Renault 4

Renault 4 był pierwszym samochodem od francuskiego koncernu Renault z napędem przednim. Auto było wyposażone w trzy- lub czterobiegową manualną skrzynię biegów o bardzo charakterystycznej, zakrzywionej rączce, która przypominała nieco uchwyt parasola. Dostępne było w wersji pięciodrzwiowego hatchbacka albo dwudrzwiowego furgonu. Do produkcji Renault 4 (zwanego również 4L albo R4) używano silników o pojemności: 0,6; 0,7; 0,8; 1,0; 1,1 i 1,3 l. Renault 4 był odpowiedzią na Citroena 2CV - większym i bardziej miejskim samochodem. Produkowano go przez 31 lat. W tym czasie powstało ponad 8 milionów pojazdów.

Prezes Renault, Pierre Dreyfus, chciał, żeby Renault 4 był samochodem dla każdego, zdolnym zaspokoić potrzeby wszystkich kierowców. Renault 4 miał być autem przede wszystkim miejskim, mieszczącym czteroosobową rodzinę, ale równie dobrze sprawdzającym się jako sympatyczne autko dla kobiety. Plany Dreyfusa dotyczące Renault 4 miały przebić konkurencyjny wówczas model Citroena.

Po raz pierwszy Renault 4 zaprezentowano w Paryżu wiosną 1961 roku podczas Salon de l'Automobile. Odsłonięto wówczas wersję L Renault 4 (l jak luxe), stąd przyjęło się zwyczajowo nazywać ten model 4L.

W pierwszych latach produkcji Renault 4 dostępne były modele z silnikiem o pojemności 0,7 l i mocy 24 koni mechanicznych. Niedługo później pojawiły się również mocniejsze Renault 4 z 34 końmi mechanicznymi. Z czasem zamiast trzybiegowej skrzyni biegów w Renault 4 zaczęto również oferować modele z czterema biegami. Zwiększała się również pojemność silnika: do 1978 roku można było kupić Renault 4 z silnikiem 0,8 l, ale później pojawiła się również wersja z silnikiem o pojemności 1.1 l i 34 końmi mechanicznymi. Najmocniejszy Renault 4 to wersja Rodeo.

Krótko po premierze Renault 4 wprowadzono również jego tańszą, budżetową wersję - R3. Produkowano ją w okresie od czerwca 1961 roku do września roku następnego. Ten wariant Renault 4 był słabiej wyposażony: nie miał trzeciej pary okien z boku, nie montowano mu kołpaków, przedniego grilla, a wnętrze prezentowało się zdecydowanie skromniej niż w Renault 4. Mimo to R3 był tylko nieznacznie tańszy, co spowodowało, że sprzedaż utrzymywała się na bardzo niskim poziomie.

Mimo zakładanej uniwersalności i wszechstronności samochodu Renault 4 miał swoje wady. Przede wszystkim nie nadawał się do długich podróży ze względu na niewygodne siedzenia i słabą wentylację (okna w Renault 4 można było tylko odsunąć na bok, a nie opuścić).

Niewiele z tych kultowych samochodów jeździ do dzisiaj. Głównie ze względu na problem z korozją w Renault 4. Rdzewieją niemal wszystkie elementy nadwozia, a zwłaszcza nadkola i tylne podłużnice, podłoga, prawy błotnik z przodu (w Renault 4 poprowadzono obok niego układ wydechowy).

Ciągle jeszcze możliwe jest kupno Renault 4, choć niełatwo znaleźć sprawne modele. Najprościej sprowadzić auto z Francji.