętnej jakości i słabo spasowane. Nie spodziewajmy się też szczególnie dobrego wyciszenia wnętrza. Wersja kombi słynie z pakowności i łatwego dostępu do bagażnika. Do dyspozycji jest aż 990 l objętości, a po złożeniu oparcia kanapy nawet 2125 l.
Wyposażenie oferowane w modelu 740 dziś wydaje się obowiązkowe. Jednak w tamtych czasach mało który samochód mógł się pochwalić tak bogatym wyposażeniem. Egzemplarze pochodzące z końca produkcji mogły mieć na pokładzie klimatyzację, podgrzewane fotele czy wspomaganie kierownicy. ABS nie był oferowany. Mimo to auto jest uznawane za bezpieczne.
Do 740 oferowano wiele jednostek napędowych, które z biegiem lat poddawano modyfikacjom. Na początku produkcji samochód był dostępny z motorami benzynowymi: 2,0 o mocy 117 KM, 2,3 w odmianach 112, 114, 129 lub 131 KM oraz z silnikiem wysokoprężnym 2,4 D o mocy 82 KM. W roku 1986 do gamy dołączył motor benzynowy 2,3 Turbo o mocy 155 KM oraz turbodiesel 2,4 TD o mocy 109 KM. Dwa lata później wprowadzono motory 2,3 16V (moc 139 lub 159 KM) oraz 2,3 (155 KM). Ulepszony turbodiesel 2,4 TD miał 122 KM. W 1989 roku do oferty dołączył ulepszony motor 2,3 Turbo o mocy 165 KM. Mimo sporej mocy montowane motory zapewniają jedynie wystarczające osiągi. Spowodowane jest to dużą masą auta oraz długimi przełożeniami skrzyń biegów.
Volvo 740 oferowane było z trzema przekładniami. Najbardziej popularną z nich jest 5-biegowa skrzynia manualna. Montowano również przekładnię ręczną o 4 biegach oraz 4-biegową przekładnię automatyczną. Volvo 740 miało napęd na tylne koła.
Produkcję modelu 740 zakończono w roku 1992. Bogate wyposażenie oraz trwałość mogą przemawiać za jego kupnem. Zaletą jest też łatwość utrzymania samochodu. Nie brakuje warsztatów wyspecjalizowanych w obsłudze i naprawach Volvo; części zamienne są łatwo dostępne. Mniej pocieszające jest wysokie spalanie montowanych jednostek napędowych. Chętni na zakup tego modelu muszą uzbroić się w cierpliwość, ponieważ na rynku jest bardzo mało egzemplarzy.
