Renault 5
Renault 5 to kamień milowy w historii motoryzacji. To auto jest też jednym z najbardziej charakterystycznych i przełomowych modeli francuskiego producenta. Również w Polsce był to samochód niezwykle popularny i do niedawna często spotykany na drogach.
Renault 5, produkowane w latach 1972-1996, było bezpośrednim następcą Renault 4. W roku 1990 oficjalnie zastąpiło je Renault Clio, z którym R5 był produkowany równolegle jeszcze kilka lat. W kilku fabrykach w Europie, USA, Wenezueli oraz irańskim Teheranie wyprodukowano łącznie około 5,5 mln sztuk Renault 5.
Pierwszą generację piątki wytwarzano do roku 1984 w wersjach 3- i 5-drzwiowej. Charakterystycznym rozwiązaniem designerskim były montowane w tylnych słupkach zintegrowane światła. Pod względem technicznym R5 bazował w dużej części na Renault 4, miał m.in. podobne zawieszenie i układ napędowy – silnik ułożony wzdłużnie i napęd na przednie koła. Pojemności silników montowanych w pierwszej generacji wahały się od 0,8 l do 1,4 l. Moce, jakie osiągały, to zakres od 36 KM do już pokaźnych jak na tak małe i lekkie auto 110 KM. Najmocniejsza wersja pozwalała przyspieszać do setki w czasie niewiele przekraczającym 9 s.
Produkowana od 1985 do 1996 roku druga generacja, choć wizualnie nawiązywała do poprzedniej, była już znacznie nowocześniejsza i bazowała na płycie podłogowej Renault 9/11. Nowością była wersja użytkowa Express, która w Wielkiej Brytanii otrzymała nazwę Extra, a w krajach niemieckojęzycznych - Rapid. W 1989 roku belgijska firma EBS zaprezentowała też kabriolet na bazie Renault 5. Wyprodukowano go w liczbie 1400 sztuk, z czego jedynie 14 miało kierownicę po prawej stronie. W drugiej wersji pojawiły się także nowe silniki, w tym wysokoprężny 1,6 l. W wersji Superfive montowano poprzecznie nową jednostkę o pojemności 1,7 l.
Jedną z najbardziej znanych i pożądanych przez kierowców wersji był produkowany w latach 1985-1991 usportowiony model GT Turbo. Doładowany sprężarką Garetta silnik 1,4 l osiągał moc 115 KM, a po modyfikacji w roku 1987 już 120 KM. Przyspieszenie 0-100 km/h oscylowało w granicach 7 s, a prędkość maksylalna dochodziła do 200 km/h. Koniec produkcji tej smakowitej wersji nastąpił w 1991 roku. Bezpośrednim następcą R5 GT Turbo było Clio 16V, do spółki z modelem Clio Williams.
Jeszcze dalej w modyfikacji modelu R5 producent poszedł w przypadku rajdowej wersji Turbo oraz odmiany Turbo 2 (wersje bazujące na pierwszej generacji modelu). Z powodów homologacyjnych R5 Turbo był także dostępny w wersji cywilnej. Napędzał go turbodoładowany, umieszczony centralnie silnik o pojemności 1397 cm³, który w podstawowej odmianie osiągał moc 160 KM. Napęd przenoszony był na koła tylnej osi, jednak w wersjach rajdowych pojawiały się samochody z napędem na cztery koła. R5 Turbo 2 wykorzystywał więcej seryjnych części niż jedynka. Zrezygnowano z wielu aluminiowych elementów na rzecz stali. Mimo tego samochód uzyskiwał osiągi na podobnym poziomie (6,6 s do 100 km/h). Dealerzy Renault oferowali także zestawy, które podnosiły moc silnika tych wersji do 180-250 KM, oraz szereg innych akcesoriów tuningowych. Łącznie wyprodukowano prawie 5000 egzemplarzy tych samochodów. Na zamówienie teamów wspieranych przez Renault Sport zbudowano także 20 egzemplarzy Renault 5 Maxi z silnikiem rozwijającym moc ponad 350 KM.
Jeżeli chodzi o awaryjność Renault 5, to ze względu na wiek zepsuć się może praktycznie wszystko, choć są to z reguły drobne usterki. Poważny problem stanowi korozja nadwozia – w zasadzie trudno spotkać model, którego by nie nadgryzła rdza. Przy ewentualnym zakupie trzeba wziąć pod uwagę także niski poziom bezpieczeństwa biernego i czynnego.
