Fiat Brava

Brava to model należący do segmentu aut kompaktowych, produkowany w latach 1995-2001 i od 2007 roku przez włoski koncern samochodowy Fiat.

Brava była wytwarzana w latach 1995-2001 we Włoszech i 1999-2003 w Brazylii. Zastąpiła ona Fiata Tipo/Temprę. W zakresie konstrukcji samochód był bliźniakiem modelu Bravo i należał do tej samej linii co Marea i Marea Weekend. Auto miało dynamiczne 5-drzwiowe nadwozie. W 1996 roku Fiaty Bravo i Brava otrzymały nagrodę Samochodu Roku (Car Of The Year).

Charakterystycznymi elementami karoserii Bravy były wąskie światła przednie oraz podzielone na trzy tylne wąskie światła umieszczone na nieco wysuniętym bagażniku.

Brava charakteryzowała się całkiem dobrą ochroną antykorozyjną. Nadwozie było w pełni ocynkowane, co zapobiegało pojawianiu się ognisk korozji. Obecnie te już leciwe samochody często są skorodowane w okolicach błotników i na progach. Pojawiają się też wykwity na pokrywie silnika. Jest to jednak zjawisko normalne po wielu latach eksploatacji.

Wnętrze Bravy mieściło pięć osób, przy czym nieco wygodniej podróżowały osoby na przednich fotelach. Siedzenia zostały dobrze wyprofilowane zarówno z przodu, jak i z tyłu, a siedziska nie były za małe. Na tylnej kanapie osobom rosłym mogło brakować miejsca na nogi i nad głową. W przeciwieństwie do Bravo do wnętrza Bravy łatwo dostać się przez tylne boczne drzwi.

Brava miała sporej wielkości bagażnik (380 dm3), do którego dobry dostęp zapewniały unoszone do góry tylne drzwi. Co więcej, po złożeniu siedzeń podłoga była płaska, a przestrzeń bagażowa rosła do 1165 dm3.

Pewnym mankamentem przestrzeni pasażerskiej było niezbyt dobre wyciszenie, przez co do wnętrza dostawały się odgłosy powietrza przy szybszej jeździe oraz silników Diesla (charakterystyczny odgłos pracy).

Pod maską Fiata Bravy montowano cztery różne silniki w kilku konfiguracjach. Wśród nich dostępny był motor spalający olej napędowy.

Najmniejsze urządzenie montowane pod maską Bravy to 16-zaworowy silnik o objętości skokowej 1,2 l i mocy 82 KM. Rozwijający maksymalny moment obrotowy 113 Nm motor pozwalał rozpędzić się Bravie do 173 km/h.

Znacznie mocniejszy był najpopularniejszy były silnik o objętości skokowej 1,6 l. Miał on moc 103 KM i moment obrotowy 144 Nm, dzięki czemu auto było sporo dynamiczniejsze. Na rozpędzenie się od 0 do 100 km/h Brava potrzebowała 11,5 s.

Najwięcej frajdy z jazdy mieli kierowcy, którzy zdecydowali się na zakup Bravy z 1,8-litrowym silnikiem o mocy 113 KM i maksymalnym momencie obrotowym 154 Nm. Auto z tym motorem przyspieszało do 100 km/h w 10,3 s i osiągało 190 km/h prędkości maksymalnej.

W przeciwieństwie do Bravo w Bravie nie montowano jednostki napędowej o objętości 2,0 l.

Wadą tych silników jest niemałe zużycie paliwa, co odbija się na kosztach eksploatacji. Na pocieszenie pozostaje to, że szczególnie większe jednostki napędowe mają nie najgorszą trwałość i dobrze pracują z układami LPG.

Znacznie ekonomiczniejszy jest silnik Diesla o objętości skokowej 1,9 l, produkowany w trzech odmianach (nie wszystkich naraz).

Najsłabsza z nich miała tak zwane soft turbo, dzięki któremu silnik rozwijał moc 75 KM. Zdecydowanie mocniejsza wersja z normalnym turbodoładowaniem rozwijała moc 101 KM, a odmiana z bezpośrednim wtryskiem paliwa 100-105 KM.

Fiat Brava cieszył się sporą popularnością wśród klientów, którzy szczególnie sobie cenili niezłe wyposażenie samochodu oraz wytrzymałe silniki i niewygórowaną cenę. Niestety, wiele z dostępnych obecnie na rynku wtórnym samochodów ma nieudokumentowaną historię, a spora ich część brała udział w większych i mniejszych kolizjach drogowych.

W 2001 roku Fiat Brava został zastąpiony przez udany, choć niedoceniany (i dość drogi) model Stilo.