Nowy Seat Tarraco - (nieco) spóźniona ofensywa z Hiszpanii

Po Skodzie Kodiaq i Volkswagenie Tiguanie Allspace, Seat Tarraco to kolejny siedmioosobowy SUV w grupie Volkswagena. Tarraco współdzieli sporo części z resztą rodzeństwa, jednak najważniejszym elementem jest skalowalna płyta MQB, która pojawiła się nie tylko w dużych SUV-ach, ale nawet w kompaktach pokroju Golfa czy Octavii. Można nawet zastanawiać się czy kolejny przedstawiciel tego segmentu jest potrzebny, ale dzięki powiększeniu rodziny SUV-ów, Seat będzie miał modele odpowiadające temu, co stanowi 80 proc. europejskiego rynku motoryzacyjnego. Tak więc – powoli do przodu.

Tarraco wyróżnia się na tle mniejszych modeli pokroju Arony czy Ateki. To właśnie on jest zapowiedzią nowego języka stylistycznego, który zostanie rozwinięty w przyszłym roku przez kolejną generację Leona. Zauważyć można kaskadowy grill lekko zainspirowany poczynaniami Hyundaia, inaczej ukształtowane światła do jazdy dziennej LED jak i szeroki pas łączący tylne lampy i optycznie poszerzający sylwetkę Tarraco. Ten zabieg wykorzystywany jest coraz częściej – widzieliśmy go już w Renault Koleosie, Kii Sportage czy nawet Porsche Cayenne. Zdecydowano się też na wykorzystanie innego popularnego zagrania, czyli ukształtowania zderzaka tak, by imitował końcówki wydechu. No cóż.

Seat Tarraco ma rozstaw osi wynoszący 2790 mm, a jego długość to 4735 mm. Trudno nie porównać go do rodzeństwa. Skoda Kodiaq ma rozstaw osi większy o zaledwie 1 mm, Volkswagen Tiguan Allspace o 3 mm. W kwestii długości Kodiaq i Tiguan są krótsze o ok 3,5 cm. Różnice są więc niewielkie, a samo auto jest miksem dobrze znanych elementów – może dlatego wydaje mi się, że lusterka przejęto z Leona, przez co są za małe do tej klasy samochodu.

W kabinie również zaszło nieco zmian w stosunku do tego, czego zazwyczaj spodziewaliśmy się po Seacie. Tarraco może być wyposażony w wyświetlacz zastępujący zegary. Choć jego rozmiar to aż 10,25 cala, temperatura silnika i stan paliwa dalej prezentowane są analogowo. Można oczywiście wyświetlić na nim widok nawigacji, ale odnoszę wrażenie, że proporcje jakie dobrano utrudniają korzystanie z niej. Jest za szeroko i za nisko, przez co pasek prezentuje zaledwie mały wycinek mapy. Można salwować się ekranem o rozmiarze 8 cali który umieszczono centralnie. Same multimedia są proste i czytelne, a można podpiąć pod nie telefon, używając systemu Apple Car Play czy Android Auto. To już rynkowy standard. Seat może połączyć się nawet z asystentem Amazon Alexa – konkurencja na razie bada ten temat.

Tarraco wykorzystuje znaną i sprawdzoną formułę samochodu rodzinnego. Kanapa w drugim rzędzie jest przesuwana, jej oparcie jest regulowane, a ona sama dzielona jest w proporcji 2/3. Za dopłatą w wysokości 3417 zł w bagażniku mierzącym 760 litrów znajdą się dwa siedziska, które ograniczą przestrzeń ładunkową do 700 litrów. Choć siedmioosobowe SUV-y mają w teorii wygryźć minivany pokroju Alhambry, w praktyce ciężko mi to sobie wyobrazić – do trzeciego rzędu trudno się dostać, a i miejsca na kolana czy nad głową po prostu nie ma. Nie jest to jednak ewenement w tej klasie. Jak zwykle te siedziska trzeba traktować awaryjnie.

Pod względem silników, Tarraco startuje z poziomu 150 KM, a alternatywą jest granica przesunięta do 190 KM. Później – lecz jeszcze nie w przyszłym roku – w ofercie znajdzie się hybryda plug-in, pozwalająca przejechać 50 km na energii elektrycznej. Na razie wybierać możemy pomiędzy benzynami (1.5 i 2.0 l) jak i jednostkami wysokoprężnymi o pojemności 2 litrów. W tym wypadku różnica w mocy nie wynika wyłącznie z innego komputera sterującego. Mocniejszy silnik ma inną kompresję – 15,5 zamiast 16,2.

Miałem okazję przejechać się autem z najmocniejszym dieslem i choć trudno mówić o zapadającym w pamięć autoemocion, to cały układ napędowy (z napędem na 4 koła, dołączany automatycznie) sprawdza się całkiem nieźle – Tarraco ma przecież 400 niutonometrów dostępnych od 1750 obr./min. Sprint do setki w takim aucie zajmuje 8 sekund.

Inżynierowie Seata pozwolili sobie oczywiście na zamontowanie pokrętła zmieniającego tryby jazdy, ale ustawienie opcji sport oznacza kosmetyczną zmianę oporu na kierownicy, modyfikację zachowania skrzyni biegów i twardsze tłumienie nierówności przez adaptacyjne zawieszenie DCC. Tarraco nie zachęca do szybkiej jazdy, bo bardziej to auto zostało stworzone do długich tras niewymagających gwałtownych zmian kierunku. Fizyki nie da się oszukać, a siedmioosobowy Seat z napędem na cztery koła i automatyczną skrzynią biegów waży około 1800 kg.

Najważniejsza jest jednak cena – kilka dni temu opublikowaliśmy pełny cennik Seata Tarraco i już wiemy, że Tarraco kosztuje od 121 tys. zł do 174 tys. zł za auto z dieslem i napędem na cztery koła. Oznacza to, że Tarraco jest droższe o ok. 6000 zł niż konkurencyjna (czy też bliźniacza) Skoda Kodiaq w podobnej wersji. Konkurencja również jest liczna – nie tylko Francuzi podnieśli poprzeczkę świetnym Peugeotem 5008 (od 99 900 zł do ok. 167 tys. zł), ale i Koreańczycy pokazali klasę z rewelacyjnym Hyundaiem Santa Fe (droższy o ok. 10 tys. zł z dwulitrowym dieslem). Dealerzy Seata będą więc musieli się dwoić i troić, by sprzedać Tarraco.