Škoda Fabia I (1999-2007) – opinie i typowe usterki

• Roczniki: 1999-2007 (lifting 2004 r.)
• Ceny rynkowe: 4-15 tys. zł
• Awaryjność: niska
• Koszty utrzymania: niskie
• Wersje nadwoziowe: hatchback, sedan i kombi

• benzynowy 1.2 (54 KM),
• benzynowy 1.4 8V/MPI (60, 68 KM),
• benzynowy 1.4 16V/MPI (75, 80, 101 KM),
• benzynowy 2.0 (116 KM),
• diesel 1.9 SDI (64 KM),
• diesel 1.4 TDI (69, 75, 80 KM),
• diesel 1.9 TDI (101, 131 KM).

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Škoda Fabia, debiutując w 1999 r. na rynku, zastąpiła wysłużoną już Skodę Felicję, choć przez kilka lat modele te były oferowane równolegle. Co ciekawe, Felicja była traktowana wówczas jako kompakt, ale Fabia jest od niej dłuższa. Bardzo szybko stała się podstawowym samochodem rodzinnym w krajach środkowej Europy, w tym w Polsce, bijąc rekordy sprzedaży. Jednak co najistotniejsze to to, że od Felicii była o epokę nowocześniejsza, a przynajmniej o klasę bezpieczniejsza i po prostu dorównywała konkurentom zachodnich marek.

Samochód został zbudowany na płycie podłogowej VW A04, wykorzystanej m.in. do Volkswagena Polo. Początkowo w wersji hatchback, do której w 2000 roku dołączyła wersja kombi, a rok później sedan. Auto nie imponuje przestronnością, zwłaszcza z tyłu. Ma za to przyzwoity bagażnik o pojemności 260 litrów. Znacznie większe mają kombi (426 litrów), które jest długie, ale wąskie, a także sedan (438 litrów), ale tu jest mało praktyczny.

Model ten nie borykał się z wieloma usterkami, a jedynymi naprawdę poważnymi wadami były obarczone silniki benzynowe 1.2 oraz 1.4 MPI (16V). W pierwszym, zupełnie niepolecanym, dochodzi do rozciągnięcia łańcucha rozrządu i usterek w obszarze elektryki (zwłaszcza układu zapłonowego). Motor jest za słaby do samochodu. Lepszym wyborem jest 1.4 8V, który tyle samo pali, ale jeździ przyjemnie. Jeszcze lepszy jest 1.4 16V, ale jego bolączką w pierwszych latach była zapychająca się (zamarzająca) odma, co powodowało problemy w układzie smarowania. Niektóre silniki przez to mogą brać olej.

Nowocześniejszą konstrukcją jest silnik 1.4 16V o mocy 101 KM i lepszej dynamice. Nie sprawia większych problemów, choć i jego układ zapłonowy bywa kapryśny. Natomiast najpoczciwszą jednostką pozostaje 2-litrowa, 8-zaworowa, która co prawda potrafi spalić i 9 l/100 km, ale dynamika jest dobra, a trwałość wprost gigantyczna. Wszystkie benzyniaki dobrze znoszą jazdę na LPG.

Z diesli nie ma złych, choć sporadycznie zdarza się, że 1.4 TDI "łapie" luz osiowy na wale. To usterka, z którą można jeździć i nawet trzeba, bo naprawa nie ma sensu. Ten spokrewniony z 1.9 TDI motor (tylko 3-cylindrowy) to taki osiołek, który kulturą pracy nie grzeszy, ale cieszy niskim spalaniem. Jego przeciwieństwem jest 1.9 TDI o dobrej dynamice i niewiele gorszym spalaniu. W Fabii nie montowano jego złych wersji.

Gamę jednostek wysokoprężnych zamyka najsłabszy 1.9 SDI – motor przestarzały, słaby, ale pancerny. Przynajmniej w teorii, bo potężne zaniedbania tych silników, przy których stereotypowo nic nie trzeba robić, zaskakująco często prowadzą do ich zniszczeń. Kto dba, ten przejedzie z tą jednostką milion kilometrów.

Nieskomplikowany osprzęt i prosta mechanika samochodu sprawiają, że do dziś Fabia I jest synonimem prostoty i niskiej awaryjności. Jest też samochodem wytrzymałym i odpornym na zaniedbania. Natomiast nie na korozję, która już mocno dotyka niekonserwowane i niegarażowane egzemplarze. Znakomity dostęp do części, również blacharskich pozwala odświeżać Fabię bez końca i jeździć przez dziesięciolecia.

• korozja, usterki układu zapłonowego w silnikach 1.2 MPI/HTP,
• wysoki pobór oleju w silniku 1.4 MPI,
• zużycie silników 1.4 TDI oraz 1.9 SDI (brak obsługi, flotowe wykorzystanie we wczesnym okresie eksploatacji),
• pękające tworzywa wnętrza (starość).

Czego szukać: samochodów, które nigdy nie służyły we flotach

Czego unikać: diesli z poflotową przeszłością oraz wersji benzynowych 1.2

Optymalna kwota na zakup: ok. 5 tys. zł