Hummer H1

H1 to model firmy AM General Corporation, która stworzyła markę Hummer. Auto produkowano od 1992 do 2006 roku. Prawa do jego sprzedaży miał koncern General Motors. Pierwotnie firma AM General Corporation opracowała ten samochód jako lekki wóz wojskowy. Oznaczono go skrótem HMMWV (High Mobility Multi-Purpose Wheeled Vehicle). Wóz był też nazywany Humvee. Pierwszy prototyp pojawił się w 1979 roku. Produkcja seryjna dla wojska ruszyła 6 lat później.

W roku 1992 do produkcji wprowadzono cywilną wersję Hummera. Dostępny był on z trzema rodzajami nadwozia. Pierwsze, Hard Top, mogło mieć czworo lub dwoje drzwi, drugie, Soft Top, oferowano jako auto 4-drzwiowe, a trzecie - Wagon, to odmiana kombi. Samochód 4-drzwiowy miał cztery miejsca, a w aucie wyposażonym w dwoje drzwi było miejsce dla dwóch osób. Wersje Soft Top i Hard Top, niezależnie od liczby drzwi, miały niewielką skrzynię ładunkową, a Wagon spory przedział bagażowy, do którego dostęp umożliwiały dwuskrzydłowe drzwi.

Odmiana Soft Top charakteryzowała się miękkim, płóciennym dachem naciąganym na ramę stworzoną z rur (będących jednocześnie ramą drzwiową) i rur rozpierających w górnej części karoserię. Mimo ogromnych rozmiarów zewnętrznych Hummer H1 nie zapewniał zbyt wiele miejsca dla pasażerów. Wynikało to między innymi z zastosowania bardzo szerokiej osłony środkowego tunelu. Fotele nie były zbyt wygodne, chociaż obszerne.

W podstawowej wersji tapicerka wnętrza wykonana była z tworzyw sztucznych, więc nie miała najwyższej jakości. Jednak jako wyposażenie dodatkowe dostępne były skórzane obicia siedzeń z przodu i z tyłu. Wyposażenie opcjonalne obejmowało klimatyzację, radio satelitarne, podłokietniki, przegrodę przestrzeni bagażowej i chromowane detale nadwozia. W przeciwieństwie do odmiany wojskowej samochód drogowy miał 12-, a nie 24-woltową instalację elektryczną. Ponieważ całkowita masa dopuszczalna Hummera H1 przekracza 3,5 t, w Europie auto to klasyfikowane jest jako samochód ciężarowy.

Liczącego prawie 4,7 m długości Hummera H1 napędzało kilka silników. Były to zawsze jednostki V8 o objętości przekraczającej 5,5 l. Najmniejszy motor miał 5,7 l objętości skokowej i moc 190 KM. Łączono z nim 4-biegową, automatyczną skrzynię biegów. To samo urządzenie montowano razem z 6,5-litrowym motorem w dwóch wersjach (bez turbosprężarki o mocy 170 KM i z turbodoładowaniem o mocy 195 KM). Z kolei z 6,2-litrowym silnikiem o mocy 150 KM instalowana była automatyczna, 3-biegowa skrzynia biegów. Jedyna jednostka napędowa, z którą współpracował 5-biegowy automat, to silnik o objętości skokowej 6,6 l (Duramax LLY Turbo Diesel) osiągający moc aż 305 KM. Zarówno ten motor, jak i skrzynia biegów pojawiły się jednak dopiero w 2005 roku w odświeżonym modelu Hummera oznaczonym jako H1 Alpha. Przy okazji dokonano kilku innych zmian mechanicznych.

Samochód klasyfikowany wśród aut drogowych jako cięższy wóz terenowy z technicznego punktu widzenia opiera się na ramie. Jego zawieszenie jest w pełni niezależne i pozwala na sprawne pokonywanie przeszkód terenowych. Hummer może oczywiście wjechać w dość głęboki bród. Dzięki krótkim zwisom udało się w nim uzyskać duże kąty natarcia i zejścia. Auto ma napęd na cztery koła i blokady mechanizmów różnicowych, które można uruchomić z kabiny. W razie utraty przyczepności któregoś z kół należy jednocześnie wciskać pedały gazu i hamulca, co spowoduje przyhamowanie ślizgającego się koła.

W 2006 roku zakończono produkcję Hummera H1. Kilka lat wcześniej rozpoczęto wytwarzanie modelu H2, a rok wcześniej – H3.