Toyota Mega Cruiser. Kiedy Japończycy chcieli mieć własnego Hummera
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Już sama nazwa – Mega Cruiser – daje do zrozumienia, że Toyota nie oszczędzała na projekcie tej gigantycznej terenówki. Pomimo jednak dużych rozmiarów, sprawdzała się ona zarówno w ciasnych, miejskich uliczkach jak i na polu walki, gdzie była nawet platformą dla wyrzutni przeciwlotniczych.
Wygląda jak Hummer, ale jest od niego młodszy, dłuższy i szerszy. Toyota wprowadziła do sprzedaży Mega Cruisera w 1996 roku i tak jak amerykański odpowiednik, japońska terenówka była zaprojektowana przede wszystkim dla wojska. Toyota była wówczas na fali, a takie zamówienie pozwoliło na sprawdzenie, czym Land Cruiser mógłby być w przyszłości. Tylko nieliczne egzemplarze cywilne ukryte pod nazwą BXD20 – a i tu źródła są różne i oscylują wokół liczby 149 – trafiały do klientów. Jeden samochód pojawił się nawet w Rosji i był wykończony z pietyzmem należnym limuzynie. Wojsko i służby zakupiły 1000-2000 egzemplarzy.
Mega Cruiser nie powstał więc do lansowania się po bulwarach. Łącznie pomieści on 6 osób (2 z przodu, 4 z tyłu w jednym rzędzie), a bagażnik ma ponad 2 metry szerokości oraz 600 kg ładowności. Wszystko po to, by mógł on pomieścić ciężki, specjalistyczny sprzęt strażacki czy też ratowniczy.
Toyota zdecydowała się na wykorzystanie wszystkich znanych sposobów na radzenie sobie w terenie. To oczywiste, że Mega Cruiser wyposażony był w reduktor i blokadę dyferencjałów. Ma też osie portalowe i specjalne opony zaprojektowane tylko na potrzeby tego modelu. Prześwit wynosi 42 cm! Jakby tego było mało, ciśnienie w oponach można było regulować bez opuszczania pojazdu.
Niezależne zawieszenie zostało tak zaprojektowane, by amortyzatory umieszczone były jak najwyżej i unikały uszkodzeń. Hamulce umieszczono bliżej dyferencjału by zmniejszyć masę nieresorowaną. Pomimo rozstawu osi wynoszącego 3395 mm (czyli więcej niż np. przedłużone Audi A8), średnica zawracania wynosiła zaledwie 11,2 metra, a to dzięki skrętnej tylnej osi, która pozwalała kołom zmieniać położenie aż o 12 stopni!
Wszystkie te dodatki i przygotowanie do ciężkiej pracy sprawiło, że Mega Cruiser ważył 2850 kg. Pod maską znalazł się czterocylindrowy turbodiesel z mechanicznym wtryskiem bezpośrednim. Miał 4,1 litra i generował 150 KM (później nieco więcej), czyli tyle, ile dziś Toyota Hilux. Dysponował momentem obrotowym na poziomie ok. 380 Nm, i produkował je już przy 1800 obr./min. Przy stałej prędkości 60 km/h auto zużywało ok 10 l oleju napędowego na 100 km.
Toyota zaprzestała produkcji Mega Cruisera w 2002 roku. Jak w przypadku większości eksperymentów i ciekawych pojazdów, ten nie był finansowym hitem pokroju Corolli. Na pewno jednak inżynierowie postawili krok naprzód jeśli chodzi o rozwój w technologii samochodów terenowych.